Chyba nie zrozumiałeś wyników. W pierwszym, najmniej prawdopodonym przypadku, sytuacja wierzacego będzie trochę lepsza od ateisty, w dwóch pozostałych (bardziej prawdopodobnych) - gorsza.
Ja tam się na teologii nie znam, ale jak mi to świta z katechez, to raczej przyzwoity ateista prędzej pójdzie do nieba niż pobożny bandyta. Jeżeli jednak jest odwrotnie - cóż, ż Bogiem spierać się nie będę, ale nie nazywaj go miłosiernym i sprawiedliwym.

1. Nie neguje wszystkiego, tylko to, co praktycznie niemozliwie. Zdziwiony? A sam to samo robisz. Wierzysz w te skrzaty, czy nie? Nie? No proszę, a to dlaczego?
2. Ty sobie wymyślasz bogów, ja sobie wymyślam smoki.
3. Może wytlumaczyć, to ty nie możesz zrozumieć. Powtórzę: logika nakazuje uznać, że póki istnienia czegoś nie udowodnisz, to to coś nie istnieje. Logika tak nakazuje, nie Acro!
No fajowo, jest postep, będe się na Ciebie powoływał w walce o gniazdka makaronów na ścianach urzedów i szkół. Moge też liczyć, że dorzucisz się na konserwy dla mojego smoka?
Oczekiwałbym tego, o czym w tym punkcie rozmawiamy: wiary. Bóg nie dał tej łaski - to chyba nie moja wina, co?
Nie musi - może chcieć. Ale ok, może zły przykład, niektórzy nie lubią seksu, zdarza się. A lubisz zjeść smacznie? Fuj, to takie zwierzęce...

Brak dowodu na istnienie Boga jest przesłanką za jego nieistnieniem, też więc ma wartość.

Brak dowodu na to, że Bóg nie istnieje jest przesłanką, że jednak może istnieć.


Mam nadzieję, że nie uogólniasz (ateiści przyzwoici - wierzący bandyci). Myślałem, że jasnym jest iż opieramy się na przykładzie wzorowego etycznie wierzącego i równie wzorowego ateisty. Ateista może być przyzwoity, a może być też bandytom - podobnie wierzący.


Nie mam pewności, że nie istnieją. Może istnieją. Niech sobie egzystują. Ja jednak pozostanę przy Bogu. Jeśli ktoś woli skrzaty - proszę bardzo. Niech sobie skaczą w nocy - ale nie w nich pokładam nadzieję. Niech latają smoki, nie muszę przecież się do nich od razu modlić. Może istnieją, może nie istnieją - ja nie przesądzam, bo nie mam dowodów.


No przepraszam, to nie ja wymyśliłem chrześcijaństwo i nie wczoraj! Niech razem z ptakami latają smoki, co za różnica.


No to nie istnieje sumienie. A jednak ja wiem co mogę, a czego nie. Wiem kiedy robię źle, a kiedy dobrze. Może jakaś podpowiedź jak miałbym zdobyć dowód na istnienie Boga? Jak mam Ci przedstawić namacalny dowód istnienia istoty nadprzyrodzonej?


Oczywiście, podaj proszę tylko numer konta - pójdzie przelewem.


Zgoda. Wiara jest łaską. Można ją mieć, lub nie. Czasami trzeba tej łasce pomóc. Ciesze się, że tak odnosisz się do łaski wiary.


Nie chodzi o to czy się lubi czy nie. Chodzi o pośpiech i chęć jak najszybszego zaznania jak największej liczby czynów, aktów, przyjemności, bo życie jest jedno a na dodatek krótkie.

Wierzący może liczyć na różne rzeczy ale poszukiwanie prawdy to tylko pusty slogan. Takie poszukiwania sprowadzają się głównie do wybierania tego co nam się podoba, co pasuje do światopoglądu. Prawda? Jeśli już to tylko o sobie samym...


Możliwe, że istotnie nie jest to możliwe. Ateista za najbliższe prawdy uznaje stwierdzenie, że żadnych Bogów niema.



Powiedziałbym raczej, że rezygnuje z nadziei pokładanych w Bogach i zazwyczaj także życiem po śmierci(choć jedno nie musi automatycznie pociągać za sobą drugiego) -dlatego mówiłem o dobrym samopoczuciu. Jeśli istnieje jakieś życie po śmierci to nie widzę za bardzo powodów by ateista nie mógł w nim uczestniczyć, może jeśli ateiści nie byliby tam przyjmowani ale podobnie może być przecież z chrześcijanami czy leworęcznymi.[/quote]

Nie prawda.
Gdyby to był pusty slogan, niemal cała populacja ludzka by jej nie szukała. Nie szukają jej tylko ci którzy spoczęli na laurach własnej egzystencji.

