Spotkałam się niedawno z opinią (księdza w konfesjonale), że nie można nadużywać częstości spowiedzi - częstości korzystania z sakramentu.
O zgrozo, usłyszałam, że jeśli nie jest się kapłanem lub siostrą zakonną lepiej trwać jakiś czas bez łaski uświęcającej, niż "latać do spowiedzi" co parę dni.
Zrozumiałabym taką postawę w przypadku osoby mającej skrupulatne sumienie, ale jeśli problemu ze skrupułami nie ma...?

Jakie jest Wasze zdanie? Czy można "nadużyć częstości" spowiedzi?

Mnie jeden ksiądz też kiedyś przed tym ostrzegał. Ogólnie to najczęściej chodzę raz w miesiącu.

To bardzo indywidualna sprawa.
Skrupulantyzm nie jest jedynym powodem
dla którego nie zaleca się czestych spowiedzi.
Nie dojdziemy do tego dlaczego ksiądz Ci tak powiedział.

Iwona, wiem że już kiedyś się Ciebie czepiałem i nie chcę żebyś się obrażała - bo może bezpodstawnie to robię - ale Twoje wypowiedzi są tak banalne i przewidywalne że naprawdę mnie intrygujesz


Co do spowiedzi - Tu chodzi o to że spowiedź ma wydawać owoce w postaci skruchy i nawrócenia. Sam akt spowiedzi żadnych łask nam nie daje. Dopiero uznanie grzechów przed samym sobą, postanowienie poprawy i nienawiść do popełnionego grzechu nas uświęcają. Więc jeśli ktoś śmiga co drugi dzień do spowiedzi to znaczy, że nie wie o co w niej chodzi, stworzył sobie z niej narzędzie (jak mop do mycia podłogi). Spełnienie warunków przystąpienia do spowiedzi (o jakich wcześniej pisałem) oznacza że przez długi, długi czas nie będziemy popełniać grzechów i tym samym nie będziemy zmuszeni iść do spowiedzi. A jeśli ktoś spowiada się za często to znak że tych warunków nie spełnia i wtedy faktycznie lepiej aby trwal bez łaski ale za to żeby poświęcił ten czas na przemyślenie swojej postawy - wtedy dojdzie do wnioski że te spowiedzi były bezwartościowe i zmieni podejście do tematu.

Włoczykij, a jakbyś chciał bym się wypowiadała?

Po prostu czytając Twoje wypowiedzi mam przeczucie - oby mylne - że coś jest z Tobą nie tak i nie jesteś kimś za kogo się podajesz


Ale nie martw się, może to tylko takie moje dziwactwa

papież spowiada sie co tydzień

i ja terz samo robię co tydzień sie spowiadam

Ja piszę to co myślę. Mam prawo do tego. Jestem wierzącą katoliczką. Nic przed nikim nie ukrywam. Staram się być ciągle szczera i otwarta.

Wiem, że takie sprawy rozpatruje się indywidualnie i nie zakładałam tego tematu po to by rozeznać jak często mam chodzić do spowiedzi. To jest sprawa o której decyduje mój kierownik duchowy i jemu mam w tym względzie się podporządkować.

Chodziło mi bardziej o to, że takie słowa usłyszane z ust całkowicie obcego, nie znającego sprawy księdza mogą narobić więcej szkody niż pożytku, a sama rada że lepiej nie trwać w łasce niż spowiadać się raz na kilka dni - jest absurdalna...

Ale spowiedź co kilka dni przez długi czas wcale nie oznacza trwania w łasce. Wręcz przeciwnie bym powiedział...

No ok, ale zakładając że nie jesteś w stanie w tej łasce wytrwać mimo starań - lepiej chyba chodzić raz w tygodniu, niż książkowo - raz na miesiąc, a trzy tygodnie trwać w grzechu?

Zależy.Jeżeli ktoś traktuje spowiedź jak pralkę do prania to pewnie miał rację ten spowiednik.
Może być tak,że penitent nie stara się poprawić i jedyne czego pragnie to choć na chwile poczuć ulgę z powodu rozgrzeszenia,które otrzymał.Jeśli jednak jest wola poprawy,jest walka z grzechem,unikanie okazji itd.itd.to wiadomo,że po każdym upadku,grzechu ciężkim powinno się iść do spowiedzi.Bywa jednak tak,że ludzie przychodzą sobie pogadać z księdzem.Często tak jest z osobami starszymi i samotnymi.Bywa również jak ktoś wyżej wspomniał,że penitent ma sumienie skrupulanckie i wtedy też często biega do spowiedzi.
Nie wiemy jednak dlaczego ten kapłan tak powiedział ponieważ nie znamy całej rozmowy jaka się odbyła w czasie spowiedzi.
Ja osobiście mam taką twardą zasadę,że nie rozmawiam o tym co mi ksiądz powiedział na spowiedzi.Uważam,że skoro kapłana obowiązuje tajemnica spowiedzi,gdyż sakrament jest święty to i mnie również obowiązuje.Taką mam zasadę.
Pozdrawiam i życzę błogosławieństwa Bożego!

Nie chodzi o to co powiedział, a czego nie powiedział, bo praktycznie żadnej rozmowy nie było.
Spowiednik NIE ZNAŁ mojej sytuacji i nic o mnie nie wie poza krótkim wyznaniem grzechów.

Nie chodzi też o to, czy ja powinnam, czy nie powinnam chodzić często- bo o tym decyduje mój spowiednik.
Chodzi raczej o to, ile złego może wnieść w kogoś życie taka nauka na spowiedzi. Bo gdybym jej posłuchała - musiałabym przyjąć do wiadomości że "nie jesteś kapłanem ani siostrą zakonną, więc nie musisz przyjmować Komunii na każdej Mszy. Możesz nie iść do komunii a nie nadużywać sakramentu".

To powiedział sobie ot tak?Bez powodu?Dziwne?Ale nie podważam tego,że tak nie było.

Tak. To nie była rozmowa. To było moje wyznanie grzechów i nauka spowiednika.
Naukę mam przyjmować z cichością, ponieważ mój kierownik zwolnił mnie z obowiązku tłumaczenia o co chodzi każdemu napotkanemu księdzu.
Więc poza pytaniem ile mam lat - na które odpowiedziałam, nie było żadnego pytania, ani żadnej rozmowy, jedynie nauka.