Nie posądzaj mnie o to czego nie napisałem.
Przewagą jest to, że właśnie w chwili uniesienia nie mówi się: poczekaj Zenobio, jeno włożę prezerwatywę.
A odnośnie "wybicia amorów" to zdaje mi się, że masz złe podejście. W dniach kiedy "nie można" kobieta równiez ma chęć. A Ty to jakoś tak naświetlasz w "tradycyjny" sposób. Że on ma chęć ciągle a ona łaskawie się na to zgadza lub nie.
Moim zdaniem osobliwe to postrzeganie.
Wg mnie jest tak, że o objawach wiedzą oboje i decyzję podejmują również oboje.
Ale może jestem odosobniony .

Nie wiem dlaczego to robię, ale cierpliwość jest cnotą kardynalną.

pozostańmy przy tym przykładzie. Załózmy że pojechałem nad morze i chce trochę pobyć na plaży ale nie chcę sie opalić ( dermatolog absolutnie zabronił ).
Mam dwa wyjścia albo smaruję się 50 co dwie godziny, albo zaglądam co dziennie wieczorem na pogodynkę, rano patrzę w niebo i wychodzę na plaże tylko w dni pochmurne.
Efekt generalnie ten sam - nie opalę się. kto co wybierze - osobnicza preferencja.
A teraz sprawy alkowy.
Mąż i żona nie chcą mieć w tym roku dzieci. Maja już jedno, a lekarz doradził przerwę. Maja dwa wyjścia - załóżmy aby było prościej prezerwatywy, albo kochanie się tylko w dni nie płodne. W obydwu przypadkach efekt ten sam. Dziecka nie ma ( załóżmy dla uproszczenia że prezerwatywa była OK, a kobieta cierpliwa i potrafiła sprawdzać swój cykl ). Kto co użyje - osobnicza preferencja. Ale tu niespodzianka - ksiądz proboszcz - nie wolno. Bo KK tak już ma że musi sie do łóżka pchac czy go proszą czy nie. A przecież Jezus nic o tym nie mówił, widac wszystko mu jedno jak się kocha mąż z żoną.
PS W moim przykładzie - prezerwatywę można zastapić stosunkiem przerywanym, wzajemnym zaspokajaniem się, pigułkami itp, itd.

@Krzysztof_J, zeby ci nie umknal punkt widzenia kobiet na ten temat, zajrzyj moze do watku:
viewtopic.php?f=26&t=19250&start=450



No z ta decyzja obojga, to jest tak, ze praktycznie ... nie maja wyboru. Wg nauki Kosciola: albo nic, albo NPR. Faktem jest, ze jest to dosyc ograniczony "wybor".
A jezeli nie sa zgodni w tym temacie? To co?

Oj - nie na temat piszesz.

Zagadnieniem było:

I kolejnym wpisem nie udowodniłeś, że wybierając dni współżycia wpływamy na płodność aktów.


I kolejne Twoje słowa, po których sądzę, że prawda Cię nie interesuje, a jedynie chcesz dokopać:

Poruszasz tu trzy sprawy:
1. To nie ksiądz proboszcz. Powiem więcej o nauczaniu KK w kwestii etyki seksualnej wiem wcale nie od proboszcza. To nauka KK (w tym Katechizm), którą proboszcz (jeżeli jest dobrym proboszczem) czasem przypomni.
2. Albo się jest członkiem Kościoła (czy też innego wyznania) i godzi się na to aby on "pchał się" czy to do łóżka (bez przesady: pozycji nie ustala), czy na talerz (w piątek jednak jeść mięsa nie wolno) czy też do kalendarza (dlaczego nie mogę zrobić imprezy w Wielki Piatek, skoro mam urodziny?). Albo nie. Ale wówczas - cóż mnie obchodzi, że w ramadanie nie można jeść w ciągu dnia - przecież to mnie absolutnie nie dotyczy.
3. Nie mówił też o tym, że że zła jest jazda na gapę autobusem czy jezda z prędkością 180 km/h w okolicach przedszkola. Ale od tego mamy właśnie Kościół. No i na końcu: wybacz ale nic mi o tym nie wiadomo, aby Kościół mówił JAK się kocha mąż z żoną.

