Jestem za religioznawstwem, a przeciw religii w szkole.

Jak dla mnie to żal

żal czego/kogo?

według mnie w szkołach powinno nauczać się o religiach, natomiast religia w obecnym kształcie powinna być prowadzona przez księży w kościołach i salkach katechetycznych, wtedy przychodziłyby te dzieciaki, które tego chcą i wiele problemów związanych z religią w szkołach zostałoby rozwiązane..

Rzecz dość oczywista, acz trudno dziś sobie wyobrazić, żeby polscy biskupi nagle zrezygnowali z prowadzenia katechizacji za publiczne pieniądze...

Sprawa się może zmienić wówczas, jak nowe władze przestaną finansować tzw. naukę (jedynie słusznej) religii w szkołach, a szkoły zaczną wynajmować sale na ten cel na zasadach komercyjnych. O ile trudno się zaraz spodziewać jakiegoś nagłego ruchu władzy centralnej w tym kierunku, to do przyspieszenia reakcji może ją skłonić wzrastający odsetek uczniów uczęszczających na etykę, a malejący na religię. Ale na odwrócenie dzisiejszych proporcji przyjedzie jeszcze sporo poczekać. Jak pokazuje doświadczenie, często wystarczy zdecydowana postawa rodziców by zainicjować nauczanie etyki, a potem, gdy już najtrudniejsze jest zrobione, a etyka dobrze prowadzona, jest coraz więcej chętnych na naukę etyki w miejscu religii. Z czasem okaże się, że chętnych na indoktrynację będzie mniej. Zresztą już dziś jest to widoczne w starszych klasach. Zdecydowana większość rodziców chce zaliczyć komunię, a potem część daje dziecku wybór. W gimnazjach i w liceach przeważnie decydują sami uczniowie i raczej nie walą na relę drzwiami i oknami.

Raczej niewiele na ten temat wiesz

A konkretnie?

Każdy człowiek (w odróżnieniu od zwierzęcia lub rośliny) ma w sobie pierwiastek duchowy, jest z natury religijny. Każdy narodził się i wychowuje się w kręgu jakiejś kultury. Elementem kultury jest m.in. religia. Mi i wielu piszącym na tym forum przyszło żyć w kręgu kultury łacińskiej, gdzie dominuje chrześcijaństwo.

Chrześcijaństwo daje każdemu konkretny kierunek w życiu duchowym. Bóg mówi przez konkretnych ludzi (katechetów): "Jeśli chcesz - wybieraj życie albo śmierć". Ja kiedyś wybrałem życie i tego nie żałuję. I ci, którzy wybiorą duchowość chrześcijańską wygrają !!

Czytając poprzednie posty widzę u niektórych totalną pustkę duchową. Żałosnym jest to, że tak wielu stało się samobójcami duchowymi i na tym forum starają się ją nieudolnie demonstrować. Nie oskarżam tu nikogo - może jeszcze jak św. Paweł nie spotkali Zmartwychwstałego w wydarzeniach własnego życia a na świadectwa innych nie chcą patrzeć. A może się odwrócili się od Chrystusa mimo, iż w dzieciństwie Go spotkali...

Ja popieram naukę religii w szkole a konkretnie katechezę. Katecheza jest czymś więcej niż nauka religii. Zaangażowanie się w katechezę owocuje wyborem życia a nie śmierci, życia wartościami. Chrześcijaństwo jest określonym sposobem życia, gdzie fundamentem, na którym buduje się życie duchowe jest Jezus Chrystus a Jego nauka streszcza się w przykazaniu miłości Boga i bliźniego.

Proszę przyjąć do wiadomości: Chrześcijaństwo nigdy nie proponuje zła lecz jeśli ktoś w wolności wybierze chrześcijański sposób życia, wygra! Zapewniam!

Na pewno każdy? Nie ma wyjątków??


Czyli jesteś chrześcijaninem PRZEZ PRZYPADEK, bo akurat tu i teraz przyszło Ci żyć.



No to WYBRAŁEŚ chrześcijaństwo, czy PRZYSZŁO CI ŻYĆ tam gdzie ono dominuje??
Poza tym KAŻDA RELIGIA daje każdemu konkretny kierunek w życiu duchowym. Chrześcijaństwo nie jest tu żadnym wyjątkiem.



