Rutus:

Wiara nie jest oderwaniem od rzeczywistości. Jest najgłębszą formą jej poznania.

Cel się nie liczy tylko droga ?
Takie rozumowanie nigdy nie poprowadzi do Miłości i wyklucza ją z Twojego zestawu fundamentalnego , który w pkt 2-4 prowadzi ku pohańbieniu na wieki.
Więc nie liczy się zbawienie , tylko droga do zbawienia ?

Wytłumacz się.

Dlaczego mam "się" wytłumaczyć?
Powyższa lista (przypomnę: miłość, przygoda, władza i sława) to wynik pracy psychologów a nie mój prywatny wymysł. To kompleksowy zestaw celów elementarnych, które rozpoznaje i potrafi realizować świadomość. Religijne "zbawienie" (czyli polisa na życie wieczne) realizowane (kanalizowane) jest poprzez punkt 1 z dodatkiem instynktownej ciągoty do przetrwania (nieprzerywania stanu "życie", to obecny u na standardowy instynkt przetrwania z nadpisanymi treściami kulturo-zależnymi).


W świadomości każdego człowieka obserwuje się techniki analizy dokonanych postępów z jednoczesną niemożnością dokonania analizy "stacjonarnej". Wywodzi się to bezpośrednio z konstrukcji naszego mózgu - zdolność do opisu możliwa jest wyłącznie poprzez porównanie. Stąd realizacja ciągot rozwojowych a nie czysta analiza "stanu posiadania".


Nasuwają się dwa pytania:
1. Dlaczego akurat te punkty są tak "haniebne"?
2. Kto niby ma mnie "pohańbić"?


Wielu psychologów i filozofów (np. Erich Fromm) wypowiada się w ten sposób, że tak rozwinięte formy działalności ludzkiej jak miłość nie są statyczne, więc wymagają ciągłej "drogi" (budowania, szukania rozwiązań, przekonstruowywania, reakcji na zjawiska chwilowe itp.), co bardzo ściśle koresponduje z konstytucją psychiczną człowieka opisaną w przedstawionej przeze mnie zasadzie "ciągłego rozwoju". To nie przypadek, że te opisy korespondują - wszak pochodzą one z analizy tej samej istoty.

Bracie !
Tronem hańby jest trwanie w złu.
Hańbimy się własnym działaniem tylko i wyłącznie.
Bóg nie przykłada do tego swej ręki ...
Fromm był psychoanalitykiem , nie zaś teologiem dlatego nie powinnien wypowiadać sądów idących w stronę eschatologiczną.

Świadomość jest tylko wewnętrznym lustrem , które ma naturę umysłową przejawiającą się w jej funkcji refleksywnej - której naturalnie nie mylmy z refleksyjnością, natomiast nie bierze ona udziału sama z siebie w czynności poznawczej. Oczywiście , że człowiek jest istotą rozwijającą się nieustannie w odpowiedzi na zmieniające się warunki. Można by powiedzieć , że struktura opisująca go jako kompleks osoba-czyn , jest niezwykle dynamiczna.
Słusznie więc rzekłeś wydaje się Bracie , w aspekcie psychologicznym , jednak nie traćmy z oczu tego , że na Sądzie Jezus zapyta nas o jedno na powitanie : coście uczynili dobrego dla jednego z tych maluczkich ?
Pozdrawiam.

Od kiedy to posiadanie cech naturalnych jest "złem"? To jakaś nowa technika wzbudzania poczucia winy? W jakim celu?


To oczywiste. Istota nie istniejąca nie może "przykładać ręki"... Nie "przykłada ręki" również Quetzalcoatl czy Horus - dokładnie z tego samego powodu.


