Znajomość Credo i wypowiedzenie go nie daje zbawienia. To nie jest apostolskie wyznanie wiary. Tak, nie podoba mi się to co działo się i dzieje po drugim soborze. To wszystko dąży do Nowej Religii New Age.
To, czy odczuwam potrzebę powtórzenia chrztu i co powinienem z tym zrobić, jest moją sprawą i Boga.

To nie jest wyznanie apostolskie? Ktory pastor ci to wmowil? I jakie, wedlug ciebie, jest wyznanie apostolskie?

Ef 4,5 polecam.

Jakuba 2:19, polecam.

Rzymian 10:9-10
"Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz.
Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu."

"Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego(...)"/MAt 7,21/

Jakoś tak się dzieje, że często „cudze chwalimy, swego nie znamy, sami nie wiemy co posiadamy”. Tak chętnie przyjmowana protestancka praktyka „wyznania Jezusa” (mało kto wie, że wprowadzona dopiero w... XIX wieku!) jest jedynie cieniem znanego w Kościele katolickim i praktykowanego od wieków odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych . W nim zawiera się nie tylko wyznanie wiary w Jezusa, ale i wiele, wiele więcej:

• wyrzeczenie się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych,
• wyrzeczenie się Szatana i wszystkiego, co do grzechu prowadzi,
• wyznanie wiary w Boga Ojca Stworzyciela,
• wyznanie wiary w Jezusa jako Jedynego Syna Bożego, naszego Pana, który przyszedł na ziemię przez narodzenie z Maryi Dziewicy, został umęczony i pogrzebany, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca,
• wyznanie wiary w Ducha Świętego i prowadzony przez Niego Kościół powszechny,
• wyznanie wiary w odpuszczenie grzechów i oczekiwania na nasze zmartwychwstanie oraz życie wieczne.

Na koniec aktu odnowienia kapłan, zgodnie z Pismem (Rz 5,1-2), wyraża naszą dumę z przynależności do Chrystusa: „Taka jest nasza wiara. Taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą w Chrystusie Jezusie, Panu naszym”.
Wydaje się że odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych jest godne tego, aby stać się ukoronowaniem każdej reewangelizacji i każdych rekolekcji nawróceniowych. Przemawia za tym nie tylko jego treść, ale także wewnętrzny związek z momentem naszego nowego narodzenia w sakramencie Chrztu Świętego. Dlaczego mamy się ograniczać do praktyki, która stanowi jedynie fragment tego, co od wieków jest praktykowane w Kościele Katolickim?
Nie warto w korzystaniu z łaski Boga zadowalać się czymś mniejszym, gdy Jezus proponuje nieskończenie więcej. On sam powiedział: „Ja przyszedłem po to, aby [owce] miały życie i miały je w obfitości” (J 10,10).

Chrzest nie "prowadzi" do Nowego Narodzenia, lecz JEST Nowym Narodzeniem.

Nie da się mówić o chrzcie bez fragmentu:
„I w Nim też otrzymaliście obrzezanie, nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające na zupełnym wyzuciu się z ciała grzesznego, jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił.” /Kol 2,11-12/

Podczas chrztu przyłączamy się do Ofiary Jezusa - "umieramy" (co jest warunkiem nieśmiertelności "wiedząc, że Chrystus, powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy."/Rz 6:9/)

Może jeszcze mocniej:
"Czy nie wiecie, że my, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Chrystusie Jezusie, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierci?
Przez chrzest zostaliśmy pogrzebani razem z Nim w śmierci po to, aby wejść w nowe życie, tak jak Chrystus został wskrzeszony z martwych dla chwały Ojca.
Bo jeśli zostaliśmy złączeni z Nim przez śmierć podobną do Jego śmierci, będziemy także złączeni przez podobne zmartwychwstanie." / Rz 6,3-5/


Po pierwsze, taka interpretacja jest sprzeczna z innymi fragmentami na ten temat (jak wyżej) - a dobra interpretacja to taka, która nie jest sprzeczna z ŻADNYM miejscem Pisma.

Po drugie, taka interpretacja prowadzi prosto do wniosku, że dzieci W OGÓLE nie mogą być zbawione.

Po trzecie, Pismo w wielu miejscach dokonuje superpozycji, wskutek czego czytelnikom nie rozumiejącym retoryki żydowskiej wydaje się, że jedna rzecz może zbawić.
Pismo bowiem mówi że zbawiony będzie ten, kto

• wierzy (np.Mk 16,16; J 5,24 )
• spełnia uczynki (np. J 5,29;Rz 2,6 ; 1P 1,17)
• wytrwa do końca (np. Mt 10,22; Mt 24,13;Mk 13,13)
• spożywa Eucharystię (np. J 6,53)
• został ochrzczony (np. Mk 16,16)
• zawierzył Jezusowi (np. J 10,9)
• wzywa imienia Pańskiego (np. Dz 2,21;Rz 10,13)

– co nie znaczy że mamy każde z nich traktować jako inicjację chrześcijańską.
Taką jest chrzest święty. Kropka.
Żadnego z powyższych tekstów nie należy rozpatrywać w izolacji od treści całej Biblii. Nie oznaczają one w żadnym wypadku że możemy się „sami zbawić” dzięki wyznawaniu, czynieniu, wierzeniu itd. Tylko Jezus może nas zbawić: I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni /Dz. 4,12/. Ale to wszystko jest naszą odpowiedzią na Jego zbawienie, świadectwem tego że nie udaremniamy Jego zamiarów względem nas.

