Całość wypowiedzi (znalazłam)
więc miałam rację - wypowiedż nie dotyczyła
małżeństw tylko przypadków prostytucji

Być może istnieją uzasadnione pojedyncze przypadki, gdy np. mężczyzna uprawiający prostytucję używa prezerwatywy w sytuacji, gdy takie postępowanie może być pierwszym krokiem na drodze do umoralnienia, jakimś zalążkiem odpowiedzialności, aby na nowo rozwinąć świadomość tego, iż nie wszystko jest dozwolone i nie wolno robić wszystkiego, na co ma się ochotę. Ale nie jest to rzeczywisty sposób na poradzenie sobie ze złem, jakim jest infekcja HIV. Taki rzeczywisty sposób może polegać natomiast na uczłowieczeniu seksualności.

Kościół oczywiście nie postrzega ich jako rzeczywistego i moralnego rozwiązania. W jednym czy drugim przypadku może to być jednak - zakładając intencję danego człowieka, jaką jest zmniejszenie ryzyka zakażenia - pierwszy krok na drodze do inaczej przeżywanej, bardziej ludzkiej seksualności.

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi
Oczywiście zdrowie dziecka jest dla mnie NAJWAŻNIEJSZE, dlatego na razie czekamy na wizytę u lekarza. Moje pytanie odnosiło się do punktu widzenia Kościoła w tej kwestii. Serdecznie dziękuję za Wasze opinie. Myślę, że jeśli po konsultacji z lekarzem zdecydujemy się jednak użyć prezerwatywy, na pewno w konfesjonale przy okazji spowiedzi wyjaśnię całą sytuację.
Raz jeszcze dziękuję.

A ja przyznam, że kierowałabym się tylko tym, co powie lekarz - przeciez Bóg i ludźmi się posługuje, nie uważam aby ze wszystkim biegać do konfesjonału. Ja nie potrafię w konfesjonale rozmawiać o takich sprawach, po prostu przez gardło by mi nie przeszło, wiem, że wiele osób też nie potrafi pewnych tematów poruszać. Mam też wrażenie, że księża w konfesjonałach są czasem speszeni szczegółami jakichś intymnych spraw. Jeden z księży mi mówił, że szczegóły zycia intymnego powinny pozostać między małżonkami a konfesjonał to nie miejsce na poruszanie szczegółów z sypialni.