Czemu miałbyś wierzyć??? Czy jest jakiś powód aby wiarę odrzucić??? Czym ona jest- uczuciem, emocją, rozumem? Czy można ją dotknąć, odczuć, zapamiętać? Czym jest dla ciebie? Burzy, nadaje sens, niszczy, inspiruje? Czym jest... ? Czy wiara pomaga przenosić góry? Czy każe gardzić sobą i przebaczać bliźniemu? Czemu ma nas kierować? Czemu mamy iść sami... Czy mieszka w sercu? Sami ją stworzyliśmy? Czy ona nas stworzyła? Czy nasza jest tą najprawdziwszą? A może w każdej jest nutka prawdy? Czy nie zabijasz dlatego, że mówi tak wiara czy dlatego, że moralnie jest to złem... Czy grzechem jest dla wyznawcy allaha zamordować gdy jego moralność została tak właśnie ukierunkowana i jest to dla niego największym wyznaniem wiary? Czy wiara umacnia? Czy tworzy pytania? Czy można kogoś przekonywać do swojej wiary jeśli wierzy w coś innego? Pomóż... Bo ja gubię się w mnogości tych pytań...

Po co tyle pytań? zajrzyj w siebie, tam jest Twój Bóg, zawsze tam był i jest nadal. Postaw te pytania Jemu, wycisz się i słuchaj i bądź cierpliwa, jeśli nie uda się za pierwszym razem to może za setnym. Jeśli będziesz pytać tylko ludzi to dostaniesz kilka "bezcennych" rad które i tak na niewiele Ci się przydadzą

"Czemu miałbyś wierzyć?" - Bo nie masz innego wyjścia

"Czy jest jakiś powód aby wiarę odrzucić?" - Wiary nie można odrzucić, co najwyżej możesz ją przygłuszyć.

"Czym ona jest- uczuciem, emocją, rozumem?" - Tak naprawdę żadnym z nich, jest czymś znacznie głębszym, jest głosem Boga w nas.

"Czy można ją dotknąć, odczuć, zapamiętać?" - można ją doświadczyć w głębokim wyciszeniu albo w medytacji, jest to doświadczenie osobiste

"Czym jest dla ciebie?" - Jest czymś naturalnym jak powietrze którym oddycham, o powietrzu zazwyczaj się nie mówi, po prostu jest.

"Burzy, nadaje sens, niszczy, inspiruje? " - oj, czysta poezja, nie, jest wewnętrznym spokojem, to On Cię prowadzi i to powinno Ci wystarczyć.

"Czy wiara pomaga przenosić góry?" - nie próbowałem, ale kto wie ?

"Czy każe gardzić sobą i przebaczać bliźniemu?" - jeśli będziesz gardzić sobą to będziesz gardzić Bogiem który jest w Tobie. Nikt kto ma niską samoocenę nie jest w stanie doświadczyć Boga. A, przebaczaj na okrągło.

"Czemu mamy iść sami..." - Człowiek zawsze jest sam, trzeba kiedyś wydorośleć, nie bać się.

"Czy mieszka w sercu?" - To więcej niż symbol, możesz koncentrować się na sercu a odczujesz ciepło.

"Czy nasza jest tą najprawdziwszą?"- Wiara zawsze jest prawdziwa z religiami bywa różnie.

Moje odpowiedzi są lapidarne, ale aby na nie odpowiedzieć wyczerpująco powstałaby epopeja.

Dalszy ciąg odpowiedzi - wczoraj było już zbyt póżno, oczy się same zamykały:-o

„Sami ją stworzyliśmy? Czy ona nas stworzyła?” – Nikt jej nie stworzył, zawsze w nas była, odkąd Bóg „zrodził” nasze dusze.

„Czy nasza jest tą najprawdziwszą?” A może w każdej jest nutka prawdy? – Oczywiście, że w każdej, tylko trzeba umieć oddzielić ziarno od plew.

