DYFUZJA
KONTRAKCJA
ROZPUSZCZANIE CIAŁ STALYCH W CIECZACH
STANY SKUPIENIA

Wymieniłeś jedynie zjawiska które są tłumaczone prze założenie o ziarnistej budowie materii. Pytam się natomiast, jak z obserwacji tych zjawisk, i z faktu bycia tłumaczonymi przez to założenie, wynika prawdziwość tego założenia.

Sam sobie dałeś odpowiedz:właśnie z obserwacji tych zjawisk(DYFUZJA
KONTRAKCJA
ROZPUSZCZANIE CIAŁ STALYCH W CIECZACH
STANY SKUPIENIA), i z faktu bycia tłumaczonymi przez to założenie.

Według mnie prawdziwość zdania wynikającego z jakiegoś założenia nie dowodzi prawdziwości tego założenia. Mogę mieć wszakże dwa wykluczające się wyjaśnienia jednego faktu, a co najwyżej jedno z nich może być prawdziwe.

A tu mamy taką właśnie sytuację: to, czego prawdziwość sprawdzamy to wniosek (jeżeli materia ma budowę ziarnistą, to będziemy obserwować dyfuzję itd.) z którego nie da się logicznie udowodnić założenia.

Jak sam trafnie zauważyłeś w przeciwieństwie do Boga można empirycznie udowodnić ich materialne istnienie nie chodzi już o to ,które z tych założeń poświadcza o prawdziwości ziarnistości materii ale samo to,że są one empirycznie doświadczalne.

Nie da się. Empirycznie stwierdzamy fakt obserwacji np. zjawiska dyfuzji, oraz rozumowo (nieempirycznie) zauważamy, że gdyby materia była zbudowana z atomów, to takie obserwacje by zachodziły. Ziarnistości materii nie spostrzegamy, ani nawet o niej nie wnioskujemy logicznie. Teorii atomistycznej nie można potwierdzić doświadczalnie.

Dobrze ale czy ja mówię ,że się da?Trzeba było przeczytać dokładnie mojego poprzedniego posta.Mówię,że po prostu cała sprawa tyczy się materii i jej składników czyli atomów nie interesują mnie jej reakcję ale da się poświadczyć,że istnieje a w przypadku Boga nie da się tego zrobić to tak jakbym Cię zapytał nie o istnienie Boga ale o Jego działanie(z tymi dyfuzjami) trochę bez sensu.

Nie idę ci na łatwiznę, i cały czas pamiętam o twoich poprzednich postach, w których wyraźnie twierdzisz, że da się udowodnić twierdzenie o ziarnistej budowie materii, i nawet wymieniłeś dyfuzję itd. jako zjawiska jej dowodzące. Nie wycofałeś się z tych twierdzeń, więc uważam, że je podtrzymujesz. Jeżeli jednak udało mi się ciebie w tej kwestii przekonać, daj mi znać, bo faktycznie powtarzanie tego nie będzie miało sensu.

I nie jest nawet tak jak mówisz: to, że materia istnieje też jest założeniem, tej samej natury co założenie o jej ziarnistej budowie - tłumaczy fakt, że mamy jakieś obserwacje, jednak nie wynika z nich poprzez logiczny wywód. Założenie o istnieniu materii jest jak najbardziej rozsądne i naturalne, ale też nie da się go udowodnić.

Ale co mnie obchodzą jakieś dyfuzje my rozmawiamy o istnieniu.
NAwet jeżeli nie da się tego udowodnić bo jakbym nawet próbował to zarzucicie mnie Kantem i Jego fenomenami i noumenami to jednak widzimy to czy tamto a nawet jeżeli nie widzimy to niech to będą wyobrażenia co jest całkowitą paranoją ale dobra wyobrażenia dotyczą tego a tamtego są prawa fizyki i logiki,których nie sposób przekroczyć i tego się trzymajmy natomiast Boga nie ma w nich i nie widać go i nie wiem jak wygląda dlatego też mam większe podstawy o tym by mówić,że go nie ma niż mówić ,że jest ale go nie widać.

