Akacjo spójrz prawdzie w oczy - żaden normalny zdrowy facet na to nie pójdzie
Poza tym jak spróbujesz seksu to może Ci się to baaardzo spodobać i Twoje opory i obawy prysną

Coś się poprzestawiao:) Słowa po CYTUJ w poprzednim poście - to jest moja wypowiedź:)

Generalnie wydaje mi się, że jak spróbujesz seksu z ukochaną osobą to już nie można przestać-tak to działa:))

Przecież seks oralny to taki sam grzech jak seks z prezerwatywą

A ja mam pytanie do Ciebie ikm, czy widzisz dobre owoce NPRu w waszym związku? Czy gdybyście używali prezerwatyw, to pogorszyłoby to wasze relacje, zaczęlibyście się traktować przedmiotowo a seks stałby się dla was tylko metodą na zaspokojenie popędu? Czy może NPR używacie tylko dlatego, że Kościół nakazuje i inaczej wyłączeni bylibyście z Eucharystii?

zdecydowanie zgadzam sie z IKM - jak juz sie zacznie, to potem nie da sie powiedziec: sprobowalismy, nastepny raz za dwa lata bo jesli to wynika z milosci i checi dania drugiej osobie siebie - to jest to przyjemne i nei mozna tego rpowadzac tylko do prokreacji...

Jeśli mogę coś dodać...
Uważam Akacjo, że powinnaś swojego chłopaka uświadomić jakie masz podejście do spraw seksu oraz, że uważasz, iż powinniście współżyć tylko w celu prokreacji.
Uczciwie byłoby, gdyby wiedział na czym stoi.
Po co potem ma być sfrustrowany, chodzić po poradniach małżeńskich lub uciekać się do porad na różnych forach w kwestii niechęci współżycia ze strony (ewentualnej) żony?
Dla zdrowego, chcącego normalnie współżyć faceta twoja postawa wiąze się z poważnymi problemami. Większość panów powiedziałaby z pewnością, że nie po to się żenili, żeby żyć w celibacie i zagryzać wargi .

Zgadzam się z Moniką - powinnaś mu powiedzieć wszystko o swoich lękach...
Już parę razy czytałam dramatyczne wypowiedzi mężczyzn, których żony odmawiają im seksu. Przed ślubem czekali, więc nie było tematu, a potem dramat...
Niesamowicie mi żal ich, bo z bólem serca pisali, że kochają swoje żony, ale gdyby cofnąć czas, to by się z nimi jednak nie ożenili.
Dlatego szczerość przede wszystkim. Dla dobra i Twojego Akacjo, i Twojego mężczyzny.

lepiej teraz zmierzyc sie z rzeczywistoscia (np jego deyzcja o odejsciu z tego powodu) niz potem byc rozdartym i powtarzac sobie - a moglam mu wczesniej powiedziec... zgadzam sie z poprzedniczkami, szczerosc moze oszczedzic Ci cierpienia w tej sytuacji...

No właśnie , dlatego też jestem zdania , że młodzi powinni dobierać się też pod kątem potrzeby seksualnej . Jedni chcą od życia więcej namiętności a inni są bardziej oziębli , jedni oczekują więcej seksu i traktują to jako przyjemność a inni patrzą na seks jako przykry obowiązek prokreacji , bez którego nie ma dzieci . Akacja przed ślubem powinna przynajmniej porozmawiać o seksie ze swoim kolegą , jeżeli boi się współżyć przed ślubem . A może ten delikwent nie może współżyć z kobietą i ukrywa to przed nią pod koszulką wstrzemiężliwości przedmałżeńskiej ?

Podpisuję się pod tym. Najpierw zastanów się nad tym jak postrzegasz seks, a później o tym z nim porozmawiaj.

Żle zaczełaś drugi akapit , za daleko poleciałaś Akacjo , jest twoim przyjacielem , to wszystko i nie ożeni się z tobą , więc nie myśl co będzie po ślubie , nie będzie żadnego ślubu .

I właśnie chcę wypracować kompromis przez stosowanie NPR. Wtedy współżyje się rzadko, a więc wilk będzie syty i owca cała. Chcę by chłopak powiedział mi jakie ma potrzeby w tym względzie i je uwzględnić zgadzając się na współżycie w dni niepłodne.

Lęk swój biorę stąd że odpychają mnie i napawają niesmakiem zdjęcie rozebrane, aktu seksualnego.
Poza tym wstydziłabym się leżeć nago obok mężczyzny. Wydaje mi się że takie baraszkowanie nago to prymitywny sposób rozrywki.

Niewiadomo. może sie zgodzi na dłuższy czas abstynencji. Ma poglądy że jest za czystością przedmalzeńską. Mówi, że potrafił się powstrzymywać przez 35 lat to sądzi że w związku z dniami płodnymi, niepłodnymi też będzie sie potrafił powstrzymywać

I dlatego mam obawy, że choć mój chłopak teraz potrafi się powstrzymawać, ale potem nie będzie potrafił przestać.

