Sekta (od łac. secta - kierunek, droga, postępowanie, zasady, stronnictwo, nauka, od sequi - iść za kimś, postępować, towarzyszyć lub łac. secare, sectare - odcinać, odrąbywać, odcinać się od czegoś) - pierwotnie określenie grupy wyznawców, których poglądy religijne są przez tradycyjne Kościoły uznane za niezgodne z oficjalną, dominującą doktryną. Współcześnie termin kontrowersyjny (według jego przeciwników będący elementem pseudonauki), nie uznawany przez niektórych religioznawców[1]. Według nich każda grupa wyznaniowa i religijna może być nazwana sektą, z braku jedynego punktu odniesienia (względność). Sektą w znaczeniu potocznym są wszystkie podgrupy religijne, które odłączyły się od wyznania wiodącego i głoszą dogmaty niezgodne z dogmatami grupy macierzystej. Termin używany między innymi przez chrześcijan[2] w odniesieniu do mniejszości wyznaniowych, m.in. które oddzieliły się od macierzystej organizacji wyznaniowej i które z uwagi na stosowane przez nie metody uważają za niebezpieczne.

Sektę, według definicji encyklopedycznej, charakteryzuje zespół wybranych cech, które często uznawane są za negatywne przez oficjalne instytucje państwowe lub religijne, m.in. autorytarne sprawowanie władzy przez przywódcę sekty, traktowanie członków sekty w sposób instrumentalny przez jej kierownictwo, łączenie celów politycznych i ekonomicznych (czerpanie korzyści materialnych z działalności sekty przez wybrane osoby lub grupy osób) z celami religijnymi lub parareligijnymi, brak samokrytycyzmu, dążenie do uniezależnienia się od uznawanych przez społeczeństwo czynników kontroli (np. rodzina lub media)[2].

Apostoł Paweł przestrzegał także przed „oszukaństwem ludzi” (Efezjan 4:14).
Sam miał do czynienia ze „zwodniczymi pracownikami”, którzy udawali, że głoszą prawdę, a w rzeczywistości ją przeinaczali (2 Koryntian 11:12-15).
Ludzie tego pokroju próbując osiągnąć swoje cele, manipulują dowodami, odwołują się do emocji oraz uciekają się do złośliwych insynuacji, półprawd, a nawet wierutnych kłamstw.
Tacy zwodziciele starają się zniesławić innych, na przykład przyczepiając im etykietę „sekty”.
Dlatego w zaleceniu skierowanym do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy zasugerowano, iż władze „uczyniłyby dobrze, gdyby nie posługiwały się tym słowem” w odniesieniu do nowych religii.
Dlaczego?
Ponieważ słowo „sekta” nasuwa bardzo negatywne skojarzenia. Następnie dodano: „W świadomości społecznej sekty to grupy krańcowo złe i niebezpieczne”.
Również greccy intelektualiści niesłusznie nazwali apostoła Pawła „gadułą”, dosłownie „zbieraczem ziaren”. Sugerowali, iż jest on tylko zwykłym nowinkarzem, który zbiera i powtarza zasłyszane okruchy informacji. A chrześcijan nazywano sektą.

A przecież Paweł „oznajmiał dobrą nowinę o Jezusie i zmartwychwstaniu” (Dzieje 17:18).
Czy metody takich propagandystów są skuteczne? Tak. Obecnie w dużym stopniu przyczyniają się one do narastania między ludźmi wrogości na tle etnicznym i religijnym, ponieważ zniekształcają obraz innych narodów i religii.
Często wykorzystuje się je do zepchnięcia niepopularnych mniejszości na margines społeczny. Tego rodzaju techniki z powodzeniem stosował Adolf Hitler. Przedstawiał Żydów oraz członków innych mniejszości jako ludzi „zdegenerowanych”, „złych” i „niebezpiecznych” dla państwa.
Nigdy nie pozwól, by taki sposób myślenia zatruł twój umysł (Dzieje 28:19-22).

polecam film "Inkwizycja"

http://video.google.pl/videoplay?docid= ... inkwizycja

Ale o czym wogóle ma tutaj być dyskusja?

Patrz Temat wyżej!!!!

Na tym forum jest już obowiązująca definicja sekty!!!
Tak to jest gdy się nie czyta i nie korzysta z wyszukiwarki.... Poza tym co ma do tego filmik o inkwizycji w którym zauważyłem już na pierwszy rzut oka przekłamanie histryczne, poza tym rozsyłasz już go chyba wszędzie...
Twój temat:
viewtopic.php?t=21971
I temat w którym obecnie toczy się dyskusja :
viewtopic.php?t=15930&postdays=0&postorder=asc&highlight=inkwizycja&start=45

Ten temat to spam,
1. U góry jest przyklejony ten sam temat,
2. To d u p l i k a t tematów o inkwizycji.