Rozumiem, że procedury wewnętrzne firm, stowarzyszeń i innych organizacji to również jedynie ich wymysły, więc można je swobodnie ignorować?


Nie może funkcjonować w świetle Twojej interpretacji Konstytucji. Natomiast w odniesieniu do jej treści funkcjonuje całkiem poprawnie.


Na ten moment wykazałeś jedynie tyle, że nie przyjmujesz do wiadomości prostych faktów, więc tworzysz sztuczne problemy, które rzekomo mają je obalać.

Nie.

O wystąpieniu może decydować 1. obywatel na podstawie wolności wyznaniowej albo 2. związek wyznaniowy na podstawie autonomii. Jak każde rozwiązanie "umowy" powinno ono zostać przyjęte przez stronę drugą.

Ponieważ państwo nie reguluje kwestii przynależności wyznaniowej, pozostaje ona w gestii danego związku. Po prostu nie istnieje inna podstawa prawna.



Państwo w ogóle nie uwzględnia członkostwa lub reprezentacji w związku religijnym. Państwo uwzględnia członkostwo lub reprezentację podmiotów prawa powoływanych przez te związki. Każda parafia jest takim podmiotem prawa.

Co do prywatnego wyznania jakiegoś obywatela to państow reguluje zasadniczo NIC. Co do czlonkostwa w ortganizacjach religijnych prawo jedynie okresla, ze obywatel ma prawo wstepowac i wysttepowac. Poza tym - NIC.



Serio? "Ogolne przepisy" regulowaly, ze panstwo nie wtraca sie do kartotek koscielnych.



Autonomii mianowicie.

Jeśli chcesz, żeby państwo traktowało Ciebie jako osobę będącą w związku małżeńskim, to musisz spełnić pewne warunki narzucone przez państwo. Co w tym dziwnego?
Nie ma przecież przymusu - możesz żyć na kocią łapę.

A takiemu np. Yarpenowi Z. wydaje się, że aby państwo traktowało Cię jako osobę nienależącą do Kościoła, musisz spełnić jakieś warunki narzucane przez... Kościół...

Czy Yarpen łapie już tą subtelną różnicę, czy nadal jeszcze nie tym razem?

Nieprawda.
Mam podać nazwę ustawy, czy nie trzeba?

Tak więc mam prawo nie należeć.
I nie ma ani słowa o tym, że aby nie należeć, muszę najpierw wystąpić.

I moim zdaniem realizacja mojego prawa do nienależenia nie koliduje z tym, aby Kościół wierzył, że należę. Ani mnie, ani państwa neutralnego światopoglądowo, nie interesuje, co w tej kwestii uważa Kościół, gdyż ustawa gwarantuje wolność wyznania mi, a nie gwarantuje Kościołowi prawa do decydowania o moim wyznaniu.

Mylisz, czuowieku, państwo neutralne światopoglądowo z państwem ateistycznym. Państwo ateistyczne rzeczywiście ma w głębokim niepoważaniu (eufemistyczne "nie interesuje go") to, co uważają religie, Kościoły czy związki wyznaniowe. Państwo neutralne światopoglądowo nie staje po żadnej ze stron ew. konfliktu pomiędzy obywatelem a Kościołem, do którego należy.

Wiecie, co ja dzisiaj zrobię? Napiszę do Departamentu Wyznań Religijnych oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych MAiC z pytaniem, w jaki sposób osoba ochrzczona ma w myśl ustawy technicznie realizować swoje ustawowe prawo do nienależenia do Kościoła Katolickiego. Czy konieczne do tego jest uzyskanie od Kościoła potwierdzenia, że nastąpiło wystąpienie z Kościoła, czy też wystarczy samo przekonanie w sumieniu obywatela, że nie należy do Kościoła.

Uzyskana odpowiedź powinna raz na zawsze położyć kres tupaniu nóżką Yarpena i mu podobnych zwolenników niewoli należenia do KK dopóki się z KK nie wystąpi. Ten konflikt pojawia się wyłącznie wtedy, gdy ktoś się upiera, że musi z Kościoła wystąpić, aby do Kościoła nie należeć. Jeszcze tego nie zauważyłeś?

Nie jestem pewny czy w tej dlugiej dyskusji byl cytowany ten dokument. Dla pewnosci podaje link.
http://www.google.de/url?sa=t&rct=j&q=& ... 1339,d.ZWU

Tutaj oficjalne urzedowe wersje w innych jezykach.
http://www.vatican.va/roman_curia/ponti ... is_ge.html

KEP oparla sie na tym dokumencie, jednakze zwyciezyla nadgorliwosc i „przedobrzenie” sprawy (dwoch swiadkow, czas do namyslu itp.) co skutkuje zrozumiala agresja ze strony apostatow.
A przeciez moznaby sie kulturalnie rozstac bez gniewu, zlych emocji i calej tej biurokratycznej maszynerii.

