Ekumenizm nie ma na celu podważanie lub zmieniania dogmatów, czyli nieomylnych prawd wiary objawionych przez Boga, lecz dążenie do zjednoczenia chrześcijan.

..a mógłbyś mi wyjaśnić na czym ma polegać to zjednoczenie?...czy na zakceptowaniu dogmatów i doktryn Koscioła Katolickiego przez innych Chrześcijan?...bo jeśli nie, a mam wrażenie , że tak właśnie jest, to chyba jednak miałem rację pisząc , że je podważa...oczywiście trudno powiedzieć , że " ma to na celu.." nie mniej tak się dzieje, niejako " przy okazji" - pozdrawiam...ładny dzień chyba dziś będzie

Ekumenizm ma na celu zjednoczenie chrześcijan w oparciu o dążenie do poznania prawdy i uznania jej. Odbywa się przy pomocy dialogu, w którym każda strona może przedstawić swoje zapatrywania. Istnieją już liczne deklaracje dotyczące bardziej szczegółowych spraw. Np. katolicy i luteranie wyjaśnili sobie wzajemnie naukę o usprawiedliwieniu i okazało sie, że nie ma tu między nimi większych różnic. Skutkiem tego dialogu była odpowiednia deklaracja.

Ciekawe jest to jak bardzo zmieniło się określenie 'ekumeniczny' na przestrzeni wieków. Sobory Powszechne (przynajmniej 7 pierwszych) nazwane były właśnie ekumenicznymi. Czy ktoś mi wyjaśni dlaczego? Przecież nie było wtedy jeszcze schizmy ani reformacji.

Dlaczego patriarcha Konstantynopola ma tytuł Patriarchy Ekumenicznego i pozycję honorowego starszeństwa u prawosławnych?

Ekumenia - to był cały bizantyjski świat chrześcijan. Ekumenicznym spoiwem był Chrystus, w którego wiara nadal pozostaje opoką (Mt 16,18 ) na Wschodzie. Jedność w wierze, to było pierwotne znaczenie tego słowa.

Są w prawosławiu pewne środowiska, które uważają że ekumenizm w dzisiejszym tego słowa znaczeniu jest herezją herezji, nie uznając tym samym żadnych rozmów i dialogów z katolikami czy protestantami. Oni cały czas ekumenię widzą w owej jedności, soborowości i autokefaliczności. Źródłem tego jest jedna Wiara w Chrystusa, niezmieniona od I Soboru w Konstantynopolu z 381 r. i wyrażana w słowach Credo.

Wynika więc stąd, że nie uznają autorytetu (nawet moralnego, nie mówiąc o prawnym) Patriarchy Ekumenicznego Konstantynopola, który bierze udział w dialogu ekumenicznym, zwłaszcza z Kościołem katolickim.

Wszystkie sobory były zwane ekumenicznymi, także Sobór Trydencki. Odpowiedź jest prosta - ekumenizm miała inne znaczenie niż dzisiaj.
Słowo ekumenizm wywodzi się z klasycznego języka greckiego – oikumene – gdzie wyrażało ideę "całego tego zamieszkałego świata". W takim też sensie termin ten po raz pierwszy znalazł zastosowanie w Piśmie Świętym (zob. Mt 24, 14; Dz. Ap. 17, 6; Hebr 2, 5). Jego znaczenie uległo jednak uściśleniu w tradycyjnym ujęciu katolickim, w którym używano go na określenie soboru powszechnego, w przeciwieństwie do partykularnych synodów Kościoła powszechnego.

Bartłomiej I nie ma żadnej władzy ani prawnego autorytetu nad pozostałymi Kościołami. Może jedynie radzić, rekomendować i rozmawiać. Widać to było podczas ostatnich wydarzeń w Ziemi Świętej przy zdjęciu z urzędu patriarchy Irineosa.

Dla większości mnichów góry Athos ekumenizm to też herezja herezji Oni jednak mają zadanie modlić się za ten świat i za tych którzy rozmawiać chcą. A ja na przykład chcę (dlatego tu jestem )

Chyba po raz pierwszy na tym forum muszę Ci przyznać rację

Przesyłam ekumeniczny pocałunek pokoju.

To co dzisiaj rozumie się pod pojęciem ekumenizmu, nie ma zatem nic wspólnego ze znaczeniem jakie nadała mu myśl grecka i łacińska. Współczesne znaczenie ekumenizmu wywochodzi się raczej z rojeń dziewiętnastowiecznych protestantów. Odrzucili oni wszystko co greckie i łacińskie, na rzecz swojej heretyckiej manii niszczenia wszelkiej ponadziemskiej Prawdy, w której miejsce wkładają jej przeciwieństwo- swoją ludzką prawdę i ludzką logikę.

Jednak musisz przyznać że aby uzyskać starożytne eikumenos musimy najpierw rozmawiać na stopie protestanckiego ekumenizmu. Może uda się nawiązać jakieś porozumienie? Albo przynajmniej postaramy się zrozumieć drugą stronę pzdr

..HELLEŃSKIEGO ŚWIATA- gwoli ścisłości



..heh..nie da się ukryć , że Chrześcijanie (w tym i Katolicy) w ogóle sporo odrzucili z myśli greckiej i łacińskiej...to dopiero relatywizm

Chrześcijaństwo po prostu "wyssało" z myśli helleńskiej wszystkie ziarna prawdy, odrzuciło zaś wszystko co było z nią niezgodne. Odrzuciło też może przede wszystkim ten relatywizm, na który się powołujesz.

Zastanawiam się czy zjednoczenie jest możliwe przy tak diametralnie różnej eklezjologii

Gwoli ścisłości - tytułując patriarchę Konstantynopola także patriarchą Ekumenicznym nie mamy na myśli faktu jego zaangażowania w ruch ekumeniczny. Tytuł ten wskazuje jedynie na to, iż jest on po prostu patriarchą "ziem zamieszkałych przez Greków", na co już moi przedmówcy wskazali tłumacząc znaczenie terminu "oikumene".

Uważam, że ekumenizm - zjednoczenie wszystkich chrześcijan, to nasz obowiązek. Zresztą, w każdej Boskiej Liturgi modlimy się o to (jedna z próśb ektenii). Jednakże trzeba jeszcze mieć świadomość jaki ten ekumenizm ma być. Jeśli taki jak np. w Asyżu, to rzeczywiście trudno nie zgodzić się wówczas z mnichami z Atosu i nie uznać tego za herezję. Ekumenizm dotąd jest dobry, dopóki prowadzony jest na zasadzie dialogu teologicznego. Gdy nie ma dialogu, ekumenizm traci zupełnie sens.

Odpowiadając na pytanie, na czym powinno polegać zjednoczenie chrześcijan, należałoby stwierdzić, iż na zjednoczeniu w Prawdzie. Nie możemy postrzegać ekumenizmu w kategoriach "my wam ustąpimy w tej kwestii, a wy nam w innej i w ten sposób osiągniemy kompromis". Nie możemy też absolutnie podchodzić do sprawy w ten sposób: "z filioque, czy bez filoque, z tym czy innym dogmatem, wszystko jedno, ważne abyśmy byli jedno".

Początkiem wszelkiego dialogu jest też wzajemny szacunek, poznanie się, rozwianie sterotypów.