Nieprawda człowiek może wierzyć lub nie wierzyć w istnienie Boga. Jeśli wierzy, to traci życie doczesne (na rzecz modlitw i czynienia dobra) i otrzymuje życie wieczne, ale tylko w pierwszym przypadku. Jeśli nie wierzy, to zatrzymuje życie doczesne i traci życie wieczne. Pascal wywnioskował, że wiara bardziej się opłaca, ponieważ ryzykujemy tylko czas życia, który jest zazwyczaj krótki (człowiek żyje średnio około 70 lat), a nagrodą może być życie wieczne.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zak%C5%82ad_Pascala

Highway i Jego błyskotliwość,mogłem się domyślać.POczytaj co Dawkins nt.temat mówi.

Uspokój się. Połykasz znaki przestankowe i twoje teksty stają się niezrozumiałe.

Prawa fizyki to jedynie nasz opis tego co widzimy, a nawet nie tego wszystkiego, a tylko tego, co w taki zamatematyzowany sposób udało się opisać. Prawa logiki to jedynie zmatematyzowany opis jednego z naszych sposobów myślenia (konkretnie wnioskowania logicznego). Każde z nich ma swój zakres stosowalności, ma wyznaczone granice w których można je stosować. Nie jest tak, że praw fizyki nie da się przekroczyć - wystarczy znaleźć obszar, w którym one się nie stosują.

To, że żadnymi prawami fizyki nie udało się opisać Boga czy jego działania, nie oznacza, że on nie istnieje. Pozwala jednak na rozsądne przypuszczenie, że jeśli istnieje, to nie działa w sposób, który ławo byłoby nam zmatematyzować.

Dlatego przyjecie lub odrzucenie istnienia Boga nie może zachodzić jako logiczny wniosek z jakiś obserwacji; natomiast podobnie jak założenie o istnieniu materii może ono tłumaczyć pewne doświadczenia i spostrzeżenia (niekoniecznie naukowe). Argument z niewiedzy (nie znamy Ogólnej Teorii Boga) jest błędem logicznym i nie nadaje się do uzasadnienia postawy ateistycznej. Rozumiem jednak kogoś, kto twierdzi, że Boga nie ma, bo świat jest okrutny; sam jednak postrzegam świat w taki sposób, że słuszniejsza wydaje mi się postawa teistyczna.

Tutaj ty jesteś naszym dyskutantem. Jeżeli chcesz przedstawiać cudze argumenty, proszę bardzo, ale musisz w to włożyć swoją własną pracę. Argument niewypowiedziany uważam za niebyły.

Dobra tylko,że to w ogóle nie zmienia tego co powiedziałem,Boga nie widać i nawet jeśli jest to ja nie mogę go zobaczyć dlatego rozsądniejsze jest nie wierzyć niż wierzyć.Np.Widzę żabę to wierze ,że istnieje a nawet nie muszę Boga nie widzę nie wierzę.A te obszary gdzie prawa fizyki się nie stosują to mówisz chyba o cudach>?

Dostrzeganie Boga i jego działania to interpretowanie pewnych zdarzeń, doświadczeń jako skutek jego obecności i działania. Tak jak interpretuje się dyfuzję jako skutek atomowej struktury materii. Jestem pewien, że doświadczasz zjawisk, które w moim odczuciu świadczą o istnieniu Boga, a jedynie interpretujesz je inaczej, zapewne w duchu materialistycznym. Nie wiem tylko, czy to kwestia wyboru, czy nigdy nie zostałeś tego nauczony.

Prawa fizyki nie opisują Boga ani jego działania, i masz racje, nie można ich stosować do opisu cudów, ale myślałem ogólniej. Każde prawo fizyki załamuje się np. dla bardzo dużych energii rozpatrywanych cząstek, albo dla bardzo małych odległości itp.

Ok.Zgadzam się a może po prostu pójdziemy na kompromis mówiąc,że istnienia Boga nie da się udowodnić empirycznie ale nie da się także udowodnić Jego nieistnienia.