Spróbuję to zilustrować właśnie Biblią. Otóż mówi ona na przykład:
"(...) ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia."/J 5,29/
oraz
"Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie.”/Rz 10,9/
A co jeśli ktoś pełnił złe czyny mimo że wcześniej uwierzył że Jezus jest Panem i zmartwychwstał?
Jeszcze gorzej jest z parą wersetów:
"Każdy, kto wzywać będzie imienia Pańskiego, będzie zbawiony."/Dz 2,21/
i
"Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego(...)"/MAt 7,21/
Herezja? Błąd? Zmiana nauki?
Nie.
Pismo podaje zasady. Nieco spłaszczając zagadnienie: mówi co robić a czego nie robić. Niekoniecznie zasady te można wprost interpretować jako „sposób sądzenia” człowieka. Interpretacja Pisma w sposób jurydyczny ZAWSZE prowadzi do podejścia starotestamentowego, zupełnie obcego Dobrej Nowinie.
Wszyscy jesteśmy grzesznikami: gdyby pojmować Pismo jurydycznie, nie byłoby dla nas ratunku:
"Kto grzeszy, jest dzieckiem diabła"/1 Jan 3,8/
I nie moglibyśmy się bronić Świętością Jezusa, bo do tego trzeba Nowego Narodzenia, a według jurydycznej interpretacji żaden grzesznik nie narodził się na nowo:
"Każdy, kto narodził się z Boga, nie grzeszy, gdyż trwa w nim nasienie Boże, taki nie może grzeszyć, bo się narodził z Boga."/1 J 3,9/


Wreszcie po czwarte, mylisz Nowe Narodzenie ze zbawieniem. Nowe Narodzenie jest konieczne, jednak nie wystarczy się narodzić , aby zachować życie (choć oczywiście bez narodzenia życie nie jest możliwe!). Narodzenie to jedno, życie to drugie – trzeba jeść, pić, robić szereg innych rzeczy. No, chyba że po narodzeniu natychmiast się umrze… Jezus wyraził tę prawdę w przepięknej metaforze: „Trwajcie we Mnie, a Ja w was [będę trwać]. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeśli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie.”/J 15,4-6/



Owszem, kiedy chrzest jest niemożliwy (np. łotr ukrzyżowany z CHrystusem). Ale to sytuacja wyjątkowa, a nie norma.
Po prostu kiedyś chrzczono tylko w Wielką Sobotę.
Natomiast jeśli idzie o chrzest dorosłych, to i dziś tak się dzieje - jest kilkumiesięczny katechumenat. Dokładnie tak, jak w czasach apostolskich - dorośli katechumenat, dzieci osób wierzących od razu.
SToi. Chrzest to NOWE NARODZENIE a nie zabawa czy źródło religijnych wzruszeń.

Nic podobnego. Ani Duch Święty, ani Bóg nie mają z tym nic wspólnego. Nie baw się tym, co Bóg dał Ci do zbawienia.

Popatrzymy Panie Marku, co Bóg ma do powiedzenia w tej kwestii.
Rzymian 10
(9) Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz.
(10) Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu.
Oczywiście.. Rozumiem. Nie można ot tak wypowiedzieć formułki? Nie, niestety nie. Ta "formułka" MUSI być wypowiedziana pod prowadzeniem Ducha Bożego.
Więc Bóg wyjaśnia dlaczego..
Jana 6
(44) Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który mnie posłał, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Więc mamy problem.. ? Nie.
Bóg powiedział poprzez proroka Jeremiasza /rozdz. 29/
(11) Albowiem Ja wiem, jakie myśli mam o was - mówi Pan - myśli o pokoju, a nie o niedoli, aby zgotować wam przyszłość i natchnąć nadzieją.
(12) Gdy będziecie mnie wzywać i zanosić do mnie modły, wysłucham was.
(13) A gdy mnie będziecie szukać, znajdziecie mnie. Gdy mnie będziecie szukać całym swoim sercem,
(14) Objawię się wam - mówi Pan - odmienię wasz los i zgromadzę was ze wszystkich narodów i ze wszystkich miejsc, do których was rozproszyłem - mówi Pan - i sprowadzę was z powrotem do miejsca, skąd skazałem was na wygnanie. /czyli do Raju/
Pierwszy krok.. MUSISZ przystąpić do poszukiwania Boga SERCEM.

Ciekawa teza. W której to księdze Nowego Testamentu wyczytałeś, że można powtarzać chrzest, bierzmowanie, kapłaństwo lub małżeństwo? Może jakimś cytatem rzucisz?

