Największa obraza Boga w postaci wspólnych "modlitw" w Asyżu

bioslawek

Nawet niektórzy katolicy w to nie wierzą! Proszę przeczytać poniższy artykuł:

Największa obraza Boga w postaci wspólnych "modlitw" w Asyżu

Obrazek

http://www.ultramontes.pl/Asyz.htm

Jan Paweł II zorganizował 27 X 1986 "modlitewne" spotkanie wszystkich religii w słynnej franciszkańskiej bazylice w Asyżu. Zostali tam zaproszeni na wspólną "modlitwę" o pokój przedstawiciele 130 wyznań. Były tam wszystkie protestanckie sekty, żydzi, muzułmanie, pogańskie religie od buddystów aż po najprymitywniejsze kulty afrykańskie, które po dziś dzień oddają cześć wężom albo złym duchom. Nie mielibyśmy zastrzeżeń, gdyby te religie były zaproszone na polityczne albo etyczne debaty, ale kiedy osoba podająca się za papieża wzywa ich na modlitwę, to jest to już inna sytuacja. Idzie tu mianowicie o duchowe cudzołóstwo, gdy prawdziwą religię miesza się z pogańskimi religiami, które czczą bożki (bałwany). Św. Paweł (l Kor. 10, 20) mówi: "...co poganie ofiarują, czartom ofiarują, a nie Bogu". Bałwochwalstwo jest najohydniejszym grzechem, który szczególnie w Starym Testamencie był surowo karany. Na takie bałwochwalstwo pozwolił JPII w naszej świątyni w Asyżu. Poganie przynieśli swoje węże, bożki, którym się kłaniali. Najwstrętniejszego czynu dokonał Dalajlama – tybetański przedstawiciel buddystów, który wierzy, że jest żywym bogiem tu na ziemi. Pozwolono mu położyć posążek Buddy na nasze tabernakulum na ołtarzu, aby mógł mu oddać cześć paląc kadzidło.

Dźiniści modlili się do Dźiny, muzułmanie bluźniercy modlili się, że "nie ma różnicy między Izmaelem, Jakubem i Jezusem".

Miliony katolików w starożytnym Rzymie wolało raczej śmierć, niż wspólne uczestnictwo w pogańskich obrzędach. Tym oraz innymi spotkaniami, które JPII organizuje co roku na całym świecie udowadnia, że nie jest ani chrześcijaninem a co dopiero papieżem. JPII zapraszając pogan do "modlitwy" tym samym uznał [obiektywną] wartość ich modlitw, co stoi w sprzeczności z Chrystusowym: "Nikt nie przychodzi do Ojca, jak tylko przeze mnie" albo "Kto nie czci Syna, nie czci też Ojca...".

Uznanie "modlitwy" do szatana, Buddy, węża i zrównanie ich z modlitwą do Boskiego Serca Pana Jezusa albo do Jego niepokalanej Matki jest głęboką obrazą chrześcijaństwa a przede wszystkim Chrystusa ukrzyżowanego. Takie spotkania z różnymi religiami zawsze były w przeszłości potępiane przez papieży:

Papież Pius XI w encyklice Mortalium Animos (6 I 1928): "...Tak, istnieje grupa ludzi, pozbawionych całkowicie zmysłu religijnego, którzy... urządzają kongresy, spotkania... z niewierzącymi wszelkiego rodzaju... jak i też z tymi, którzy odrzucili Chrystusa... Wyznają oni błędny pogląd, że wszystkie religie są mniej lub więcej dobre i chwalebne... Wyznawcy tej idei nie tylko są w błędzie i łudzą się, lecz odstępują również od prawdziwej wiary, wypaczając jej pojęcie i krok po kroku popadają w naturalizm i ateizm. Z tego jasno wynika, że od religii przez Boga nam objawionej, odstępuje zupełnie ten, ktokolwiek podobne idee i usiłowania popiera...".

Takimi to czynami JPII już dawno automatycznie wykluczył się z Kościoła a przez to nie może być papieżem, czyli Namiestnikiem Chrystusa-Prawdy. Prawdziwy papież, nawet mimo osobistej grzeszności jest w sprawach wiary chroniony od błędów przez Ducha Świętego.