Ad. 2.
Nie wierzę, że zawsze należy się ze wszystkim godzić.
Nie wierzę, że człowiek zawsze znajdzie coś, co mu idealnie pasuje, że w niczym nie ma żadnego ALE...
Ja wychodzę za mąż za człowieka, który też nie jest dla mnie idealny. Nie rzucam go, tylko dlatego, że w kilku kwestiach mi nie odpowiada. Nie znajdę idealnego w 100%, czy wobec tego muszę być zawsze sama?
Uważam, że osoba pozostająca w Kościele może się z czymś nie zgadzać, może jej się coś nie podobać i nie musi od razu kierować się do drzwi.

Wprost nie mówił, ale w jakimś celu założył swój Kościół. Gdyby był nie on potrzebny i wystarczyłaby sama Biblia i jakakolwiek (dowolna dla każdego) jej interpretacja, to po co Kościół? A jednak zamysłem Boga było aby Jego Kościół istniał i prowadził wiernych. Prowadził to znaczy również wskazywał jak należy odczytywać i rozumieć Słowo Boże, według jakich wzorców kształtować sumienie. Nie każdy musi się zgadzać ze zdaniem KK, nie każdy musi być katolikiem, nie każdy wreszcie też musi być zbawiony, ale jeśli ktoś uważa się za katolika, to należałoby również uznać nauczanie Kościoła, którego jest się członkiem.

viewtopic.php?p=525981#p525981 (Współdziałanie w grzechu małżonka - jak to jest?)

MoniQue, ja mysle, ze nalezy rozroznic nauczanie zwyczajen i nadzwyczajne Kosciola. Plus poprawka na to, czy opinia kazdego ksiedza jest zawsze nauczaniem Kosciola.
To utrudnia nam zycie , bo musimy sami myslec, ale w historii Kosciola bywaly tez, z naszego dzisiejszego punktu widzenia, niekoniecznie chlubne zalecenia na drodze do zbawienia.

Powiedzenie: "Katolik musi zawsze zgadzac sie z aktualna nauka Kosciola w kazdej kwestii." narusza, moim zdaniem wolnosc sumienia.
Nawet posluszenstwo zakonne (slubowane uroczyscie) obowiazuje tylko do granicy grzechu. Jezeli uwazam, ze cos jest niezgodne z moim sumienie, nie wolno mi tego robic.

A na pewno nie wolno "porzadnym katolikom" wypraszac z Kosciola niepokornych.
Odrobine nie na temat watku, ale mysle, ze uniwersalne:

http://kosciol.wiara.pl/doc/566166.Mow-o-Jezusie

Elbrus pomyliłeś dwie rzeczy. Linkowany temat dotyczy sytuacji, gdy w małżonkowie nie mają jednolitego zdania nt współżycia, nie ma między nimi zgody w kwestii nauczania KK. To trochę co innego i nie dotyczy przecież każdego małżeństwa. Natomiast wytyczne co do współżycia w małżeństwie są w dokumentach KK i to forum wałkowało takie tematy już wielokrotnie. Poniżej kompendium na temat:


Na podstawie podręcznika teologii moralnej: A. Kokoszka, "Moralność życia małżeńskiego".

Nie ma "porządnych katolików". Wszyscy są grzeszni.
Do Kościoła każdy jest zaproszony , każdy ma prawo szukać, dochodzić własnymi ścieżkami do poznania prawdy. Jednak na tej drodze nauczanie KK (w tym również to zwyczajne (któremu - jak czytamy w KKK - wierni winni okazywać posłuszeństwo)) jest nam pomocą ku kształtowaniu wrażliwości sumienia, aby jego osąd nie był błędny. Każde sumienie może orzekać błędnie, jeśli nie badamy sumienia, nie pracujemy nad jego kształtowaniem, to kiedyś za ten stan też poniesiemy odpowiedzialność.