Tu się zgodzę. Ale jest wiele innych religii, które nie proponują zła, dlaczego o nich nie uczyć? Wszak każdy wyznawca każdej innej religii ZAPEWNI mnie, że ona jest najlepsiejsza. Niech każdy Kościół uczy swej prawdy u siebie.

Jajko

Widzę, że nadal startujesz z pozycji tylko obserwatora i oceniającego innych. Dobrze byś trochę ukazał swoją duchowość. Wiem z własnego doświadczenia, że brak konkretów we własnym życiu duchowym prowadziło mnie do sytuacji trudnych, uruchamiających "kręcenie się w kółko". To tak, jakby na statku busola była uszkodzona lub pomiędzy kierunkiem odniesienia wystąpiły przesłonięcia, zakłócenia. Wtedy statek nie może dopłynąć bezpiecznie do celu. Jest to sytuacja u człowieka nienormalna by żyć bez jednego wytyczonego kierunku.

Najprościej i najłatwiej Jajko pisać stwierdzenia zniechęcające do pozytywnego otwarcia się na wartości wynikające z wyznawania zasad chrześcijańskich, które od 2000 lat są obecne w narodach europejskich i ich wyznawanie (nie pozorne ale rzeczywiste) nigdy nie będzie prowadzić do destrukcji życia społecznego.

Wprowadzanie wątpliwości w społeczności (np. w społeczność wymieniających się myślami na tym forum) burzy ład społeczny i nie prowadzi do budowania lecz burzenia.

Jeśli chcesz siać zamęt w głowach innych poszukujących, wiedz, że przyjdzie Ci ponieść tego konsekwencje. Jakie? Zależy jak Cię osądzi ten, który dał Ci w prezencie życie - Bóg.

Ja widziałem i znam wielu znajomych (nawet własnych członków rodziny), którzy wpadli w alkoholizm, narkomanię, onanizm i inne destrukcyjne sytuacje życiowe będące namiastką szczęścia prawdziwego. Szczęścia, jakie gwarantuje właściwie, z sensem przeżywane życie chrześcijańskie.

Ale nigdy nie jest za późno. W każdej chwili, jako człowiek, możesz wybrać to, co jest w życiu najlepsze. Wielu uwierzyło i wybrało w pełnej wolności Jezusa Chrystusa (wśród nich jestem i ja) i ich życie dopiero nabrało sensu. Mogę dać przykład wielu innych ludzi np. św. Paweł, św. Augustyn, bł. Jan Paweł II, itp. Ale jest też wielu, których widać w naszym otoczeniu. Ludzie, którzy swoim życiem, bez specjalnego wysiłku, dają znaki wiary: znaki miłości w wymiarze krzyża i jedności.

Życzę Ci Jajko, byś reflektował swoje życie i wybrał coś, co jest piękne, radosne i pomagające przeżywać bez załamania i rozpaczy swój krzyż. Tym czymś jest na pewno chrześcijański sposób życia a religia w szkole traktowana poważnie przez rodziców i ich dzieci pozwala otworzyć się poważnie na własne życie - życie, które winno posiadać sens.

Co jest dla Ciebie sensem życia?

Nie posyłajcie tam tylko dzieci.
Kiedy na lekcji religii pewien trzecioklasista żalił się, że dzieci muszą przestrzegać mnóstwa reguł, a dorośli nie, katechetka poprosiła uczniów o ułożenie własnych Dziesięciorga Przykazań dla dorosłych. Według niemieckiego tygodnika katolickiego Christ in der Gegenwart większość dzieci nawiązywała do dobroci, zgodnego usposobienia, sprawiedliwości, uczciwości i prawdomówności. Zdaniem pewnego dziecka przykazania te powinny brzmieć tak: „1. Nie bądźcie niesprawiedliwi. 2. Nie zrzędźcie tyle. 3. Nie poganiajcie nas. 4. Nie przeszkadzajcie nam wciąż. 5. Nie wyśmiewajcie się z nas. 6. Nie przymuszajcie nas. 7. Od czasu do czasu przyznawajcie nam rację. 8. Nie ustanawiajcie własnych reguł. 9. Żyjcie ze sobą w zgodzie. 10. Chodźcie też sami do kościoła, a nie posyłajcie tam tylko dzieci”

powino sie wprowadzic apologetyke do szkół

Możesz to jakoś uzasadnić?

Oczywiście apologetykę chrześcijańską, prawda?