Ktoś się tu bardzo ryzykownie zabawia kosztem szczerej miłości słowackich katolików do Stolicy Piotrowej. Ktoś chce zniszczyć ten skarb wiary, którego nawet komuniści nie mogli zniszczyć. Teraz pod przykrywką ekumenizmu i innych -izmów a pod przywództwem fałszywych papieży nasz naród jest znów oszukiwany. Jest to również surowa kara za nasze grzechy, albowiem wszyscy, kapłani, czy świeccy, wszyscyśmy zgrzeszyli. Musimy się modlić, aby nam Pan Bóg znowu wprowadził na tron papieski katolickiego papieża, który odnowi Kościół Święty a przez to również nasz naród.

Bp Oliver Oravec

Na zakończenie dnia modlitwy papież wyznał, że katolicyzm jest współodpowiedzialny za cały przelew krwi, powiedział bowiem: „Jestem gotów przyznać, że katolicy nie zawsze byli wierni takiemu wyznaniu wiary”. Następnie dodał: „Nie zawsze byliśmy ‚obrońcami pokoju’. Dlatego dla nas, ale chyba też w pewnym sensie dla wszystkich, to spotkanie w Asyżu jest aktem pokuty”.
Jedno jest pewne: żaden z tych przywódców religijnych, począwszy od buddyjskiego dalajlamy, a skończywszy na „Jego Eminencji” Metodym z greckiego Kościoła Ortodoksyjnego, nie podpisuje się pod słowami z biblijnej Księgi Micheasza 4:5, które brzmią: „My ze swej strony będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze”. Żaden z nich też nie zgadza się ze słowami napisanymi w natchnieniu przez proroka Izajasza: „Tak rzekł prawdziwy Bóg, Jehowa, Stworzyciel niebios, ten Wspaniały, który je rozpostarł, który sporządził ziemię i jej wytwory, który dał tchnienie ludziom na niej i ducha tym, co po niej chodzą: ‛Ja jestem Jehowa. Takie jest moje imię; i nikomu nie będę dawał mojej chwały ani sławy mej rytym wizerunkom’” (Izaj. 42:5, 8).

Teraz dla odmiany przeanalizujmy postępowanie króla Jozjasza, który nie tolerował żadnej rywalizacji z czystym wielbieniem. Zważywszy jego postępowanie pomyślmy, czy Jan Paweł II, który miał się za następcę apostoła Piotra, nie dopuścił się nierządu duchowego tymi międzywyznaniowymi modlitwami w Asyżu. Czy przypominały one nabożeństwo podobajace się Jedynemu i Prawdziwemu Bogu Jehowie, czy może modlitwy ramię w ramię z wyznawcami demonów przypominały raczej czarną mszę?

2 Królów:22 Jozjasz miał osiem lat, gdy zaczął panować, a panował w Jerozolimie trzydzieści jeden lat. (....)8 Potem arcykapłan Chilkiasz rzekł do sekretarza Szafana: „Znalazłem w domu Jehowy księgę prawa”. I dał Chilkiasz tę księgę Szafanowi, a on zaczął ją czytać.(....)11 A gdy tylko król usłyszał słowa księgi prawa, natychmiast rozdarł swe szaty. 12 Potem król polecił kapłanowi Chilkiaszowi i Achikamowi, synowi Szafana, i Achborowi, synowi Michajasza, i sekretarzowi Szafanowi, i Asajaszowi, słudze króla, mówiąc: 13 „Idźcie, zapytajcie Jehowę o mnie i o lud, i o całą Judę w związku ze słowami tej odnalezionej księgi; wielka jest bowiem złość Jehowy, która zapłonęła przeciwko nam za to, że nasi praojcowie nie słuchali słów tej księgi, by postępować zgodnie ze wszystkim, co napisano w odniesieniu do nas”.(...): „Oto, co powiedział Jehowa, Bóg Izraela: ‚Powiedzcie człowiekowi, który was do mnie posłał: 16 „Tak rzekł Jehowa: ‚Oto sprowadzam nieszczęście na to miejsce i na jego mieszkańców — wszystkie słowa księgi, którą przeczytał król Judy; 17 za to, że mnie opuścili i zaczęli sprawiać, iż wznosił się dym ofiarny dla innych bogów, obrażając mnie wszelkim dziełem swoich rąk, a moja złość zapłonęła przeciwko temu miejscu i nie zostanie ugaszona’”’(....)23 Wtedy król posłał i zebrali się u niego wszyscy starsi z Judy i Jerozolimy. 2 Potem król wstąpił do domu Jehowy, a z nim wszyscy mężowie judzcy oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, jak również kapłani i prorocy, i cały lud, od małego do wielkiego; a on zaczął czytać do ich uszu wszystkie słowa księgi przymierza, którą znaleziono w domu Jehowy. 3 I król stał koło kolumny, i zawarł przymierze przed obliczem Jehowy, by podążać za Jehową i z całego serca oraz całej duszy przestrzegać jego przykazań i jego świadectw, i jego ustaw, wprowadzając w czyn słowa tego przymierza, zapisane w tej księdze. Toteż cały lud przystąpił do przymierza.
(....)