Marka 16
"Kto UWIERZY /zwróć uwagę na kolejność/ i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony."
Bierzmowanie, jest to chrzest w Duchu Świętym.
Kapłaństwo... Piotr pisze "wszyscy jesteście kapłanami Boga".
Małżeństwo Czy nie miałbyś ochoty ponownie umówić się ze swoją żoną na randkę?? Aby odświeżyć przeżycia i uczucia??

Zbawienie dzieci zawsze zalezy od zbawienia rodzicow. Nie znam zadnego biblijnego kontrargumentu.

Jesli nieletnie, nieswiadome dziecko ma szczescie miec rodzica (rodzicow) narodzonych z Ducha Sw. wtedy na pewno jest zbawione. Analogiczna sytuacja miala miejsce np. podczas potopu za dni Noego.
Noe, uznany za sprawiedliwego, ocalal wraz z rodzina. Pozostali, uznani w oczach Boga za niesprawiedliwych musieli zginac, wraz z dziecmi.

Podobnie rzecz sie miala w Sodomie i Gomorze. Tam tez musialy zginac dzieci, ktorych rodzice uznani zostali za "niesprawiedliwych" w oczach Boga.


Zbawienie to- zgodnie z ponizej zacytowanym wersetem biblijnym- swiadomy wybor zycia dla siebie i potomstwa.:

Pwt. 30, 17-19

Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię, kładę przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potomstwo,


Bog zawsze byl i jest zrodlem zycia. Jesli Go szukasz, a On pozwoli sie odnalezc, jestes zbawiony(a)...i mozesz" wybrac zycie dla siebie i dla twojego potomstwa"


Chrzest dzieci nie ma nic wspolnego z ich zbawieniem.


Dzieki "swiadectwu Prawdy" i ofiarnej smierci Jezusa mamy mozliwosc skorzystac z tej ofiary i zyc, ozywieni Duchem Sw. w chwili nowego narodzenia, ktore moze nastapic przed, w trakcie lub po chrzcie. Chrzest symbolizuje jedynie dobrowolne oddanie zycia Bogu.

A mógłbyś, dla odmiany, odpowiedzieć na temat? Nie pytałem o kolejność wiara/chrzest, ani o to, kto jest kapłanem, ani o randki z żoną. Pytałem, gdzie w Biblii jest mowa o wielokrotnym chrzcie, wielokrotnym kapłaństwie i wielokrotnym małżeństwie tej samej osoby. Proste?

Nie, jeśli konsekwentnie stosować do dzieci (jak Ty i servus - ja tak nie stosuję) literalnie werset:
Marka 16:16 /NBG/
"Kto uwierzył [1] i zostanie ochrzczony [2] będzie zbawiony; zaś ten, co nie uwierzył będzie skazany.

Albo-albo.

Ekstra Dziecko może być zbawione, ale to samo dziecko, na tej samej podstawie, nie może być ochrzczone.
Czyżby chrzest był wg Ciebie czymś większym niż zbawienie?


Naprawdę? Kolejność w zdaniu determinuje kolejność czynności?

To co powiesz o wersecie:
: „kto nie narodzi się z wody i z Ducha nie może wejść do Królestwa Bożego” /J 3,5/
Gdyby interpretować ją w identyczny sposób, sugerowałyby wręcz odwrotną kolejność chrztu i wiary!
Tak to bywa, jak koniecznie chce sie włożyć swoje wierzenia do Biblii...

Dzieje Apostolskie 8
(35) A Filip otworzył swoje usta i zwiastował mu dobrą nowinę o Jezusie, począwszy od tego ustępu Pisma.
(36) A gdy tak jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę, a eunuch rzekł: Oto woda; cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony?
(37) Filip zaś powiedział mu: JEŚLI WIERZYSZ z całego serca, MOŻESZ. A odpowiadając, rzekł: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym.
(38) I kazał zatrzymać wóz, zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody, i ochrzcił go.

W pierwszych zborach musiało minąć i kilka miesięcy zanim ktoś został dopuszczony do chrztu.
Tą zasadę stosują też dzisiejsze zbory.

To ile tych chrztow dopuszcza Biblia?
Moze zanim sie przechrzcisz w koncu sie dowiesz...

I myślisz że co udowodniłeś?
Ano to, że w różnych miejsach kolejność tych słów jest różna. WIęc nie można z tego wyprowadzać wniosku, że tu w ogóle mowa o kolejności.

Taką zasadę stosuje Kościół katolicki.
Tak jak "w pierwszych zborach" stosuje ją w stosunku do chrzczonych dorosłych, a nie dzieci.

Jest jeden chrzest na odpuszczenie grzechów połączony zwykle z wyznaniem wiary.
Nic nie stoi jednak na przeszkodzie aby go powtórzyć w wieku dorosłym. Tą sprawę konsultujemy z Bogiem.
Często wyznanie wiary długo poprzedza chrzest. Ale zazwyczaj jest to jednoczesne. Najpierw wyznanie wiary a chwilę potem chrzest.