Johnny: znów zadajesz mi pytanie, nie odpowiadając na moje. Umówmy się tak, że najpierw odpowiadamy na pytania rozmówcy, a potem zadajemy własne, ok?

Dla mnie mity greckie to ani bajka ani prawda. To opowieści, które mogą (choć nie zawsze) być pouczające. Szanuję je tylko ze względu na to, że są cennym dobrem kulturowym, a także pamiątką, którą starożytni Grecy nam pozostawili.

No ale mity greckie opisują prawdziwe wydarzenia czy to fikcja literacka? A może jest tam trochę tego i tego?

Bardziej fikcja niż prawda

O! To dokładnie tak jak ja postrzegam Biblię!
Nie usunęłabym ani jednych ani drugich np. z lekcji języka polskiego, chociaż to mitologię grecką chętniej czytałam, i chętniej wracam do niej po latach

Vi, a Biblię czytasz?

Ja Biblię? Nie, no skąd.
Kiedyś przeczytałam i wystarczy. Jeśli już sięgam po ten typ literatury, to wolę inne mitologie czy przypowieści

Jakieś wrażenia miałaś po przeczytaniu (pytam z ciekawości)?

Kiedy czytałam jako dziecko, które lubuje się we wszelkiej maści opowieściach, i które przyjmuje bez większego zastanawiania się to co mu powiedzą, podobało mi się. Kiedy czytałam jako osoba dorosła, która ma własne przemyślenia na temat wiary, i która poznała już dużo więcej innej literatury i ma porównanie, nie robiło to już na mnie takiego wrażenia, ani nie byłam jakoś specjalnie zachwycona

Mnie osobiście każde zdanie potrafi w jakiś sposób zachwycić, choć już dorosła jestem.

Masz osobliwy gust:
I rzekł do nich [Mojżesz]: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: „Każdy z was niech przypasze miecz do boku. Przejdźcie tam i z powrotem od jednej bramy w obozie do drugiej, i zabijajcie: kto swego brata, kto swego przyjaciela, kto swego krewnego”. Synowie Lewiego uczynili według rozkazu Mojżesza, i zabito w tym dniu około trzech tysięcy mężów.
Zachwycające, rzeczywiście.

Czy mógłbyś podać adres biblijny do przytoczonego przez ciebie fragmentu?

To jest Druga Księga Mojżeszowa, "Szemot", czyli "Księga Wyjścia", czyli "Exodus", rozdział 32, wersety 27-28.

A może wiesz jakie wydarzenie było przed tymi słowami?

Tak wiem. Ale te zdania mnie nie zachwycają. Skoro ciebie zachwycają, to mam nadzieję, że mieszkasz bardzo daleko ode mnie.