Zatem uważasz, że można odczuwać popęd seksualny do tej samej płci, tylko po prostu człowiek wybiera, czy się w to angażuje (i wtedy jest to złe), tak?

Uproszczenie.

Odsyłam do swojego postu z 29 sie 2011 17:49 (strona 14 wątku) - tam już przedstawiłem w ośmiu punktach me poglądy. W szóstym i siódmym możesz znaleźć odpowiedź na tak postawione pytanie.

Napisałeś tak:
Natomiast na moje zdanie, że "homoseksualista może wybrać wyłącznie kogoś tej samej płci, bo nikogo innego nie jest w stanie pokochać", odpowiedziałeś:Może zatem to też uściślisz?

Oczywiście.

Jestem przekonany, że predyspozycje do homoseksualizmu, nawet jeśli pod wpływem wychowania zostały rozwinięte w skłonność do homoseksualizmu (przypominam jeszcze, że opieram się na określeniu homoseksualizmu wg KKK - jest on już WEJŚCIEM W TEGO RODZAJU RELACJE, w odróżnieniu od wcześniejszych predyspozycji i skłonności) mogą zostać odwrócone i cofnięte przy świadomym działaniu osoby o takich predyspozycjach/skłonnościach. Odwrócenie procesu uważam za trudniejsze po świadomym wejściu w relacje homoseksualne z innymi osobami (takie wejście w relację/relacje utrwala rozwinięte skłonności, dlatego ich cofnięcie wymaga więcej wysiłku). Nie jest to jednak niemożliwe.

Oznacza to, że uznaję skutki działań podobnych do działań dr. Gerarda J. M. van der Aardwega: "konstruktywnej pomocy i wsparcia dla mężczyzn i kobiet cierpiących na niechciane homoseksualne uczucia i zachowania". Uznaję skutki, choć krytycznie oceniam traktowanie samego homoseksualizmu jako choroby. Uważam właśnie, że jest to (wspomniane działania podobne do działań dr. Aardwega) świadome odwracanie powstałych predyspozycji czy cofanie rozwiniętych na ich bazie skłonności. Bardzo ostrożnie, a właściwie sceptycznie podchodzę do nazywania tego procesu "terapią" lub "leczeniem". Przyjmuję powtarzane nazwy "odwracanie predyspozycji" i "cofanie skłonności".

Dogmatem homopropagandy nazwałem tezę opartą na twierdzeniu "może wybrać wyłącznie". Taki determinizm - podobnie jak każdy determinizm negujący ludzką wolność podejmowania decyzji - jest jedynie sloganem. Sloganem pełniącym rolę "dogmatu". Jest to klasyczny slogan/dogmat propagatorów homoseksualizmu (w skrócie: homopropagandy).

Uważam, że wbrew temu sloganowi/dogmatowi każdy człowiek może wybrać to, co chce, nawet jeśli jego kondycja moralna osłabła. Poprzez każdy dobry wybór kondycja ta będzie się rozwijać. Wzmacniać. Natomiast wmawianie osobom o omawianych predyspozycjach/skłonnościach, że jakoby "nie mogą inaczej" jest wtłaczaniem "na siłę" tych osób w owe predyspozycje/skłonności. Co więcej: sądzę, że jest to rzeczywisty (choć nie zawsze uświadomiony) cel propagatorów homoseksualizmu. Wmówienie: "nie dasz rady tego odrzucić, bo taki już jesteś". Tymczasem skłonności można cofnąć, a predyspozycje odwrócić. Potrzeba jednak świadomej decyzji.

Jestem homoseksualistą i Katolikiem.

Nie grzeszę przeciw szóstemu przykazaniu.

Kościół nie walczy z homoseksualistami tylko z homoseksualizmem. To różnica.

Jak ma walczyć ? Czy może zmusić mnie do leczenia jeśli takie jest możliwe ? Czy człowiek może decydować jakiej jest orientacji ? Czy można tak bez żadnych konsekwencji manipulować przy ludzkiej płciowości, psychice ?
zmienianie orientacji być może być możliwe ale to trudny i długi proces.
Co po tym ? Co jeśli będę miał większe problemy ze sobą lub ożenię się i przypadkiem zranię siebie i tą kobietę ?

Skoro jestem gejem nie muszę od razu grzeszyć.

Proszę ... bądźcie trochę bardziej delikatni i wyrozumiali dla nas - homoseksualistów.

Nawet nie wiecie jak trudno jest wybrać, ocenić ...

Wśród mnie są ludzie o skrajnie przeciwnych zdaniach. Ze swoim problemem zostaję sam. Większość ludzi mnie nie rozumie, robi wokół mnie aferę i mówi mi co mam robić.

Owszem - homoseksualiści są ludźmi z problemami. A takim ludziom się pomaga. Pod warunkiem że chce.

Każdy ma prawo nie lubić homoseksualizmu ale Bóg każe kochać ludzi, także homoseksualistów.
Macie prawo potępić homoseksualizmu ale nie potępiajcie mnie. To na prawdę nie moja wina że taki jestem.

Nie róbcie afery wokół tej sprawy. Homoseksualiści potrzebują spokoju żeby się wyleczyć.

