wkurzają mnie takie porównania. a czym jest mózg i oczy?
jeżeli wzrastamy w wierze, to musimy zgłębiać wiarę, a wtedy mamy więcej wątpliwości. wkurza mnie takie wyobrażenie, że człowiek miły Bogu to taki, który nie ma żadnych wad i słabości. nawet tomasz apostoł nie wierzył, a był jego uczniem, a zwątpił czy piotr.
. przepraszam. ale to są jakieś frazesy powtarzane bo gdzieś tak usłyszeliśmy. jakbyś mogłą rozwinąć, którą cześcią Boga jesteś i jak albo gdzie w tobie jest i jak to się ma do tego, że nas stworzył
dlatego wielu młodych odchodzi od kościoła. bo mają wrażenie że wiara zostaje im narzucona.

wiara czyli nasze przekonanie na temat Boga jest taka jaka jest. jakże nasze wierzenie w Boga może być wielkie i niepojęte?

. Bóg jest zawsze i wszędzie, a szczególnie w pieśni "chwalcie łąki i gaiki i strumyki". ale jak Bóg nam pomaga, bo ja mam taką rozkmine że nie chce żeby Bóg mi pomagał. Bo to jest niesprawiedliwe. Dlaczego ma pomagać mi, a nie ludziom którzy tego bardziej potrzebują?


szczególnie jest to dobrze opisane w PŚ jako Potop

no i znowu frazesy. Dlaczego inne nie są?

. no i znowu. w jaki sposób Bóg cię zawsze słyszy i widzi. Masz kamerkę w domu?



nie wyśmiewam takiego pojmowania wiary, że mówimy do Boga, a on nas zawsze słyszy i widzi itp. po prostu uważam to za infantylizm. zachowujemy się, a raczej pojmujemy wiarę jak dzieci - na takim poziome rozumowania. dlatego wielu ludzi nie znajduje płaszczyzny zrozumienia z kościołem.

ale według mnie ma to swój urok - bo dzieci są czyste i prawdziwe, a to jest odzwierciedleniem ich wierzeń.

Życzę ci abyś zrozumiał o czym wyżej napisałam. Gdy usłyszysz głos Boga, to zrozumiesz jak czym jest dla człowieka wiara. Zrozumiesz tą miłość.

ale co rozumiesz przez pojęcie "głos Boga" po czym twierdzisz, że Bóg jest zawsze z nami (bo nas widzi i słyszy)? nie rozumiem. nie twierdzę, że to jest złe czy dobre, ale dostrzegam w tym sprzeczność.

jakby to miało wyglądać: że usłyszę Jego głos, taki jak ludzki? a nawet jeśli usłyszę i powie mi ten głos, że to Bóg - jak rozpoznam że to faktycznie On?

Ten głos nie jest taki jak ludzki. Nie usłyszysz go uszami. Usłyszysz go w sercu, w twoich pragnieniach. Będziesz tęsknił i pragnął go słyszeć.
Ja doświadczyłam realnego głosu Boga.
Opisywałam te zdarzenie już w jakimś temacie.
Miałam pewne przykre sprawy i szłam z dokumentami do drugiego pokoju, by napisać pismo i zrobić ksero dokumentów. Byłam bardzo zmartwiona tą sprawą. Gdy szłam, to na środku pokoju sparaliżował mnie głos wewnętrzny. Nie słyszany uszami, ale to była tak silna myśl, tak mocna i tak wyraźna, że środku pokoju stałam jak sparaliżowana i byłam w szoku. Usłyszałam - nie bój się, jestem przy tobie, twoja wiara cię obroni.
Przez 2 dni poprzez to przeżycie płakałam. Były to łzy z powodu niewyobrażalnego przeżycia i radości, że z moją wiarą nie jest tak źle. Już więcej się tą sprawą nie martwiłam i wszystko się skończyło ok. Teraz naprawdę się niczego nie lękam. Boję się tylko popełnić jakiś grzech - oczywiście ten nieświadomy, bo świadomy nigdy. Doświadczyłam już kilkakrotnie dotyku Boga. Dlaczego ja - nie wiem. Nie boję się niczego tu na ziemi, bo ciało może ktoś zniszczyć, ale duszy nie. Wiem, że Bóg jest żywy i prawdziwy. Nie jest wymyśloną bajką, by straszyć. Jest nieskończoną miłością. Jeżeli człowiek chce odczuć obecność Boga, to poprzez modlitwę może prosić o to.

ja miałem kiedyś taką sytuacje, że wydawało mi się że zgrzeszyłem tak bardzo, że czeka mnie tylko i wyłącznie potępienie i zaraz zginę/umrę czy coś (wtedy byłem w takim stanie psychicznym, że innej opcji nie dopuszczałem - oprócz tego doświadczałem istnienia demonów i złą w postaci ludzi i nie tylko)

i odezwał się w mojej głowie głos, który powiedział, że nie będę potępiony jeżeli zostanę satanistą.
-odpowiedziałem (oczywiście dialog odbywał się na poziomie myśli) że nigdy.
głos zachęcał, żebym powiedział że nigdy po śmierci. (później się dowiedziałem, że chodziło mu o to, że będę tak cierpiał, że w końcu się zgodzę, a wtedy umrę)
głos powiedział także(był bardzo sprytny i przebiegły - kontrował moje wszystkie pomysły dotyczące potępienia - bo byłem przekonany że wtedy umrę) że wszystkie myśli pochodzą z serca i nie pamiętam już wszystkiego ale ten głos był tak bardzo mądry - że nie potrafię tego powtórzyć.