„Czy nie zabijasz dlatego, że mówi tak wiara czy dlatego, że moralnie jest to złem...” – Każda wiara (właściwie religia) chcąca zwać się prawdziwą musi być oparta na Prawie Naturalnym. Jednym z nich jest prawo przyczyny i skutku. Jeśli zabijesz musisz ponieść tego konsekwencje, „co zasiejesz to i zbierzesz”. Jest to prawo ponad religijne.

„Czy grzechem jest dla wyznawcy Allacha zamordować gdy jego moralność została tak właśnie ukierunkowana i jest to dla niego największym wyznaniem wiary?” – Nigdzie w Koranie nie pisze że można bezkarnie zabijać, czy dla wyższych celów, to nadinterpretacja „dżihadu” przez niektóre fanatyczne ugrupowania islamu (fundamentalizm). Ma więcej wspólnego z polityką niż religią.
„
Czy wiara umacnia?” – Zawsze. I więcej, jeśli pozwolisz prowadzić się Bogu. Twoje życie stanie się łatwiejsze bogatsze w każdym znaczeniu tego słowa.

„Czy tworzy pytania?” – Zawsze możesz je zadać Bogu

„Czy można kogoś przekonywać do swojej wiary jeśli wierzy w coś innego?” – Do wiary czy religii (to dość istotna różnica)? Do wiary nie trzeba nikogo przekonywać, po prostu jest, do religii….? Religia to narzędzie wiary, jaka to różnica czy kopiesz rów łopatą czy koparką ważne aby zamierzenie było wykonane.

Wiara to pewien rodzaj odczucia - raczej trudno je odrzucić albo przyjąć na zawołanie.



Różnie.



Jest to hiperbola, ale sens został zachowany.



Zależy od dogmatów, pism, nauczania itd.



Niektórzy lubią mieć świadomość że ktoś wyżej od nich o czymś decyduje i coś już rozstrzygnął. Inni uważają że ktoś taki jest zbędny. A więc kwestia indywidualna.



Nie.



Stworzyć to mogliśmy religię, nie wiarę. Czy stworzyliśmy zmysł wzroku?



Bardzo mało prawdopodobne.



W większości przypadków pewnie to drugie, ale w niektórych konieczne jest pierwsze.



Wg niego nie.



Zależy w czym. Na pewno daje pewien spokój egzystencjalny i poczucie stabilizacji duchowej.



Mniej niż gdyby jej nie było.



Zależy od wiary - tak jak z terrorystą-fanatykiem. Wiara może jedne rzeczy usprawiedliwiać lub wręcz nakazywać - albo zabraniać.

Dziękuję.... za odpowiedzi.. tak wyczerpujące... bardzo dziękuję

Spróbuję się dołączyć, bo sam jestem poszukującym i nie raz zadawałem sobie wiele pytań, na które często nie ma pewnej odpowiedzi.

Czemu miałbyś wierzyć?
-Bo nic nie tracić, a możesz coś zyskać.

Czy jest jakiś powód aby wiarę odrzucić?
-Zawsze będziemy w coś wierzyć. Choćby w drugiego człowieka.

Czym ona jest- uczuciem, emocją, rozumem?
-W takiej kolejności: 1. Uczuciem 2 Emocją 3 Rozumem.

Czy można ją dotknąć, odczuć, zapamiętać? Czym jest dla ciebie? Burzy, nadaje sens, niszczy, inspiruje?
-Napewno nadaje sens, inspiruje, powoduje, że stajemy sie silniejsi, pewniejsi siebie, swoich wartości. Odczuwamy ją na codzień, w codziennych obowiazkach i zmaganiach z życiem. Patrz - J. Paweł II

Czy wiara pomaga przenosić góry?
-Tak jak wyżej, pomaga!

Czy każe gardzić sobą i przebaczać bliźniemu?
-Nie rozumeim tego pytania. Jak to gardzić sobą? Przebaczać oczywiście, ale z sensem.

Czemu ma nas kierować? Czemu mamy iść sami... Czy mieszka w sercu?
-Człowiek rodzi sie sam i umiera sam. Niestety. Jest sam ze sobą w swoim świecie. Po to mamy bliźnich, by nie czuć się samotnymi, by kochać, zakładać rodziny, itd...