Sprzeczne opinie i zdania wprowadzają w obłęd.

Zbigniew3991 - ja osobiście nie mam absolutnie nic do homoseksualistów. Jeden z moich znajomych jest gejem i bardzo go lubię. Uważam, że wszyscy jesteśmy ludźmi, dziećmi tego samego Boga, i nie mam zamiaru nikogo oceniać według orientacji ani namawiać do leczenia. Za Ciebie zaś trzymam mocno kciuki, żebyś był silny i odnalazł szczęście.

Nie rób z homoseksualistów uposledzonych dzieci.


Nie wszyscy - mów za siebie.
No chyba, ze masz na myśli problemy jakie niesie życie: bezrobocie, wysokie ceny, nieodwzajemniona miłość...itp...to owszem ma problemy jak kazdy inny człowiek


Wyleczyć z czego?

Rozumiem, że masz na myśli sytuację gdy homoseksualista zapada na chorobę nowotworową czy inną to tak. Ale wtedy każdy potrzebuje spokoju, nie tylko gej.

jakiś tam naukowiec okreslił homoseksualizm zaburzeniem jakims tam, i omawiał problem jako chorobę istniejącą już od czasów antycznych...gdzie w antyku to było uznawane za część kultury i wciaż nawiązywano związki z kobietami, tak dzisiaj pogłębia sie ona...i mężczyźni niemal zachowaniem przypominają kobiety..(nie wszyscy oczywiście).

mówisz, że potrzebują spokoju by sie wyleczyć, a co dokładnie robisz by się wyleczyć?

Nie robię nic żeby się z tego wyleczyć ponieważ nie potrzebuję leczenia.

to po co dajesz argument, ze potrzebują spokoju do leczenia?

jesteś jeszcze młody, mogą w końcu spodobać ci się kobiety. Homoseksualizm jest czymś złym wedłóg religii. Nie popieram ani nie zaprzeczam. Mam neutralny stosunek do tego. Ale skoro masz jakieś wątpliwości i zgłaszasz sie na forum chrześcijańskie, to co ci mogę doradzić? Próbuj się wyleczyć, poszukaj porad, spróbuj poznać dziewczynę...

Homoseksualizm to trudny temat. Z jednej strony dotyczy to ludzi, których trzeba szanować, rozumieć. Z drugiej strony widzę, jak homoseksualizm został upolityczniony, że stał się ideologią, sztandarem dla lewicowców, lewaków i liberałów. Temat stał się promocją takiego stylu życia w mediach liberalnych i nawet w pewnym sensie regulacją urodzin. Wiadomo, "kultura śmierci" uważa, że ludzi powinno się mniej rodzić, bo podobno grozi światu przeludnienie. Stosunek seksualny homoseksualny nie ma owocu w postaci dziecka, lecz jest czysto hedonistyczną, dla samej przyjemności i rozkoszy. Nie rozumiem tych podziałów na "kościół toruński" czy jakiś inny. Tak wrogowie Kościoła Katolickiego chcieliby nas katolików podzielić i przeciwstawić sobie. Ostatnio ciekawe artykuły na temat homoseksualizmu są w MIŁUJCIE SIĘ. Są tam ukazane fakty i mity na ten temat. Uważam, że związki homoseksualne to nie to samo, co małżeństwo i nie należy się homoseksualistom prawa do traktowania ich jako małżeństwa. Temat - rzeka. Trudno w jednym zdaniu to uzasadnić. Polecam czytanie "Miłujcie się", bo tam ten temat wyczerpująco został ukazany i myślę, że z poszanowaniem uwikłanych w tym sposobie współżycia. Tu strona tego czasopisma: http://www.milujciesie.org.pl/

.

zgadzam się z tym, jak chcą pogrzeszyć, niech to sobie robią, ale niech nie ubiegają się o prawa nadane przez religię, która ich poprostu uznaje za grzeszników...a o prowadzeniu rodziny to już niech całkowicie zapomną. Jestem tolerancyjny, ale jak chodzi o wychowanie dziecka, to niech ma ojca i matkę jak natura tego chciała.

Katolicyzm nie potępia mnie jako geja. Potępia seks po za małżeński.

Nie sypiam z mężczyznami więc nie grzeszę w tym zakresie.

Moim zdaniem małżeństwa homoseksualne to patologia. Dziecko powinno mieć Ojca i Matkę.

Nie da się pstryknąć palcami i zmienić orientację i zakochać się w dziewczynie.

Mam koleżanki a nawet przyjaciółki kobiety czy mężczyzn( facetów mniej). Jakoś nie mogę się zmusić żeby w jakiejś się zakochać i wcale tego nie próbuję.

Zamierzam żyć tak jak Bóg przykazał. W moim przypadku konieczny jest celibat. Celibat to też jakaś forma powołania.

Nie potępiajmy ludzi ale ich wady. Każdy człowiek jest grzesznikiem.

Są grzeszne stosunki pozamałżeńskie i gejowskie, kazirodztwo i gwałt, kradzież i morderstwo. Każdy ma jakiś grzech na sumieniu.

W współczesnym świecie jest trudno wytrwać w czystości wśród takiej ilości nieczystości wśród nas. " Błogosławieni którzy wytrwają do końca".