na samym końcu odpowiedziałem że Bóg jest miłosierny i tak mi przebaczy. ( Boże miłosierdzie )

po tym wszystkim przyszła pielęgniarka podała lek - ja go nie zażyłem. i tak skończył się dzień.



wiesz ja nie twierdzę że zaznałem jakiegoś transcendentnego przeżycia pomimo jego wyjątkowości. nie idę i nie głoszę świadectwa czy czegoś. dzisiaj funkcjonuje lepiej i takie historie mi się nie przydarzają.

gdybym brał leki to pewnie nie miałbym takiej jazdy acz twierdzę że nawet jako chorobowe doznanie było całkiem ciekawą próbą.

Ja nigdy nie leczyłam się psychiatrycznie. Leków nasennych też nie biorę, bo śpię dobrze.
Rozeznanie naszych myśli nie jest łatwe. Zły duch jest bardzo pracowity, wkrada się w życie człowieka i głównie poprzez myśli kusi. Jeżeli się dużo modlimy, to ograniczamy jego dostęp. To modlitwa jest naszą obroną, naszym głównym orężem w walce z nim. Na modlitwie prosimy Jezusa Chrystusa o umocnienie naszej wiary, o prowadzenie, o ochronę przed działaniem złego ducha. Zły duch czasem potrafi nam powiedzieć, by nas niszczyć duchowo, że jesteśmy nic nie warci i będzie przesyłał oskarżające, destrukcyjne myśli. My myślimy, że gnębi nas nasze sumienie, a to wcale nie musi być prawdą. Musimy starać się nie grzeszyć . Szczególnie musimy wystrzegać się ciężkich grzechów. Jesteśmy z natury osobami grzesznymi, więc tych codziennych, małych grzechów nikt nie jest wstanie uniknąć. Głównie w modlitwie musimy powierzyć Bogu nasze słabości, bo my czasem jesteśmy zbyt słabi, by sobie poradzić. Modlitwa nasza codzienna, rozmowa z Bogiem nas wzmocni i da nam rozeznanie w naszych myślach.

To człowiek jest sprawcą zła, bo poprzez swoje złe czyny to czyni.
A czemu to czyni? bo odrzuca Boga i wtedy jest pod wpływem działania złego ducha i czyni zło.
Gdyby Bóg miał wpływać na uczynki ludzi, to pozbawił by ich woli.
Człowiek ma wolną wolę. Nie jest niewolnikiem ani woli Boga, ani woli szatana. Człowiek wybiera dobro, albo zło.
Wybierając zło, czyni to zło i poprzez te uczynki inni cierpią. Gdyby wybrał dobro, to w jego życiu królowała by miłość i nie krzywdził by innych ludzi.
Życie człowieka jest walką między dobrem i złem. Obecnie na ziemi jest więcej zła, bo większość ludzi jest pod działaniem złego ducha i to zło czyni względem siebie. Czyni to mając wolną wolę. Bóg nie zabiera ludziom woli. Może niejednokrotnie wspomóc człowieka, jeżeli człowiek bardzo pragnie tego wspomożenia i jeżeli to będzie wolą Bożą. Bóg przede wszystkim pragnie naszego zbawienia. My jesteśmy powołani do wieczności i to wieczność jest naszym celem, nie życie na ziemi. Życie na ziemi jest tylko maleńką chwilą, maleńkim epizodem życia, a wieczność jest wieczna. Bóg pragnie, by każdy człowiek był zbawiony i szczęśliwy wiecznie i dlatego musimy pragnąć Boga, by z Bogiem zamieszkać. Bóg pragnie naszego nawrócenia i nas wspomaga głównie po to, byśmy się nawrócili i skierowali swoje oczy i swoje życie ku niemy. Mówimy czasem o cierpieniu na ziemi, ale czym one równa się z cierpieniem wiecznym? Bóg nie chce, by ktokolwiek cierpiał, ale jeżeli człowiek odrzuca dar zbawienia, to sam się na takie cierpienie skazuje.

miałem na myśli "wybrana", że normalni ludzie nie zaznają Boga czy złego na poziomie zmysłów. i jak jesteś tego świadoma to dobrze. co nie znaczy, że Bóg nie wykorzystuje sytuacje żeby nas sprawdzić. Jednakże wróć do pierwszego zdania mojego postu.

A tak jaśniej w czym problem?

tak już abstrahując. to gdyby zło było autorstwa złego i działa się za jego sprawą, to piekło było by tworem stworzonym do straszenia małych dzieci.

Autorem zła jest zły duch, ale czynić to zło pomaga mu człowiek, który poddaje się jemu władaniu.