Znam ludzi, ktorzy wystapili z Kosciola. Nic ich z Kosciolem nie laczy a potrafia pomoc w wielu sprawach. Mozna z nimi spokojnie dyskutowac.

Dla mnie akurat ta agresja jest kompletnie niezrozumiała, bo jeśli ktoś się upiera, że chce z Kościoła wyjść, to powinien uszanować zasady wychodzenia, które narzuca Kościół.

Aby do Kościoła nie należeć, nie trzeba z Kościoła wychodzić.

Natomiast zupełnie inną sprawą jest brak klasy i absolutny brak poczucia godności i honoru prezentowany przez KEP w "procedurze apostazji".

KEP zachował się jak właściciel psa uwiązanego na łańcuchu twierdzący, że pies dobrowolnie przebywa przy budzie i łańcuch niczego nie zmienia.

Napisz. Jestem bardzo ciekawy tego, jakiej odpowiedzi ci udzielą.


Wiesz, to jest zwykła logika: Jeżeli ktoś został do danego Kościoła zapisany przez siebie lub osoby do tego uprawnione, to aby przestał być jego członkiem musi z niego wystąpić.

W Niemczech jest sprawa prosta. Kto płaci podatek na dany Kościół, ten jest jego członkiem. Przestaje płacić - przestaje być członkiem. I wszyscy są zadowoleni. No, może poza samym Kościołem, który traci duszyczki, a przede wszystkim ich kasiorkę. Dlatego też u nas takiego rozwiązania nie będzie w przewidywalnej przyszłości. Nasz lokalny Kościół jest zbyt silny by pozwolił na wprowadzenie tak jasnych, a jednocześnie dla niego niekorzystnych pod względem finansowym, przepisów.

Wprowadzenie tego w Polsce byłoby wątpliwe konstytucyjnie, skoro każdy podatnik byłby obowiązany ujawnić, na jaki Kościół chce płacić podatek, lub też że nie chce płacić na żaden - tymczasem Konstytucja stanowi, iż Nikt nie może być obowiązany przez organy władzy publicznej do ujawnienia swojego światopoglądu, przekonań religijnych lub wyznania - i nie ma tu zastrzeżenia w stylu "inaczej niż na podstawie ustawy", to znaczy nawet ustawa nie może nikogo do tego zobowiązać. Oczywiście, można się kłócić, że fakt, iż ktoś chce płacić podatek na Kościół katolicki albo prawosławny nie oznacza, że ma to jakiś związek z jego "światopoglądem, przekonaniami religijnymi czy wyznaniem".. cóż, niech ktoś próbuje przekonać do tego TK (problem nieco podobny z kwestią oceny z religii na świadectwie).

No to jaki problem zmniejszyć podatki o ilość przeznaczaną na kościół i kto chce może dobrowolnie przekazać tą, a nawet większą sumę na potrzeby jego wyznania?

Jezeli widzisz gdzies sprzecznosc miedzy moim wpisem a Twoim cytatem, to mi wytlumacz. Bo ja widze tylko roznice w sformulowaniu, a nie w zawartosci.

Jezeli nie wykazesz, bedziesz musial odwolac Twoje "Nieprawda".



Calkowita zgoda.Dlatego przykladowo ja moge zjesc tony makaronu, a nie stane sie czlonkiem Kosciola Potwora. Chyba zeprzy okazji wpisze sie do ttegoz Kosciola. Albo zrobi to za mnie ktos, kto ma do tego uprawnienie...

Kwestia kluczowa w przypadku KRK jes jednak to - po raz fafnasty - ze do KRK zapisywali Ciebie Twoi oficjalni przedstawiciele prawni. Nie robili to jacys obcy ludzie.



A procedura apostazji nie koliduje w realizacji tego prawa w praktyce.



Ustawa nie reguluje kwestii czlonkostwa. Ani zadne inne prawo panstwowe nie reguluje blizej kwestii czlonkostwa, tzn. procedur wstepowania czy wystepowania.. W takiej sytuacji prawo wewnetrzne KRK pozostaje jedyna podstawa prawna.

PS: O tym, co to prawo wewnetrzne ogranicza, pisalem wczesniej, wiec jakies proby wymyslania bzdurnych przykladow warunkow wystapienia potraktuje jako a.ad lapidem

Z mojego punktu widzenia żaden, ale sądzę, że ateiści wzniosą o to raban, tak, jak to ma miejsce w kwestii odpisu podatkowego na Kościół (odpis - tak, ale w żadnym wypadku nie taki, by powodował zmniejszenie kwoty płaconej państwu!).

No wlasnie nie. To nie dzieje sie z automatu, jak nie wystapisz formalnie z Kosciola to bedziesz dalej placil czy chcesz czy nie.
Podatek koscielny jest sciagany na podstawie przynaleznosci do konkretnego Kosciola. Niektorzy sa zwolnieni z podatku np.studenci, emeryci.