Pierwsze dni życia człowieka a środki wczesnoporonne


Dzięki nadzwyczajnemu postępowi techniki wtargnęliśmy do prywatnego życia płodu (...). Przyjęcie za pewnik faktu, że po zapłodnieniu powstała nowa istota ludzka nie jest już sprawą upodobań czy opinii. Ludzka natura tej istoty od chwili poczęcia do starości nie jest metafizycznym twierdzeniem, z którym można się spierać, ale zwykłym faktem doświadczalnym. [prof. dr n. med. Jerome Lejeune, kierownik Katedry Genetyki na Uniwersytecie im. R. Descartesa w Paryżu, Wiedza i Życie, nr 11/1986, s. 8.]


Dostępne w Polsce środki wczesnoporonne usuwają z macicy matki rozwijające się dziecko poprzez uniemożliwienie mu implantacji (zagnieżdżenia się w błonie śluzowej jamy macicy). Od momentu zapłodnienia w organizmie matki rozwija się nowy człowiek. Kobieta przyjmująca "pigułkę po", podświadomie godzi się na aborcję, choć de facto nie wie, czy jest w ciąży. Jest wielce prawdopodobne jest, że gdyby nie doszło do indukcji poronienia w skutek "antykoncepcji postkoitalnej", to i tak zdecydowałaby się na aborcję. Postinor-Duo zalecany jest do stosowania najdalej do 72 godzin po stosunku seksualnym. A dlaczego akurat w takim czasie, skoro plemnik potrzebuje tylko 2 godzin, aby dotrzeć do komórki jajowej i tylko kilku następnych by ją zapłodnić? Świadczy to jednoznacznie o jego poronnym charakterze, czy to na etapie pierwszych podziałów ludzkiego zarodka, czy w momencie jego dotarcia do jamy macicy.


Wkładka wewnątrzmaciczna ("spirala"), której założenie zaleca się nawet w piątej dobie po "grożącym poczęciem stosunku" usuwa z macicy istotę ludzką gotową do zagnieżdżenia się w jej ścianie.


Aborcyjna pigułka RU-486 może być stosowana nawet do 63 dnia od pierwszego dnia ostatniej miesiączki. Zabija ona wówczas ponad 2 centymetrowe dziecko, mające wykształconą większość organów wewnętrznych, a wyglądem przypominające miniaturkę dorosłego człowieka.


Wychodząc z założenia, że "antykoncepcję awaryjną" stosuje się tylko w sytuacji, gdy do stosunku seksualnego doszło w okresie płodnym cyklu owulacyjnego, można w przybliżeniu przewidzieć na jakim etapie rozwoju usuwa ona "nieplanowane dziecko" z macicy. Skoro jajeczkowanie odbywa się 12 a 16 dni przed następną miesiączką, a do zbliżenia doszło mniej niż 48 godzin przed owulacja, a nie więcej niż 10 godzin po niej, jest wysoce prawdopodobne, że doszło do zapłodnienia - poczęcia.


Prześledźmy więc wydarzenia zachodzące w organizmie kobiety, poprzedzające ewentualne zastosowanie środka wczesnoporonnego:

2 godziny potrzebuje plemnik na dotarcie do komórki jajowej.
Po 5 godzinach następuje okres denundacji i wniknięcie plemnika do komórki jajowej, czyli zapłodnienie (poczęcie).
12 godzin od zapłodnienia materiał genetyczny z obu komórek łączy się, tworząc pary chromosomów odpowiadające za cechy osobnicze danego człowieka (takie jak np. wygląd zewnętrzny, kolor włosów, oczu, pewne cechy psychiczne). Powstaje tzw. zygota - nowy organizm ludzki w swojej najwcześniejszej formie.