1. Straszenie "sądem" jest nieskuteczne i niewychowawcze, choć psychologia behawioralna dowodzi, że zmniejsza poziom przestępczości, ale przy okazji zwiększa liczbę diagnozowanych problemów nerwicowych (z powodu kumulowania sztucznie budowanego i utrzymywanego w czasie poczucia winy). Więc jest jedynie przepychaniem problemu w inny "kąt" a nie jego eliminowaniem.
2. Jak widać, na "sądzie" oceniane będą uczynki względem innych ludzi a nie enigmatyczna "wiara", więc osoby etyczne nie mają się czego obawiać... Dlaczego więc zmusza się je do "wierzenia" w cokolwiek?

Drogi Bracie.

Zło nie jest naturalne w żadnym wypadku, lecz jest jedynie brakiem dobra , a to już różnica kolosalna.
Więc nie można stwierdzić "od kiedy" gdyż nigdy naturalnym nie było.

"Bóg nie istnieje " powiadasz ...
Masz do tego pełne prawo , by tak stwierdzić ! Mało tego, nawet masz prawo do tego przekonywać innych , jednak ... : " Mogę wszystko , tylko czy wszystko jest dla mnie dobre ?" - zapytał samego siebie Święty Paweł z Tarsu.

Jeśli więc uciekniemy się aproksymatywnie do Twoich poglądów na Boga , zbliżonych do Junga - jak mniemam - tedy mamy uznać , że Bóg jest tylko bytem myślnym....

Jednak taka droga rodzi poważną sprzeczność logiczną.
Otóż czym innym jest istnienie czegoś w intelekcie, a czymś innym rozumienie , że coś istnieje.
Gdyby coś istniało tylko w intelekcie , to istniejąc w rzeczywistości byłoby jeszcze większe.
Mamy tu więc sprzeczność :
Jeśli to , od czego coś większego nie da się pomyśleć istnieje tylko w intelekcie , to to coś większego , od czego nie da się pomyśleć czegoś większego jest tym czymś , od czego coś większe da się pomyśleć.

Z naturalną prostotą "osoby uduchowionej" bardzo sprawnie omija Pan konieczność odpowiedzi na większość zadanych Panu pytań. Jest Pan wręcz mistrzem (w porównaniu z innymi użytkownikami tego forum) w tej dziedzinie. Moje gratulacje.


Właśnie - mogę uprawiać demagogię nawoływania do religijności, tylko czy to jest dla mnie i dla innych dobre? Ano - manipulacja poprzez wpajanie treści wymyślonych nigdy nie jest dobre.
To przy okazji odpowiedź na kwestię: "Zło nie jest naturalne w żadnym wypadku, lecz jest jedynie brakiem dobra".


Znam ten "dowód".
Jest bezwartościowy, gdyż jest absolutnie uniwersalny, czyli udowadnia identyczność prawdziwości tak JHWH jak i Śiwy czy dobrego mzimu. Zwykły wybieg sztucznego (uwikłanego intelektualnie) zracjonalizowania starego mitu.


Konkretnie - realność elementu zwanego "Bogiem" (w rozumieniu chrześcijańskim) jest identyczna co do wszystkich możliwych do określenia cech jak realność dowolnego innego bóstwa promowanego i opiewanego przez dowolną inną religię.
Czy takie wyjaśnienie będzie wystarczające? I nie "powiadasz", bo to nie jest subiektywne mniemanie tylko permanentna cecha obiektywnej rzeczywistości.

Drogi Bracie.
Wiedza nie jest gwarantem pewności.
Obiektywny wgląd do rzeczywistości nie jest dla bytu przygodnego możliwy , gdyż idea tego bytu nie obejmuje samej siebie.
Tedy formułowanie sądu , że ktoś wymyśla , jest obarczone sporym nieraz błędem.

PS: Nie jestem Pan. Jedynym Panem - moim Mistrzem jest Jezus.

Oczywiście — cechy konkretnych religii nie zawierają się w definicji Boga.

