W brzuchu ciężarnej kobiety były bliźniaki. Pierwszy zapytał się
drugiego:
- Wierzysz w życie po porodzie?
- Jasne. Coś musi tam być? Mnie się wydaje, że my właśnie po to
tu jesteśmy, żeby się przygotować na to co będzie potem.
- Głupoty. Żadnego życia po porodzie nie ma. Jak by miało wyglądać?
- No nie wiem, ale będzie więcej światła. Może będziemy biegać, a
jeść buzią....
- No to przecież nie ma sensu! Biegać się nie da! A kto widział
żeby jeść ustami! Przecież żywi nas pępowina.
- No ja nie wiem, ale zobaczymy mamę, i ona się będzie o nas starać.
- Mama? Ty wierzysz w mamę? Kto to według ciebie w ogóle jest?
- No przecież jest wszędzie wokół nas... Dzięki niej żyjemy. Bez
niej by nas nie było.
- Nie wierzę! Żadnej mamy jeszcze nie widziałem czyli jej nie ma...
- No jak to? Przecież jak jesteśmy cicho, możesz posłuchać jak
śpiewa, albo poczuć jak głaszcze nasz świat. Wiesz ja myślę, że
prawdziwe życie zaczyna się dopiero później.

super

Powiem tyle : piękne i jakże realne

historyjka ta nader idealnie pasuje do wspólczesnego społeczeńwsta, jego mentalności, poglądów

poniewaz ten temat juz istnieje, prosze tam kontynuowac rozmowe
viewtopic.php?t=2806&highlight=ateizm+zarodku