Nikt nie wie jak wygląda, nikt jeszcze stamtąd nie powrócił i nie powiedział. Czeka każdego z nas egzamin, do którego nie mieliśmy żadnej próby. Nie wiemy co będzie i czy cokolwiek będzie.
Są relacje osób które przeżyły śmierć kliniczną, ale do tego należy podchodzić ostrożnie. Otóż ludziom z różnych kultur kto inny się pokazywał, jednemu Jezus, innemu Krishna, Budda czy Mahomet. Wrażenie wyjścia z ciała można dostać po narkotykach lub nawet pobudzając prądem odpowiednie części mózgu. Czy w takim razie rację mają ateiści twierdząc że potem nic nie ma?

Bądź dobrej myśli! Śmierć to tylko przejście. Żyj dobrze a nie będziesz musiał się jej obawiać.
Chcesz dowodów naukowych? Było o nich milion dyskusji na tym forum, jeśli chcesz to szukaj.
A jeśli jeszcze nie widziałeś, to obejrzyj:http://youtu.be/K_hkBXzdIfM.
Co prawda nie jest to materiał konieczny, aby wierzyć, ale pooglądać można

A skąd ateiście wiedzą, że potem nic nie ma?

Tak naprawdę nie wiadomo. Śmierć nadal stanowi pewną tajemnicę, i chociaż np. ja nie wierzę, że istnieje jakieś "życie po śmierci" to już prędzej jestem w stanie uwierzyć w wędrówkę dusz/reinkarnację, niż w którąś z religii abrahamowych.
Czytałem i słyszałem mnóstwo opowieści o tym co ktoś widział w czasie reanimacji, albo o duchu dziadka który nie znalazł spokoju po śmierci i straszy w starym domu, o tym że ktoś w piekle był i wrócił, także o tym jak ktoś twierdził, że już kiedyś żył i pamięta swoje przeszłe wcielenie itp. Internet obfituje w takie historie. Więc zdrowy rozsądek podpowiada, że wszystkie te opowieści są równie godne uwierzenia jak bajka o Czerwonym Kapturku
Generalnie szkoda na to czasu bo tajemnicy śmierci za życia nikt raczej nie zgłębi.

Czyli, wnioskujesz, że im więcej osób opowiada o doświadczeniach bliskich śmierci, to jest to tym większy dowód na to, że one nie istnieją?
Trochę paradoksalne

Ponieważ zbyt różnią się od siebie.

Wręcz przeciwnie. Badania Raymonda Moody dowodzą, że doświadczenia pacjentów są zaskakująco podobne bez względu na obszar kulturowy i geograficzny z którego pochodzą.

A czy np. św. Faustyna pisała coś o reinkarnacji, albo jaka inna święta coś wspominała? KK wiarę w reinkarnację uważa za herezje. I teraz zachodzi pytanie komu wierzyć? Bo np. niejaki Ian Stevenson badał ten temat i twierdził, że ma dowody na reinkarnację. Znany jest także przypadek hinduski Santi Devi, cytuję:
Według badaczy, przypadek urodzonej w 1926 roku Santi Devi był jednym z najlepszych dowodów na istnienie reinkarnacji. Kilkuletnia zamieszkała w Delhi dziewczynka z wielkimi szczegółami opowiadała o swym poprzednim życiu, rodzinie i mieście. Co ciekawe, przypadkiem tym zajął się Mahatma Gandhi, który w celu jego zbadania powołał specjalną komisję.

Albo:
Hipnozą zajmuję się już wiele lat. Z reinkarnacją spotykam się niemal codziennie. I nadal spotykam ludzi, dla których hipnoza jest czymś nowym, nieznanym i tajemniczym. Dlatego postanowiłem przybliżyć czytelnikom moje wieloletnie doświadczenia i spostrzeżenia na temat hipnozy.
Andrzej Kaczorowski

A świecka egzorcystka, pani Wanda Prątnica w jednym z wywiadów opowiadała jak to zdarza jej się odprawiać niespokojne duchy, a te podobno zawiedzione są pośmiertną rzeczywistością, która to różni się znacznie od tej w jaką wierzyli za życia wyznając daną religię.

No i teraz napisz mi dlaczego jednym mam wierzyć a innych zlekceważyć. Jak dokonać weryfikacji?