Gwoli ścisłości Jung nigdy nie twierdził, że Bóg jest tylko „bytem myślnym”. Pragnął nadać swoim tezom charakter naukowy, więc kwestii istnienia Boga nigdy w swoim pracach nie poruszał. Pisał natomiast o imago Dei – archetypowym obrazie Boga w ludzkiej psychice, utożsamianym z Jaźnią, będącą centralnym punktem osobowości człowieka. Jeden z najczęściej pojawiających się zarzutów, że zastąpił Boga Jaźnią jest więc nieprawdziwy. Sam Jung określał siebie jako chrześcijanina, więc pewnie prywatnie w Boga wierzył.

Ale gwarantuje więcej (znacznie więcej, jeśliby być ścisłym) niż podążanie treściami mitologicznymi. Nie twierdzę, że treści mitologiczne nie posiadają żadnej wartości, ale ich wartość jest zdecydowanie mniejsza niż treści weryfikowalnych.


Oczywiście, że nie jest - to cecha, którą nabyliśmy w drodze ewolucji. Z tego powodu zostały opracowane obiektywne techniki obserwacji i analizy zjawisk.
Natomiast fakt posiadania cechy subiektywizacji percepcji nie upoważnia do obiektywizowania każdego wymyślonego aspektu, niezależnie od postulowanej skali tego obiektu. A to właśnie Pan czyni - na wzór wcześniejszych "myślicieli" popełniających ten sam kardynalny błąd logiczny.


A ja dla odmiany nie jestem niczyją własnością. To powinno zakończyć pewne ewentualne nieuzasadnione domniemania.
Co do fory, jaką stosuję: jedynie korzystam z przyjętych polskich norm komunikacji. Pan korzysta z obcej normy (per "bracie", coś jak "towarzyszu") i nie wyrzucam tego Panu w żadnej postaci, więc proszę uprzejmie o kulturalną neutralność, to mi wystarczy.

Czas pokaże słabość systemu , na którym budujesz Bracie swój świat.
mitologia ....
zamieniłeś wiarę w Boga na wiarę w rozum i to własny ....

Pozdrawiam i Życzę odwagi zmierzenia się z doświadczeniami życiowymi.
Proszę wtedy zastosować własne metody "dowodzenia" "prawdy", która jak widzę stała się dla Ciebie Bracie jedynie treścią świadomości , tymczasem esse jest różne od percipi.

lne

KK sporne kwestie tłumaczy czasem w taki sposób, że człowiek nie wie gdzie sens, gdzie logika i zaczyna mieć wątpliwości czy w ogóle Bóg istnieje, skoro księgi interpretuje się wedle "oświecenia Ducha Świętego", które to oświecenie i poprawne odczytanie może mieć wyłącznie KK.

O ile nauka potrafi wskazać metodologie, dzięki którym ktoś może sprawdzić poprawność wykonania badań i wyniki, o tyle w przypadku religii takiej możliwości nie ma. Po prostu trzeba zaufać, że wnioskowanie jakie przyjął dany papież uznać za aksjomat.
Jednakże nawet w przypadku religii człowiek używa własnego rozumu- wierzy, że poprawnie rozumie naukę religii którą wyznaje. A czy każdy bez wyjątku właściwie rozumie wykładnię KK??

PS. @Rutusie jesteś jakąś chodzącą encyklopedią?? Ewolucja, psychologia, religioznawstwo i nie tylko

Przepraszam za opóźnienie w odpowiedzi, tydzień pełen pracy...


Ów "czas" już pokazał miałkość i względność "prawd wiary" i to, co ciekawe, przy użyciu psychologii ewolucyjnej i etologii (co wręcz wpienia osoby o nastawieniu kreacjonistycznym). Tak więc, albo argument jest logicznie wadliwy albo, jeśli jednak jest słuszny, już zadziałał przeciwko tezie, którą próbuje Pan udowodnić (zresztą i to nie idzie Panu najlepiej).
Zresztą - zaczyna używać Pan techniki straszenia "konsekwencjami", stąd wniosek, że argumenty (których i tak praktycznie nie było) już się skończyły.


