Jak to mawiał jeden święty: Jak Bóg jest na pierwszym miejscu, wszystko jest na swoim miejscu. Należy zadać sobie pytanie: czy ważniejsze jest dla spotkanie z Chrystusem podczas Eucharystii, czy zdobycie ośmiotysięcznika? I odpowiem od razu na ewentualne kwestie: modlitwa liturgiczna (a zwłaszcza Eucharystia) jest czymś nieporównywalnie cenniejszym i ważniejszym od modlitwy na łonie przyrody (nawet na szczycie góry). Bo niektórzy uważają, że jak pójdą w niedzielę na spacer do parku i tak na trawce leżąc porozmawiają z Bogiem to już na Mszę iść nie muszą. Tego nie można zestawiać.


Oczywiście, że sprawował. W każdej gminie, w której się zatrzymywał. Zapraszam do lektury Dziejów Apostolskich. Gromadzili się bądź w synagodze na modlitwach (dopóki chrześcijan nie wygonili z synagogi), bądź już w domach chrześcijan.

Ciekawi mnie jedno słowo które użyłeś tj.: "cenniejsze" (ewentualnie lepsze, ważniejsze itp).
Słowo "cenniejsze" sugeruje jakiś zysk. Natomiast nie wiem w jakiej kategorii miałby on być.

Załóżmy, że mamy dwie osoby: jedna w niedziele modli się na szczycie góry a druga w kościele na eucharystii. I teraz zastanawiam się.
Czy możesz w punktach mi wypisać w jakich kategoriach/kryteriach modlitwa tej osoby w kościele jest cenniejsza? (Np. internet bezprzewodowy ma lepszy [b]ZASIĘG[b/] (kryterium) na dachu niż w piwnicy-wniosek: mury ograniczają zasięg.)

Trzeba by wypisać niezły traktat.
W modlitwie liturgicznej, zwłaszcza zaś podczas Eucharystii uobecnia się misterium zbawcze Chrystusa. Tej aktualizacji nie ma podczas modlitwy indywidualnej. Nie ma substancjalnie obecnego Chrystusa i działającego we wspólnocie jak podczas liturgii. I wszechogarniająca obecność Chrystusa nie jest tym samym co obecność podczas liturgii. Luter tak chciał to widzieć. Natomiast doktryna katolicka widzi różnice. To kilka. Zupełnie inną moc ma modlitwa całego Kościoła niż pojedynczego człowieka.

Zawsze rozsądza spowiednik, tak generalnie. Przy wyjątkowych sytuacjach istnieje możliwość dyspesy, ale tu decyduje odpowiedni hierarcha. Np. w piątek jest spotkanie 25 lat matury, proboszcz, na terenie, na którym odbywa sie spotkanie (grill, pieczone mięso, tańce) odpowiednio na terenie parafii - może pod odpowiednimi warunkami udzieliś dyspensy. Nie wiem, czy zdobywcy ośmiotysięczników otrzymują dyspensy, ale wiem, że na wojnach, statkach, bywaja kapelani, którzy w niedzielę odprawiaja msze św. Kiedyś bez mszy wojna/bitwa w ogóle sie nie odbywała, np. Jagiełło i Grunwald. Poza tym rozmawiamy o szaraczkach, nas, a nie o tych którzy zdobyli jakis tam ośmiotysięcznik. A jeśli ktoś porównuje modlitwę na lonie przyrody na szczycie, dajmy na to Pienin, z mszą św. w ogóle nie rozumie o co chodzi.

Zupełnie nie rozumiem o co chodzi. Na czym miałoby polegać bojkotowanie faktu, że ktoś zdobył jakąś górę ?

Mogę się mylić, ale kiedyś obiło mi się o oczy że jest jakaś odległość od której katolik nie ma obowiązku starania się o dotarcie do kościoła w niedzielę.

Ja nic takiego nie widziałem, słyszałem i czułem, ale mamy zrobić wszystko co w naszej mocy, by uczestniczyć w mszy św. Tyle, aż tyle i tylko tyle. Zawsze i tak zależy to od własnego sumienia, od wrażliwości wewnętrznej, od rozmowy ze spowiednikiem....