Jeśli mogę odpowiedzieć na to pytanie, to uważam że czułabym się przedmiotowo traktowana przy stosowaniu prezerwatyw, antykoncepcji. Ząda bowiem mąż ode mnie wspólżycia kiedy ma ochotę, a niekoniecznie ja mam taką ochotę. Okresowa wstrzemięźliwość w małżeństwie służy odpowiedzialności, liczenia się z faktem konsekwencji podejmowanego wspólżycia. I NPR chcę stosować by nie być wyłączona z Eucharystii.

Nie zrozumiałe jest dla mnie takie podejście. Dojrzały człowiek jest świadomy konsekwencji swych działań. W tym wypadku nieograniczonej ilości dzieci. A nie każdy by chciał mieć tyle dzieci. Najrozsądniej jest nie wspólżyć gdy nie chce się mieć dzieci.

Zgadzam się z wami że powinnam o tym z chłopakiem porozmawiać. To pozwoli uniknąć późniejszych konfliktów i by dojsć do obopólnej zgody. Tylko pytanie w jaki sposób to zrobić, by z nim o tym porozmawiać?
Już raz próbowałam z nim o tym porozmawiać, to powiedział, aby się nie przejmować. I nie potrafił się też określić, bo mówił że nigdy tego nie robił. I po tej rozmowie, dalej chce się spotykać. Chcę w ramach kompromisu zaproponować mu NPR. A jesli będzie obopólna zgoda dłuższy okres abstynencji.
[/quote][/quote]
On już wspominał, jak by to było gdybyśmy byli małżeństwem.

Akacjo TY masz jakieś problemy, może idź na terapię, mówię poważnie. Skoro akt seksualny napawa Cię wstretem (a nie ciekawością) to z Tobą jest coś nie tak!!!
Powiedz chłopakowi że masz zahamowania co do seksu a nie że chcesz ustalać jak to będzie po ślubie. Ja Ci powiem , że ja się doczekać seksu nie mogłam!!!
To naturalne, że mąż i żona nago uprawiają seks i znają wszystkie zakamarki swoich ciał, pieszcząc męża intymnie wyrażasz mu swoją miłość do niego i tak samo on do Ciebie - jak może to być wstrętne? Jest to zgodne z wolą Boga! Skoro masz takie podejście do seksu, to po co unieszczęśliwiać faceta? Po co Ty mu wogóle zawracasz głowę? Myślisz, że małżeństwo to tylko wspólne rozmowy i kontakty iście bratersko-siostrzane? Zastanów się czego Ty chcesz od życia. Zresztą jeżeli z takim podejściem weźmiesz ślub, to będzie on nieważny. ód, toTwój mąż po ślubie z powodu Twoich zahamowań będzie mógł złożyć wniosek, że małżeństwo zostało nieważnie zawarte. KK mówi że małżonkowie powinni być dla siebie dostępni kiedy to tylko jest możliwe i nawet czasem jak żona nie ma ochoty a mąż tak - lub odwrotnie - a nie ma przeszkody do aktu seksualnego, to ze względu na miłość do małżonka dobrze jest się zgodzić na to (zresztą jak mąż dotknie tu i tam to od razu ochota przychodzi ) Oczywiście nie chodzi aby za każdym razem gdy się nie ma ochoty zgadzać się ale czasem tak. Poza tym nie można ciągle nie mieć ochoty
Może pozostań samotna albo idź do klasztoru, bo unieszczęśliwisz męża.

Powinnaś mu dać do poczytania ten wątek:
viewtopic.php?f=49&t=21866
Chłopak powienien wiedzieć na czym stoi.


IKM: Żeby wstąpic do kalsztoru (czy seminarium) trzeba mieć zdrowe podejście do seksualności. To nie miejsca, do którego mogą się schować ci którzy się boją współżycia.

Z tym wątkiem do przeczytania to chyba dobry pomysł.
Akacjo, a czy zawsze tak się czułaś? Może serio jakaś terapia, albo po prostu jedno, dwa spotkania z psychologiem, tak dla rozeznania....
To co piszesz nie jest normalne.
Mnie interesował seks odkąd skończyłam 14 lat.... Na odpowiedniego faceta i realizację w tej kwestii czekać mi przyszło drugie tyle, ale przez cały czas czułam, wiedziałam (!), że gorąca babka ze mnie...

A może Twój chłopak jest do Ciebie bardziej podobny niż myślisz, skoro czekał i czeka już tyle czasu... Jesli nie chce rozmawiać, może i on ma jakiś powód - inny niż naciskanie na Ciebie?
Gdybam sobie. Nie mam pojęcia, czy tak jest, ale teoretycznie może być.