przyjaźni doświadcza ten,kto przyjacielem potrafi być-to stara prawda,ale zawsze aktualna

Tak to prawda zeby brac trzeba umiec dawac

A czy możliwa jest przyjaźń kobiety z księdzem. Oczywiście taka szczera przyjaźń.

Możliwa. O tym też już na forum było.

tak--możliwa--jak najbardziej

Ja myślę, że dziwne jest traktowanie osobno tych dwóch pojęć: miłość i przyjaźń.

Zacząłem niedawno uczestniczyć w spotkaniach pewnego duszpasterstwa akademickiego nt. relacji damsko-męskich, na których w pewnym momencie została przeprowadzona ankieta mająca pokazać ogólnie kim są i jakie spojrzenie na ten temat mają uczestnicy tych spotkań. Wyszła tam jedna dosyć ciekawa sprawa. Ankieta (w dość podchwytliwy sposób) sprawdzała m. in. co rozumiemy przez miłość, a co przez przyjaźń. I okazało się, że większość ludzi nie była w stanie jednoznacznie wskazać różnicy.

Duszpasterz skomentował to tak: nie ma różnicy. Esencją każdej miłości jest przyjaźń, również małżeńskiej.

Piszę to, bo widząc tytuł tego tematu wyraźnie czuję owo oddzielenie miłości od przyjaźni, które (po owej ankiecie) wydaje mi się już zupełnie sztuczne. Na pytanie "czy jest możliwa przyjaźń między kobietą a mężczyzną" ciśnie mi się odpowiedź: Tak! Gdzie? Przede wszystkim w małżeństwie!

Bardzo ładnie powiedziane. Dla mnie miłość to przyjaźń nadbudowana o:

1. wyłączność - przyjaciół można mieć wielu, ukochaną(ego) tylko jedno
2. oddanie - w sensie zawierzenia, zależności całego życia, odpowiedzialności wspólnej, itd
3. relację erotyczną

przede wszystkim...acz nie tylko..w małżeństwo włączamy seks..w przyjaźń poza małżeńską niekoniecznie--hmm..co w takim razie oznacza przyjaźń pomiędzy mężczyznami?..czy pomiędzy kobietami?-homoseksualizm?
Oczywiście że przyjaźń,jest też formą miłości..wydawało mi się że jest to oczywiste dla każdego

odwołując się do tematu, uważam, że istnieje przyjaźń między kobietą a mężczyzną..
Sama takie doświadczam, już parę dobrych lat. Mam na prawdę prawdziwego przyjaciela, takiego od serca.
Oczywiście ludzie widząc nas razem na spacerze czy gdzie myślą sobie, że jesteśmy razem.. ale ja się już do tego przyzwyczaiłam, ja wiem swoje, On także.
Mogę z Nim porozmawiać o wszystkim, zawsze. Mogę na Niego liczyć także w każdej sytuacji.. Mogę się pośmiać razem, popłakać.

po prostu prawdziwa przyjaźń..

.........................................................................
w przyjazni pozapartnerskiej jest cos takiego ze kogos mozna po prostu zwyczajnie lubiec a do tego jesli dojdzie jeszcze zaufanie i uczciwosc taka przyjazn jest perfekt chociaz dla mezczyzny jest to niewatpliwie duze wyzwanie jesli przyjaciolka jest atrakcyjna

Myślę że taka przyjaźń istnieje ,trzeba tylko spotkać odpowiednią osobę ,czasami bywa to trudne ,szczególnie gdy nie raz przejedziesz się na takiej przyjaźni,ja tego doświadczyłam .Ale ostatnio udało się mi spotkać taką przyjazną duszyczkę ,obawy zawsze są i trochę miałam na początku obawy,nawet w pewnym momencie próbowałam się wycofać ,ale wyjaśniliśmy sobie wszystko na początku ,jest ok .,mam nadzieję że tym razem się nie zawiodę.Czasami mam wrażenie, jakbyśmy znali się wiele lat ...fajne uczucie wiedzieć, że ktoś w ciebie wierzy ,że chce ci pomóc .Ale się rozpisałam a czas mnie trochę nagli .Pozdrawiam mocno wszystkich i życzę byście spotkali na swojej drodze wyjątkowych przyjaciół.Tak naprawdę to ufam tylko do końca jednemu przyjacielowi,bo on nigdy mnie niezawiódł ...Jezu Ufam Tobie!!!

Nie będę rozwijał tematu bo moje zdanie może niektórych oburzyć ale odpowiem tylko, że przyjaźń między kobietą a mężczyzną jest możliwa.

dlaczego?

Bo to zależy od okoliczności, których nie będę tu przytaczał. I nie mam na myśli wyjątków.

wiesz wydaje mi się, że to zależy od ludzi..

jeżeli jednej i drugiej stronie zależy tylko i wyłącznie na przyjaźni, rozmawiają o tym to dlaczego tu nie mówić o przyjaźni damsko-męskiej?
zauważyłam w ogóle, że właśnie mężczyźni częściej próbują się z tym nie zgadzać..