Połączenie się jąder komórkowych jaja i plemnika jest to najważniejszy moment zapłodnienia - powstanie nowego organizmu. Zostaje wtedy przywrócona charakterystyczna dla człowieka liczba 46 chromosomów, w tym 23 od ojca i 23 od matki. Powstaje nowy organizm, nowy człowiek. [prof. dr hab. n. med. Zofia Bielańska-Osuchowska, Jak zaczyna się życie człowieka, PWN, Warszawa 1994, s. 37]

W ciągu 30 godzin od zapłodnienia następuje pierwszy podział zygoty (bruzdkowanie). Obie powstające komórki mają taki sam skład chromosomalny, są jednak zupełnie odrębnymi tworami. Siła przylegania utrzymuje je w jednym zespole, również w dalszych podziałach. Kiedy jednak dojdzie do rozdzielenia komórek po pierwszym podziale, mogą one ulegać dalszym niezależnym od siebie podziałom tworząc identyczne bliźnięta jednojajowe.
Po 40 - 50 godzinach od poczęcia kończy się drugi podział bruzdkowania.
72 godziny od zapłodnienia ludzki zarodek składa się z 16 lub 32 komórek (tzw. morula). W tym czasie dociera on do jamy macicy, gdzie będzie rozwijał się przez następne 9 miesięcy.
Po 96 godzinach (4 dzień) od poczęcia zarodek ma od 60 do 70 komórek. Wszystkie dotychczasowe podziały przebiegały synchronicznie to znaczy wszystkie komórki dzieliły się jednocześnie. Obecnie zaczynają być asynchroniczne i o wiele szybsze.
5 i 6 dzień od zapłodnienia przebiegają pod znakiem różnicowania się komórek. Zarodek przypominający piłkę, gdzie komórki tworzą zewnętrzną powłokę a płyn wnętrze (tzw. blastocysta). Następnie przeobraża się tworząc tarczę zarodkową (nagromadzenie komórek po jednej stronie "piłki" z których w skutek dalszych podziałów rozwinie się dziecko). Tarcza składa się z trzech warstw komórek:
ektodermy (tworzącej cały układ nerwowy, narządy zmysłów i skórę),
endodermy (przekształcającej się w nabłonek wyścielający przewód pokarmowy na całej długości),
mezodermy położonej miedzy nimi (z której wytworzą się wszystkie kości, mięśnie i niektóre narządy wewnętrzne).
7-9 dzień rozwoju nowego organizmu ludzkiego (składającego się z kilkuset komórek) to moment, gdy dochodzi do jego zetknięcia się ze ścianą macicy. Tarcza zarodkowa wtapia się najczęściej w tylną ścianę trzonu macicy, a zarodek otrzymując pożywienie z krwi matki zaczyna gwałtownie rosnąć, podwajając swą wielkość każdego dnia.
11-13 dzień. W ektodermie rozwija się smuga pierwotna (struna grzbietowa), z której rozwinie się kręgosłup.
17 dzień. Po obu stronach struny grzbietowej pojawiają się somity, czyli praczłony, które w dalszym rozwoju przeobrażą się w organy wewnętrzne i kończyny.
18 dzień. Wzdłuż smugi pierwotnej pojawia się rynienka nerwowa, przyszły rdzeń kręgowy.
19 dzień. Pojawiają się zaczątki oczu oraz zawiązek serca i naczyń krwionośnych. Zaczyna się wykształcanie jamy ciała.
20 dzień. Istnieją już zaczątki mózgu i rdzenia kręgowego. Zaczyna pracować serce.
21 dzień. Komórki wątroby tworzą skupienie.
22 dzień. Rozwija się zawiązek nerek.
27 dzień. Wątroba jest rozpoznawalna jako narząd. Powstaje tarczyca. Żołądek, jelita i trzustka są już zauważalne. Formują się zawiązki płuc.
(...)Człowiek od swego poczęcia aż do śmierci jest niepodzielnym bytem duchowo-psycho-emocjonalno-biologicznym o niepowtarzalnej tożsamości, któremu życie jest przekazane jako alternatywa śmierci wielu niezespolonych w zygotę komórek rozrodczych. [prof. zw. dr hab. med. Rudolf Klimek, członek Królewskiego Towarzystwa Lekarskiego w Londynie i Światowej Akademii Literatury, kierownik Katedry i Kliniki Endokrynologii i Płodności UJ.]


Współcześnie, kiedy dokładnie znany jest proces ontogenezy człowieka od samego poczęcia, życie ludzkie szczególnie powinno być we właściwy sposób uszanowane od pierwszych chwil swojego zaistnienia aż do naturalnej śmierci.