Treść mitologiczna pozostanie mitologią niezależnie od tego, ilu będzie miała wyznawców i jak bardzo zdeterminowanych do zmuszenia (w dowolny sposób) innych do jej poważnego traktowania. To zwykła walka z rzeczywistością - w takich sytuacjach świat obiektywny "karze" walczących z nim, czasami w bardzo ciekawy sposób.
Nic nie "zamieniam" - logiczne myślenie i analiza merytoryczna nie jest w żadnym wypadku "zamiennikiem" wiary w dowolnej postaci.


Już się z nimi zmierzyłem i wyszło całkiem sprawnie! Dziękuję.


Właśnie je zastosowałem i to z powodzeniem. Jeszcze Pan nie zauważył, że cały czas posługuję się opisami konkretów?



To w przypadku katolicyzmu. A jeśli weźmie się np. wykładnię Adwentystów Dnia Siódmego, wedle której papieże to w praktyce słudzy szatana (bestii)?


Domorośli filozofowie (albo ludzie afiszujący się znajomością terminologii w celu wywołania wrażenia "osoby obeznanej" z tematem) jakoś nie mają zamiaru przyznać, że wszystkie (nie tylko chrześcijańskie) teologie opierają się na zwykłej analizie logicznej, tylko z braku odwołań do rzeczywistości wnioski w nich zawarte "orbitują" swobodnie nie skrępowane żadnymi powiązaniami z rzeczywistością. W sumie mieć ich nie mogą, gdyż omawiają elementy w rzeczywistości nie istniejące.
Stąd np. idąc z identycznej bazy dochodzą czasami do sprzecznych wniosków.


Nigdy nie twierdziłem, że mam wiedzę nieograniczoną. Nawet wskazywałem wielokrotnie na moje braki.
Co do wskazanych: ewolucji, psychologii i religioznawstwa to akurat nieźle Pani wybrała - wszystkie te trzy elementy są dość dobrze ze sobą powiązane, więc ich wzajemna analiza nie nastręcza większych problemów.

Niechże pan to przeczyta jeszcze raz i chociaż spróbuje zrozumieć..



A co to w ogóle ma do rzeczy? Ja zupełnie o czymś innym mówiłem. Zresztą nie prowadzimy tu dowodów, tylko dyskusję.



Ale czego niby ma dowodzić to, że nie latają? Albo że latają?



Skąd pan to wie? I co z tego?



Nie tyle "umożliwia", co po prostu wszystko tu jest komunikacją.



Skąd niby pan to wie?



Może i istnieje, ale nie da się tego w żaden sposób stwierdzić. Więc nie ma sensu używanie tego pojęcia



Ja wcale nie próbuję tego stwierdzać Po prostu wstaję, ścielę łóżko i idę zaparzyć kawę. Do niczego mi tutaj nie jest potrzebna (i nigdy nie była) wiara w jakąś "realną rzeczywistość".



Nigdy tego nie zauważę, bo rzeczywistości obiektywnej nie da się zauważyć, z powodów podanych wyżej.



A te narzędzia matematyczne czym pan obserwuje?



Za każdym razem, kiedy pan się do tych pomiarów i statystyk w jakikolwiek sposób odnosi, przechodzą one przez pana obserwacje



A pan uważa, że nie ma? JedenPost postawił wobec takiego stwierdzenia pytanie: skoro nie ma, to jak właściwie rozumieć samo słowo "religia"?



A kto tak twierdzi? Przecież my zupełnie nie o tym rozmawiamy



Gdzie??



Nie mam żadnych obiekcji, dlaczego miałbym mieć?

Ten świat obiektywny Rutus każe - jak najbardziej , jednak ja powiem "doświadcza".

Za jakiś czas pojawią się u Ciebie problemy , przy których czar Twojej iluzji " "racjonalnego "posortowania iWytłumaczenia zjawisk " pryśnie , jak bańka mydlana.
Twoja wiara gór nie przeniesie , moja owszem