Nasi forumowi mężczyźnie są zazdrośni. ;D

Raczej znudzeni.

Zoll jesteś pewnie, że nie odczuwasz powołania


No właśnie w proboszczach, zakonnikach i wikarych;)

Moim zdaniem jeżeli ktoś powyżej 20. sowje uczucia kierują na osobę duchowną to ma jakieś problemy z rozwojem, emocjami itd. Jaki jest tego sens? Do czego to prowadzi? Nie umiem zrozumieć. Chyba większość kobiet nie rozumie tego, że nie mogą swoich wszelkich potrzeb emocjonalnych i fizycznych przerzucić na kogoś. Dojrzałość i miłość nie polega na braniu i szukaniu kogoś kto uczyni mnie szczęśliwą.

Myślę że to naturalne, choć pewnie niedojrzałe jest bezkrytyczne uleganie temu. Zwykle większe powodzenie mają ci, których widać, którzy przewodzą jakiejś grupie. Poznałem to na własnej skórze będąc moderatorem w oazie a potem nauczycielem w liceum.

To biologia: kobieta podświadomie wybiera silnego samca, który byłby w stanie zaopiekować się nią i wspólnym potomstwem. Instynktownie zwraca uwagę nie tylko na walory fizyczne, ale również psychiczne i umysłowe. Dlatego pozycja nauczyciela, przewodnika duchowego, także kapłana, jest równie uprzywilejowana co pozycja szefa, a w niektórych środowiskach nawet bardziej.

Sądzę też, że u wielu pań występuje ogromna potrzeba takiej romantycznej niemożności: zdobyć nieosiągalnego, zwyciężyć tam, gdzie "poległo" wiele innych kobiet.