Katarzyna Pluta


Na podstawie:
Bartel H., Embriologia dla studentów: podręcznik, PZWL, Warszawa, 1999.
Bielańska-Osuchowska Z., Embriologia, PWRL, Warszawa, 1993.
Kornas-Biela D., Wokół początku życia ludzkiego, PAX, Warszawa 2002.
Ostrowski K., Krassowski T., Pieńkowski M., Embriologia ogólna, PZWL, Warszawa 1979.
Rugh R., Shettles L. B., Od poczęcia do narodzin, PZWL, Warszawa 1988.

Dziwię się natomiast postawie PTR-a
Moderator katolickiego forum, który zgadza się, ba popiera mord w imię demokracji ...

A ja- tymczasem - jestem wciąż zdecydowanie przeciw srodkom wczesnoporonnym...

Interesującym w tym zakresie jest fakt, iż nawet wtedy, gdy w publikacji omawia się wczesnoporonne działanie środka farmakologicznego, analizując jego antyimplantacyjne znaczenie, powodowanie zmian w jajowodzie i macicy, zmian w endometrium i w implantującym się zarodku, to często pomimo tego używa się na ich określenie "środki antykoncepcyjne". To "współczesne podejście" obrazuje cytat: "hormonalna antykoncepcja po stosunku… zapobiegająca implantacji blastocysty w endometrium" (Williams, 1986, s. 254) lub inny: "antykoncepcja po stosunku powstrzymuje implantację zapłodnionego jaja" (Klima, 1998). Niezależnie od przyznania, że działanie tych farmaceutyków ma charakter aborcji we wczesnym okresie ciąży, postuluje się rozpowszechnianie tych środków i konieczność kampanii na ich rzecz jako antykoncepcji koniecznej, gdy zaistniało ryzyko ciąży (Glasier, Baird, 1990).

Jednak- informacje o szkodliwości tych środków bywają często skrywane.

"hormonalna antykoncepcja po stosunku… zapobiegająca implantacji blastocysty w endometrium"

proponowałbym, by w ramach demokracji zacząć się domagać - bardzo jasnych i czytelnych informacji na każdym sprzedawanym środku antykoncepcyjnym - czy ma on działanie wczesnoporonne oraz jakie powoduje skutki uboczne dla zdrowia ...

Badania wskazują, że ulotki załączone do opakowania czyta ok~~16-20% kupujących dany lek ...

Enson !

Czy Mirena® ma działanie poronne?
W przypadku Mireny mechanizmy zabezpieczające przed zajściem w ciążę dotyczą zdarzeń poprzedzających zapłodnienie. Ani Mirena®, ani klasyczne wkładki z zawartością miedzi (tzw. IUD) nie mogą być uważane za środki poronne.

Efekt antykoncepcyjny systemu Mirena® jest oparty na miejscowym działaniu LNG w jamie macicy, które powoduje:
* zagęszczenie śluzu szyjkowego [Barbosa i wsp. 1990],
* zahamowanie ruchliwości i czynności komórek plemnikowych w macicy i jajowodach, zapobiegające zapłodnieniu [Videla-Rivero i wsp. 1987],
* zapobieganie rozrostowi endometrium [Silverberg i wsp. 1986]
* pobudzenie endometrium do produkcji glikodeliny A-glikoproteiny hamującej wiązanie plemników z komórką jajową - w środkowej fazie cyklu [ Mandelin i wsp. 1997].

[...]
Metody tej nie można uznać za metodę poronną [Videla-Rivero i wsp. 1987]. Potwierdzają to wyniki badań, w których oceniano aktywność kosmówkową u kobiet, u których zastosowano albo nieaktywną chemicznie wkładkę [Lippes loop "C"], wkładkę miedzianą, albo system Mirena®. U kobiet z obojętną wkładką, poziomy ludzkiej -gonadotropiny kosmówkowej
[ -HCG] były podobne jak u kobiet o normalnej aktywności seksualnej w grupie kontrolnej, co wskazuje na nieefektywną implantację; natomiast u kobiet z wkładką miedzianą [Copper T] aktywność -HCG była bardzo niska, zaś u kobiet stosujących system Mirena® nieoznaczalna, co jest dowodem skutecznego zapobiegania zapłodnieniu [Videla-Rivero i wsp. 1987].

W dużych, porównawczych badaniach wieloośrodkowych, globalny wskaźnik występowania ciąży w ciągu pierwszego roku wynosił 0-0.2%, a skumulowany wskaźnik w okresie 5 lat - 0.5-1.1%.