A oto jak postąpił Jozjasz. Jakże inaczej niż papież Jan Paweł II:

(....)4 A król polecił arcykapłanowi Chilkiaszowi i drugorzędnym kapłanom oraz odźwiernym wynieść ze świątyni Jehowy wszystkie przedmioty wykonane dla Baala i dla świętego pala, i dla całego zastępu niebios. Potem spalił je poza Jerozolimą na tarasach Kidronu, a proch z nich zaniósł do Betel. 5 I pozbawił urzędu kapłanów cudzoziemskich bogów, których ustanowili królowie Judy, by za ich sprawą wznosił się dym ofiarny na wyżynach w miastach Judy i w okolicach Jerozolimy, a także tych, za sprawą których wznosił się dym ofiarny dla Baala, dla słońca i dla księżyca, i dla gwiazdozbiorów zodiaku, i dla całego zastępu niebios. 6 Ponadto wyniósł święty pal z domu Jehowy na obrzeża Jerozolimy, do doliny potoku Kidron, i spalił go w dolinie potoku Kidron, i starłszy go na proch, rzucił jego proch na miejsce, gdzie się grzebie synów ludu. 7 I zburzył domy nierządników świątynnych w domu Jehowy, gdzie niewiasty tkały namiotowe świątyńki dla świętego pala.
8 Potem sprowadził wszystkich kapłanów z miast Judy, by wyżyny, na których za sprawą kapłanów wznosił się dym ofiarny, przestały się nadawać do oddawania czci, od Geby aż po Beer-Szebę; i zburzył wyżyny przy bramach u wejścia do bramy Jozuego, naczelnika miasta, po lewej stronie, gdy się wchodzi do bramy miejskiej. 9 Tyle tylko, że kapłani wyżyn nie przystępowali do ołtarza Jehowy w Jerozolimie, lecz spożywali przaśniki wśród swoich braci. 10 I sprawił, że Tofet w dolinie synów Hinnoma przestało się nadawać do oddawania czci, by nikt nie przeprowadzał swego syna ani swej córki przez ogień dla Molocha. 11 Sprawił też, że konie, które królowie Judy oddali słońcu, przestały wchodzić do domu Jehowy obok jadalni dworzanina Natan-Melecha, znajdującej się w portykach; a rydwany słońca spalił w ogniu. 12 Ołtarze zaś, które były na dachu górnej komnaty Achaza, wykonane przez królów Judy, oraz ołtarze wykonane przez Manassesa na dwóch dziedzińcach domu Jehowy król zburzył, po czym je tam zdruzgotał i proch ich wrzucił do doliny potoku Kidron. 13 A wyżyny znajdujące się naprzeciwko Jerozolimy, po prawej stronie Góry Zagłady, które Salomon, król Izraela, zbudował dla Asztarte, obrzydliwości Sydończyków, i dla Kemosza, obrzydliwości Moabu, i dla Milkoma, obrzydliwości synów Ammona, król uczynił nie nadającymi się do oddawania czci. 14 I potrzaskał święte słupy, i pościnał święte pale, a ich miejsce zapełnił kośćmi ludzkimi. 15 Również ołtarz znajdujący się w Betel, wyżynę uczynioną przez Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł Izraela do grzechu, nawet ten ołtarz i wyżynę zburzył. Następnie spalił tę wyżynę; starł ją na proch i spalił święty pal.
16 Gdy Jozjasz się odwrócił, zobaczył grobowce znajdujące się tam na górze. Posławszy więc, wziął kości z tych grobowców i spalił je na ołtarzu, by go uczynić nie nadającym się do oddawania czci, zgodnie ze słowem Jehowy

AMEN