Nie wiem czy wiesz ale sam facet czy sama kobieta nie "zrobi" dziecka. Potrzebne są dwie gamety- męska i żeńska ale w dzisiejszych czasach płód nie musi rozwijać się w łonie swej biologicznej matki i o tym jest ten temat.

I w tym jest problem Karwoch. Ty masz potrzebę.
Pokazujesz w ten sposób, że potrzeba dziecka do rozwoju w rodzinie z matką i ojcem
dla Ciebie się nie liczy.

Wprowadzam do rozmowy kolejne pytanie: Co jeżeli mężczyzna i kobieta odarzają się miłością w małżeństwie, ale niestety kobieta nie może urodzić dziecka ze wzgledu na uszkodzenie macicy - jej ciało wytwarza komórki jajowe, ale nawet zapłodnione nie moga zagnieździć się w macicy. Czy w takim razie decyzja na wszczepienie zapłodnionej komórki jajowej inne kobiecie - surogatce narusza miłość między tymi dwoma osobami?

W naturze większosć osobników dba o to, by potomstwo przez nich wychowywane posiadało ich własny materiał genetyczny. Przypadki, w których np. suczka wychowuje kocięta są rzadkie, mają miejsce gdy samica nie może mieć własnego potomstwa. Gdy jednak ma swoje, często zdarza się, że gorzej traktuje lub nawet porzuca nie jej potomstwo. Pragnienie wychowywania swojego potomstwa jest powszechne u większosci rozwiniętych kręgowców, jest wiec naturalne. Surogacja jest wiec realizacją tej naturalnej potrzeby.

Tylko że rozważając, wypadałoby wziąc pod uwagę też surogatkę, a nie tylko "miłośc w małżeństwie".

Słuszna uwaga i bardzo problematyczna kwestia, bo jednak przez poród surogatka uważa się za matkę (tak też jest traktowana przez polskie prawo - vide art 61 (9) KRO). Prowadzi do sporów o dziecko, przywiązanai emocjonalnego, a nieregulowane prowadzi do czarnego handlu dziećmi - widziałem dokument BBC, gdzie pewna Meksykanka oszukała Szwedzkie małżeństwo wmawiajac im, że co prawda zaszła w ciąże nosząc genetycznie ich dziecko, ale później je poroniła; w rzeczywistości nigdy nie była w ciaży nosząc ich płód, za to część pieniedzy zainkasowała i zwiała.

Legalizować czy nie, o to jest pytanie... Czy mógłby powstać zawód surogatki, rodzącej innym dzieci? Istniała by przy tym podobna kontrowersja, jak przy wychowywaniu dziecka przez ojca niebiologicznego - kto jest wtedy ojcem? A moze jest dwóch ojców? Możemy sobie wyobrazić wiec sytuację, gdy dziecko ma 2 ojców i 2 matki, a nawet 2 ojców i 3 matki - dawca nasienia, wychowujący dziecko, dawczyni jajeczka, matka surogatka, wychowujaca dziecko. Temat na 3 sezon Majki

hehe też sobie o Majce pomyślałam:-P

Instynkt tacierzyński potrafi być tak samo silny jak macierzyński Hm... naprawdę tak ciężko z tym u facetów?



Taa... A Ty nie odczuwasz potrzeby posiadania potomstwa? W ogóle? Hm... To nie zazdroszczę, w każdym razie jeśli nie jesteś jeszcze dzieckiem. Chęć posiadania dziecka jest zupełnie naturalna, podejrzewam że po prostu chwyciłeś się słówka potrzeba i zinterpretowałeś je na swój sposób. Natomiast istniejący stereotyp jedynej właściwej rodziny złożonej z ojca i matki, cóż, jak ktoś nie wyobraża sobie oddania wystarczającej miłości w pojedynkę, to jego problem, ale nie należy swoją miarką oceniać wszystkich.