Sami ją stworzyliśmy? Czy ona nas stworzyła?
-Oczywiście my ją stworzyliśmy. Jeśli chodzi o te największe to najpierw był judaizm, potem chrześcijaństwo i w końcu isalm (nie licząc wszelakich odłamów)

Czy nasza jest tą najprawdziwszą?
-Chodzi o nasza religię, czy o indywidualne przeżycie? Jeśli o religię to różnie bywa, chociaż myślę, że większość wierzy W TEGO SAMEGO BOGA, są więc równie prawdziwe.

Czy nie zabijasz dlatego, że mówi tak wiara czy dlatego, że moralnie jest to złem...
-A to nie to samo? Myślę, że moralność wyrosła z wiary włanie.

Czy grzechem jest dla wyznawcy allaha zamordować gdy jego moralność została tak właśnie ukierunkowana i jest to dla niego największym wyznaniem wiary?
-A jest tak? A Koran nakazuje zabijać? Nie sądze.

Czy wiara umacnia? Czy tworzy pytania? Czy można kogoś przekonywać do swojej wiary jeśli wierzy w coś innego?
-Przekonywać zawsze można, ale nie nakazywać, albo szantażować emocjonalnie, co zdarzyło się zauważyć. Nic siłą.

sporo pytań, najlepiej spokojnie na nie odpowiadać, po kolei, jeden po drugim

PYTANIE DO BUSCADORA:

Słuchaj jakie Ty wspaniałe odpowiedzi dałeś!
Jestem pod wrażeniem. Powaliłeś mnie niemalże na kolana!
Kto ty jesteś?
Ksiądz? Poeta? Prorok?
Coś niesamowitego.... jakie trafne odpowiedzi.
Ile siedziałeś nad tymi odpowiedziami?
Korzystałeś z jakiś książek?

To chyba Duch Świety przez Ciebie przemówił!

Naprawdę nie żartuję... napisz coś o sobie.
Dziewczyna dowiedziała się więcej od Ciebie o Bogu niż by wysłuchała wielu kazań naszych księży.

Hej forumowicze, pochwalcie chłopaka!
Wzniósł się na wyżyny!

Kiedyś moja wiara była wielka, niestety z biegiem czasu maleje może przez doświadczenie życiowe, może da się jakoś powrucić do tej wiary z przed paru lat ale to napewno wymaga wielu poświęceń i wybaczeń życiowych.

Wiara to nie jest przede wszystkim wiedza. Wielu stara się połączyć naukę z wiarą, tą drugą tłumaczyć właśnie pierwszą - ale chyba na razie bezskutecznie.

Wiara to pewność.

Kiedyś długo szukałam tych słów...
Możesz napisać, skąd dokładnie pochodzą?

Nie pamiętam teraz tytułu - przypomnij mi na maila ( tkb@o2.pl ) żebym Ci napisał - w domu sprawdzę i Ci odpiszę. Bardzo dobra książka

a ja bym napisała
Wiara to Miłość
Ale ta prawdziwa, pisana przez duże M, Agape
Daje radość i pokój, daje pewność, że Bóg jest i kocha, ale nie zabrania pytać, nie zabrania mieć wątpliwości. Ukazuje prawdziwe piękno nawet, kiedy wokół jest wiele brudu. Nie ma nic wspónego z pogardą dla siebie. Pokazuje natomiast piękno i dobro każdeko człowieka, uczy kochać ( mądrze kochac) samego siebie

Olesia bardzo ladnie napisane, zgadzam sie z tym w zupelnosci.

agadir! dokladnie mam to samo co Ty. Piszesz o poswieceniach i wybaczeniach. Ja nie wiem czy to ma jakis zwiazek z powrotem do wiary. Ja cale zycie sie poswiecam, czuje po prostu, ze robie dobrze. Zawsze bylem taki jak jestem dzis, czy zarliwie wierzylem, czy tez tak jak dzis - bardziej poszukuje.

Ta książka to "Lustiger - kardynał, żyd i syn emigranta". Genialna Wydawnictwo M, 2002 rok Znajdziesz opis na http://www.kmt.pl/pozycja.asp?GD=6&GM=4 ... 17&kstr=17 .