Mazli, weż sobie może jakiś podręcznik logiki, metodologi nauk, poczytaj o falsyfikowalności teorii, brzytwie okhama i taki rzeczach, bo najwyraźniej jestem marnym pegagowiem i nieczego nie da powtarzanie ci chyba piąty raz że logicznie nie da się przeprowadzić dowodu na nieistnienie boga w związku z czym brak owego dowodu nie jest przesłanką do niczego.
Absolutnie zgadzam się z tobą, skoro więc już odpowiedziałeś na SWOJE pytanie odpowiedz i na moje tam zawarte.
Musisz. Muszisz się do nich mogdlić, bo inaczej nas spalą. I musisz cały czas trzymać w komórce dziewicę, na wypadek gdyby sie pojawiła.
Co - teraz trudniej? No własnie - przeczytaj, co pisałem o związku pomiędzy konsekwencjami wiary a wymaganą siła dowodu. Jak chodzi o duperelę (są skrzaty, nie ma - jakie to ma dla mnie konsekwencje? Żadne!) to łatwo we wszystko uwierzyć. Ale jak już trzeba dopaść i uwięzić tę dziewicę - sprawa się robi poważna i wymagamy powazniejszych dowodów. Ale komu ja to tłumaczę i który to już raz...
smoki tez nie ja. Co za różnica - przeczytaj wyżej: modły, ofiary i dziewica! Wykonać!

Sumienie fizycznie nie istnieje. Psychologicznie - owszem, i to sprawa warsztatu psychologów.
Isntienia istoty, która sworzyła wszechświat i go tylko obserwuje albo w ogóle się zmyła nie dałoby się udowodnić i tu musielibyśmy pozostać agnostykami.
Ale ty wierzysz w Boga, który ingeruje w nasz świat! Dowodem powinna być np skuteczność modlitw! Wyjątkowa niechęc do czynienia zła kapłanów! Cuda w odpowiedzi na modlitwy! Może badania DNA Jezusa - fakt, że nie miał fizycznego ojca powinien odbić się na materiale genetycznym! Niezależne dochodzenie do tych samych prawd wiary niezależnych, izolowanych grup ludzi (to może nie dowód, ale niezła przesłanka). Widzisz jakie masz problemy z wyobraźnią?
27 1020 1055 0000 9002 0139 1721 Napisz jako odbiorće inicjały SR, wystarczy. I pamiętaj: mój smok je dużo rzeczy i dobry rzeczy!

Juz sie jej napomagałem. Miło że się cieszysz, ale wolałbym Twój komentarz na temat.
Pospiech tu nie ma nic do rzeczy. Najważniejsza jest wolność i możliwość wyboru. Np tego czy szybko, czy wolno. Ateiści wcale nie sa tu bardziej rozpustni (jesli to masz na myśli): pamietam też badania pokazujące, że o dziwo rzadziej się rozwodzą od wierzących. Wiec ostrożnie z tymi wnioskami.

Ale numer - ocenzurowało mi d upe relę!

I nie szuka.

Nie dogadamy się chyba, bo ja wciąż tłumaczę, że wyrywasz ten fragment z kontekstu interpretując go wedle własnego uznania. A to demagogia...


Nie jest. I nie nie przyszło mi to do głowy. I zaiste uważam, że cierpienie nie jest żadnym darem, chyba, że dla masochisty/sadysty. Prosta filozofia, że szczęście się pomnaża, gdy się je rozdaje. Nie muszę wywoływać cierpienia, by czuć się szczęśliwym. Nie ma to nic ze stratą czasu, a jedynie z prostym rachunkiem - ja jestem szczęśliwy = mogę poświęcić czas na danie szczęścia drugiej osobie = ona jest szczęśliwa i krąg się zapętla, przez co wszyscy są szczęśliwi. Szkoda, że taka prosta rzecz, a wielu ludziom tak ciężko ją wprowadzić.



Jeżeli mamy tak porównywać, to powiedzmy, że tak. Ale nie wmówisz mi, że to podarowanie komuś utraconej kończyny zamknie drogę do nieba. Chyba właśnie ktoś kto otrzyma nogę/rękę będzie bardziej sprawny, przez co łatwiej mu będzie czynić dobro, czyli tego, czego oczekuje Bóg? Czy może Bogu jednak zależy, by kazdy się troszczył o siebie?


Dalej nie uważam za zabawne, a logiczne patrz wyżej.


A nie przyszlo Tobie na myśl, że może jednak to przypadek, skoro jednak nie istnieje ani jeden przypadek uzdrowienia dotyczący amputowanej kończyny?


co do uzdrowien - jak wyżej. A ateista nie wątpi tylko nie wierzy w Boga. wątpi to sceptyk. A że nie można wykluczyć, że Bóg istnieje (nie istnieje) to nie zależy od bycia ateistą, a od bycia inteligentnym. Co do ostatniego postulatu, to też się z Tobą zgadzam, niech zrobi Bóg coś, żeby przekonać