Komu wierzyć? Czeka się całe życie na Niebo obiecane przez Jezusa, a co gdy będzie tak jak mówiła egzorcystka? Chyba jednak lepiej wierzyć Jezusowi a nie jej czy hipnotyzerowi.

Z drugiej strony jeżeli przyjąć że te wizje wytwarza mózg, jak chcą ateiści, to zagadką pozostaje, dlaczego są one tak adekwatne do tego co można by oczekiwać? Dlaczego akurat wtedy pojawia się wizja całego życia? Jak tłumaczy to ewolucja? Czyżby ci, którzy mają takie mózgi które w momencie bliskiej śmierci pokazują przegląd życia oraz wizje Jezusa mają lepsze przystosowanie ewolucyjne??

No jasne, że nie mają. Gdyby niczego po śmierci nie było, w ogóle wszystko, co z życiem pośmiertnym związane, nie istniałoby. Nie byłoby śmierci klinicznej, opowieści dotyczących reinkarnacji itp. itd. Ani nawet nie byłoby słychać krzyku samobójcy z kąta pokoju. Bardzo łatwo wierzyć, że po śmierci niczego nie ma, bo wtedy żyje się łatwiej, to stare i znane, ale prawdziwe. Łatwiej też wierzyć w "wędrówkę dusz", bo takiego czegoś nie ma. Kiedyś myślałam i żyłam inaczej, po nawróceniu, do teraz, oczywiście, jestem szalenie odciągana od wiary i czuję to wyraźne, gdyby niczego po śmierci nie było, w ogóle nie byłabym odciągana od czegokolwiek, tym bardziej od wiary.
A zagłębianie się za życia nad tym, co po śmierci, jest akurat ważne, bo po tej stronie drugiej na to czasu właśnie już nie będzie i będzie ciut za późno.

żadna zagadka . w książce " 90 minut w Niebie " , 6 letni chłopiec opisuje jak tam jest . bo był .
wszyscy są młodzi , nie noszą okularów , cudowna anielska muza . . . i BÓG , baaaaaaaardzo duży . acha , i przez żaden tunel się nie jedzie . szczegóły ? patrz książka . i wszystko będzie wiadome .

A jak jest naprawdę, to każdy kiedyś przekona się osobiście.

Reinkarnacja to szatański wymysł. Ma na celu przekonanie człowieka, że przed nim jeszcze wiele żyć i szans na poprawę w kolejnym wcieleniu. Z reguły to odciąga od rzeczywistego nawrócenia tu i teraz. Nie ma reinkarnacji, to tylko demoniczne zwodzenia.

Hipnozę coraz częściej odrzucają teolodzy chrześcijańscy, bo niestety okazuje się, że jest furtką podobną do okultyzmu. Osoby po hipnozie bardzo często mają problemy natury duchowej.

Nie ma kogoś takiego jak świecki egzorcysta.
Może być tylko szarlatan lub okultysta - nawet jeśli się za takiego nie podaje, to w rzeczywistości nim jest.
Te niespokojne duchy to po prostu szatan udający dusze zmarłych.

Dokładnie tak. Jezus odrzucał reinkarnację, kłóci się ona z całą Jego nauką a poza tym jak wprost mówi Pismo: Postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd (Hbr 9, 27)

Dla Was wszystko to szatańskie zwodzenie: Harry Potter, Disney, Pankracy i słodycze Wedla także. Dajcie spokój, to niepoważne.


Teolodzy chrześcijańscy odrzucali swego czasu teorię heliocentryczną.



A zamknąłby Bóg tego całego szatana w piekle i byłby spokój. Łatwiej byłoby prawdę rozpoznać i do Raju się dostać. Dlaczego pozwala mu ludzi zwodzić? Wiesz może?



I na podstawie kilkudziesięciu, kilkunastu lub nawet kilku lat życia Bóg decyduje o wieczności człowieka? Gdzie tu sprawiedliwość, gdzie poszanowanie mojej woli? Mnie Bóg nie pytał czy chcę mieć nieśmiertelną duszę, przynajmniej nie pamiętam.
No i warto nadmienić, że Biblia nie jest jedyny Pismem, które prawi o rzeczach ostatecznych. Dlaczego taj jej ufasz?