Według Pisma, z tego co sie orientuję to dziecko jest moją własnością

to przykład..jeden z nielicznych z życia wzięty-chcesz inny?--znasz naród Maltański?..to bardzo religijni chrześcijanie tam powołani są prawie w każdej rodzinie--mam sąsiadkę Maltankę...wychowała z mężem 5 córek..tylko jedna pozostałą w KK..tylko ta jedna interesuje się życiem matki...trudno tu mówić o jej winie każdy kto ja zna odkąd przybyła do Anglii i wyszła za mąż za anglika(który pod jej wpływem przyjął wiarę katolicką) stwierdzi że serdeczniejszej otwartej,i poświęconej rodzinie i dzieciom ze świecą szukać.
Są różne "kwiatki" na Bożej łące..pokrzywy,i osty również..i one także są potrzebne..doświadczenia,nawet złe nawet upokarzające też się przydają.
Tylko czyste serce gwarantuje dobrego człowieka..nawet najlepsza rodzina niczego nie gwarantuje..każdy rodzic popełnia błędy,nigdy nie wiadomo które będą miały największy wpływ na dziecko..tak jak każde dziecko rodzi się ze swoim własnym charakterem i talentem(nie zapominajmy,ze najwięcej genów dziecko dziedziczy po dziadkach)..nie wszystko można "wyssać" z mlekiem matki

a ja myślałem że na włąsność można mieć tylko rzecz albo zwierzę. Co do reszty postu się zgadzam.

to małżeństwo już nie istnieje-a kobieta jest wdową...do obcych miodzio powiadasz..nikt na dłuższą metę nie potrafi udawać serdeczności..albo jest się takim,albo się pozoruje-pozoranctwo szybko wychodzi..a zainteresowanie matką widać na co dzień.
o pozoranckich rodzinach-też sporo wiem
a ty jak zauważyłam..robisz wszystko,żeby się tylko z nikim nie zgodzić i nie przyznać racji