Elbrus, OK

Znowu pozornie nie na temat, z watku
viewtopic.php?f=6&t=20185&p=527158#p527169


Przeczytalam to swiadectwo i bylam wstrzasnieta tym, jak "latwo" duszpasterze szpitalni szafowali zyciem matki i wskazywali jej "jedynie sluszna droge" poswiecenia swojego zycia, jak sw. Beretta Molli. Inaczej "zabije dziecko".
Powiem ci *MoniQue*, ja bardzo sie boje ludzi, ktorzy bez zastanowienia potrafia przytoczyc wszystkie prawa i paragrafy, a nie potrafia byc ... milosierni. Ktorzy wiedza co Kosciol naucza, ale zapomnieli, czego naprawde nauczal nas Jezus. Chocby dzisiejsze czytanie:
Mt 5,38-42
Bardzo by mnie ciekawilo, co konkretny ksiadz, wzor i nauczyciel moralnosci zrobilby w takiej sytuacji. A co zalecalby wiernym na kazaniu. I czy Kosciol w tej kwestii jest tak samo radykalny jak byl Jezus, jezeli w kwestii (akurat) wspolzycia malzenskiego naklada wiernym tyle ograniczen?

Dlatego nie potrafie przyjac czegos bezkrytycznie dlatego, ze gdzies jest to napisane. Nawet jezeli ufam, ze nie bylo przy tym zlej woli, zawsze moze brakowac po prostu wiedzy i zrozumienia. Juz kiedy czytam posty Krzysztofa_J w kwestii tego, co kobiety mysla i czuja, widze ze on tego po prostu nie wie, choc ma zone z ktora moze rozmawiac na tematy intymne. A tym bardziej sceptycznie podchodze do czegos o wspolzyciu malzenskim o czym pisza, w gruncie rzeczy, tylko mezczyzni w bardzo specyficznej sytuacji.
O teologie sie nie spieram. Ale zycie nie zawsze jest tak proste, jak by sie wydawalo.

Szarotko. Ja też nie. I gdybym Tobie odpowiadał nie użyłbym tego argumentu.
Ale, jak już wcześniej napisałem, Wątpiący nie szuka prawdy - jedynie usiłuje udowodnić, że Kościół to wymysł ludzki, w dodatku niezbyt udany wymysł.
Ponadto: nie mówisz o mężu, że "tak już ma że musi sie do łóżka pchac czy go proszą czy nie". Wątpiącemu takie twierdzenie przychodzi łatwo. Nie nazywałbym więc tego konstruktywna krytyką.

KrzysztofJ to beznadziejny przypadek. Najpierw sam wynajduje przykład z plażą a potem, twierdzi że ja piszę nie na temat jak ciągnę jago metaforę. Zadałem mu konkretne pytanie - to udeje że nie widzi. Czytam teraz " najwspanialsze widisko świata ". Autor przytacza rozmowę jaka miał z jakąś fanatyczną kreacjonistką - kreacjonistka twierdzi że ewolucjoniści nie mają dowodów, stadiów posrednich - Dawkins kilkarotnie zaprasza ją do muzeów żeby zobaczyła kości ale one nie słyszy tylko pobłżliwie śmieje się i dalej nie macie dowodów, to tylko spekulacje. I tak w kółko on jej żeby poszła do muzeów a one że nie mają dowodów. Z KrzysztofemJ jest tak samo. Możesz dać mu przykład na jego własnym przykładzie a on że nie temat. Można zadać pytanie a on że ja nie mam racji i tak w kółko. Kto ma rozum sam zobaczy.
A co do tego czy trzeba nauczanie kościoła przyjmować w całości. Pewnie tak - to KK ustala kto jest dobrym jego członkiem a kto nie. W sumie to jego sprawa. Ale KK w Polsce ma gigantyczne przywileje ( a jeszcze płacze że prześladowany co zakrawa na parodię ). Dlatego nie jest obojętne co głosi - np. to KK spowodował że w Polsce nie wychowania seksualnego w szkołach.

A skąd ty wiesz co ja szukam - w Boga się bawisz wiedząc kto co ma w umyśle ? Czy KK to ludzki wymysł - tego nie wiem aczkolwiek wątpię aby był boski - bo po owocach poznacie. A a jakie to dobre owoce wydał KK przez swoje dwa tysiące lat ??? Pewnie jakieś dobre są - ale jak to się ma do złych owoców. ?