Co do ostatnich postów, istotą jest nowe życie oraz osoby wychowujące to życie, przy wolnym i świadomym wyborze wszystkich osób. Ważne aby dziecko miało prawdziwie kochającego wychowanka, reszta jest kwestią opisu, istotną tylko dla ludzi postronnych, chcących opisać sytuacje, ale nie realnie dla wychowania dziecka.

"Instynkt tacierzyński potrafi być tak samo silny jak macierzyński Hm... naprawdę tak ciężko z tym u facetów?"

Może tylko wśród moich znajomych panuje taki popłoch przed tacierzyństwem:-P

Chęć dziecka do posiadania matki i ojca też jest zupełnie naturalna i ważniejsza.
Jeżeli to dostrzeżesz i zrozumiesz wyzbędziesz się egoizmu.

Przepraszam jaki stereotyp?
Rodzice to matka i ojciec. Nie rób z normalnych rodzin nienormalnych.
Nie odwracaj świata do góry nogami.

Choćbyś nie wiem jak się starał, kochał to nigdy nie dasz w pojedynkę tego samego co kochający się i dziecko rodzice matka i ojciec.

Tego samego na pewno nie. Ale nie o to chodzi, aby wszyscy mieli w życiu to samo, tylko o to, aby mieli wystarczająco. I szczególnie w dzisiejszych czasach, gdzie powoli większość małżeństw się rozpada, żyjąc w kłótni, to wcale nie musi być gorsza opcja. Zakładasz błędnie że małżeństwo da najlepsze szanse dziecku, gdzie z rozbitych rodzin pochodzi dziś większość przestępców... Więc nie zakładaj idealistycznego świata, że na pewno tak i tak będzie lepiej.



Coś przeinaczasz słowa, przyjrzyj się dokładniej co napisałem. To że uważam iż samotny ojciec może dać sobie radę nie znaczy że od razu jest to lepsze od rodziny, to byłby absurd.

*ZiarnoPiasku
To... kwestia czasu, hehe

Wręcz przeciwnie, zakładam że małżeństwo da dziecku najlepsze szanse na rozwój.
Gdyby Pan Bóg zakładał że małżeństwo nie jest najlepszą opcją dla rodziny i rozwoju dziecka/dzieci nie tworzyłby takiej instytucji.


To nie usprawiedliwia tezy że małżeństwo będzie złe/gorsze dla dziecka niż samotny rodzic.
Na tej zasadzie można by nie posyłać dzieci do szkoły, bo przecież niektóre nie będą się (dobrze) uczyć i wylądują w rynsztoku.


Tyle że Ty zakładasz uprzedmiotowienie zarówno kobiety (surogatki) jak i dziecka, które byłoby w ten sposób poczęte.

Potrzebę spełnienia ojcostwa (nawet samotnie) możesz przecież zrealizować adoptując dziecko.
I to byłby jak najbardziej szlachetny czyn, pełen poświęcenia.

Dość jednostronnie. Gdyby Pan Bóg zakładał iż wychowywanie dziecka samotnie jest złem, nie dopuściłby do takich sytuacji.. Oczywiście według schematu rozumowania który założyłeś. A jednak są i takie i takie sytuacje.



Znów to samo. Nigdzie nie twierdzę iż małżeństwo będzie złe/gorsze, a jedynie twierdzę iż samotnie można równie dobrze wychować dziecko. Analogicznie niestety równie źle. Bo to przede wszystkim od wychowanka zależy jak wychowa dziecko a nie koniecznie od tego, czy jest to jedna czy dwie osoby. Po prostu nie można generalizować iż tak jest zawsze lepiej a tak zawsze gorzej.



Bynajmniej. To dla Ciebie jest to uprzedmiotowienie, nie wyobrażam sobie nie mieć szacunku dla takiej kobiety, tym bardziej dla własnego dziecka. A Ty sobie wyobrażasz uprzedmiotowić własne dziecko?? Bo to przecież jest nic innego, jak poczęte własne dziecko.



To się zgadza, ale właśnie dlatego że się samotnie wychowuje, potrzeba jest absolutnej miłości, a wiadomo iż ta płynąca z samego instynktu wychowania własnego dziecka jest z natury mocniejsza.