Chodzi o odbiór czynności rzucania kamieniami przez adresata tej informacji. Prymitywny adresat wymagał prymitywnego komunikatu. W specyficznym kontekście taka informacja mówiła "dobry".

Jeśli więzień Auschwitz jest latami źle traktowany przez sadystycznego ssmana, to w umyśle więznia, zdeformowanym złym traktowaniem, kamień zrzucony przez Boga na głowę ssmana zostanie odebrany jako wybawienie z opresji, czyli coś dobrego. Jeśli ten sam kamień spadający na głowę tego samego ssmana, zostanie zauważony przez pięcioletniego synka ssmana, dla którego ssman był dobrym ojcem, to czyn taki będzie okrutny. Czyli ta sama sytuacja będzie odebrana zupełnie różnie.
Z upływem czasu dorastający synek zacznie rozumieć kim był jego ojciec, pod warunkiem że będzie odpowiednio wychowywany, co może doprowadzić do zmiany zdania na temat śmierci ojca, nawet na całkiem przeciwne, czyli krytyczne. Podobnie więzień w miarę upywu czasu może zrozumieć uwarunkowania ssmana, które doprowadziły go do wykonywania jego profesji i z biegiem czasu może spojrzeć na niego wyrozumialej, albo nawet całkiem wybaczyć. Czyli cały czas mamy sytuację "kamień spada na głowę" i diametralnie różne jej wartościowania, a wszystko zależy tylko od odbiorcy i jego uwarunkowań.

Czyżbyś sugerował, że Gibeonici dopuszczali się czynów podobnych do nazistów w Auschwitz?

Otrzymaliśmy też wykład na temat relatywnej wartości dobra, swego rodzaju postmodernistyczny relatywizm gdzie nie da się nigdy określić co jest dobre a co złe.

Chodzi o odbiór czynności rzucania kamieniami przez adresata tej informacji. Prymitywny adresat wymagał prymitywnego komunikatu. W specyficznym kontekście taka informacja mówiła "dobry".

Jeśli więzień Auschwitz jest latami źle traktowany przez sadystycznego ssmana, to w umyśle więznia, zdeformowanym złym traktowaniem, kamień zrzucony przez Boga na głowę ssmana zostanie odebrany jako wybawienie z opresji, czyli coś dobrego. Jeśli ten sam kamień spadający na głowę tego samego ssmana, zostanie zauważony przez pięcioletniego synka ssmana, dla którego ssman był dobrym ojcem, to czyn taki będzie okrutny. Czyli ta sama sytuacja będzie odebrana zupełnie różnie.
Z upływem czasu dorastający synek zacznie rozumieć kim był jego ojciec, pod warunkiem że będzie odpowiednio wychowywany, co może doprowadzić do zmiany zdania na temat śmierci ojca, nawet na całkiem przeciwne, czyli krytyczne. Podobnie więzień w miarę upywu czasu może zrozumieć uwarunkowania ssmana, które doprowadziły go do wykonywania jego profesji i z biegiem czasu może spojrzeć na niego wyrozumialej, albo nawet całkiem wybaczyć. Czyli cały czas mamy sytuację "kamień spada na głowę" i diametralnie różne jej wartościowania, a wszystko zależy tylko od odbiorcy i jego uwarunkowań.

Dwa krótkie pytanka dla Chwata dla wyjaśnienia wątpliwości:
1. Uważasz, że zdanie "Bóg jest dobry" jest dowodem na to, że Bóg jest dobry?

2. Czy zabicie Gibeonitów przez Boga było dobre, a jeśli tak to dlaczego?

Czyli rzucanie w złych ludzi kamieniami jest dobre.

Jakie wątpliwości występują po przeczytaniu stwierdzenia "Bóg jest dobry"? Które z trzech słów jest przyczyną wątpliwości?

Jakie zabicie Gibeonitów?

Konkretnie słowa "Bóg jest dobry".

Kamieniami przez Boga.

Kto twierdzi, że rzucanie kamieniami w złych ludzi jest dobre?
Czasem konieczne jest dokonanie wyboru czegoś, co w pewnym kontekście może wydawać się niejednoznacznie dobre, ale mimo wszystko niedokonanie tego wyboru jest jednoznacznym złem i na tej zasadzie dokonuje się ten wybór. Do takich sytuacji dochodzi np w przypadku tzw obrony koniecznej. Czy ktoś stałby z załóżonymi rękami, patrząc na agresora zabijającego rodzinę patrzącego? Pewnie nie i w przypadku kiedy jedynym wyjściem byloby zabicie agresora, pewnie takiego wyboru większość by dokonała. To z kolei nie oznacza, że zabicie agresora jest dobre, ale z pewnością można powiedzieć, że dobra jest obrona niewinnych ludzi. Wychodzi na to, że kluczowe jest zadanie właściwego pytania. Jeśli ciągle będziemy pytać, czy dobre jest zabijanie agresora i wypreparujemy rzeczywistą relację i całość problemu, to pozbawiamy się szansy odpowiedzi na właściwe pytanie.

Jeśli słowa nie wyrażające wątpliwości, generują w czytającym wątpliwości, to problem leży w czytającym.

Masz na myśli uratowanie Izraelitów?

Jeśli słowa wyrażające wątpliwoście nie generują w czytającym wątpliwości to problem leży w czytającym.

Mam na myśli wymordowanie Gibeonitów.

To w tej sytuacji, nie lepiej by było, jeśli Bóg by zaczął rzucać kamieniami, i to we wszystkich ludzi żyjących na świecie?

W jakiej "tej sytuacji"?

Jakie wątpliwości występują po przeczytaniu stwierdzenia "Bóg jest dobry"? Które z trzech słów jest przyczyną wątpliwości?

W obecnej sytuacji
Sporo ludzi cierpi, w sumie to chyba każdy, miał jakieś momenty w swoim życiu, kiedy odczuwał jakieś negatywne emocje. I w tej sytuacji, czy nie lepiej by było z tym skończyć? nie ma ludzi, to i nie ma cierpienia.

Pewnie Robek też czasem cierpi i cierpiał.

Pierwsze pytanie nie ma sensu. To czy ktoś uważa, że Bóg jest dobry, czy uważa inaczej, nie ma znaczenia skoro mamy podane "Bóg jest dobry". To czy ktoś uważa, czy 2+2=4, czy wydaje mu się, że to nie jest cztery, nie zmienia faktu, że to jest cztery.