Islam zostawmy na boku, a chrześcijaństwo jest bardzo różnorodne. Wschód inaczej podchodzi do małżeństwa, lepiej mówić o tradycji zachodniej, łacińskiej, czy potrydenckiej. W polskim przekładzie rzymskiego KPK jako "przymierze" jest tłumaczone słowo foedus czyli po prostu traktat - uklad pomiedzy dwoma stronami dotyczącymi zawarcia pokoju, obrony, wymiany handlowej itd. Foedus jest w kodeksie używane wymiennie ze słowem contractus.
Małżeństwo - wielkim skrócie - polega na wymianie, wyrażonej w sposób publicznym zgodnie z prawem lub obyczajem, wzajemnych zobowiązań obu stron. Może nie wiem dokładnie, co chcesz powiedzieć przez "wymianę osób"; ale jako małżeństwo uważana jest (tak przez polskie i generalnie europejskie prawo cywilne, jak i przez rzymskie prawo kanoniczne) tak wymiana, która opiera się na zawartym publicznie kontrakcie. O małżeństwie decyduje zawarty prawnie kontrakt między stronami, a nie wspólnota życia. Dopóki kontrakt pozostaje prawnie obowiązujący, istnieje małżeństwo.

Musielibyśmy zacząć od różnicy pomiędzy transakcją (czy umową) a przymierzem. To że małżeństwo jest zawierane w formie kontraktu i go w sobie zawiera nie oznacza jeszcze że ono jest kontraktem.

Ale to prawny kontrakt jest konstytutywny dla małżeństwa. Zaczynać zaś można od wszystkiego, ale to zmienia rzeczywistości.

Nie Piotrze. To co piszesz to podejście jurydyczne, nie sakramentalne.

Bo takie jest podejście łacińskie, zachodnie do małżeństwa, i stąd wynika to tytułowe dla tego wątku "az do śmierci". Wg tradycyjnego nauczania to kontrakt (foedus, contractus - KKK 1601, KPK 1055) tworzy wspólnotę i to ten kontrakt został wyniesiony do przez Chrystusa do godności sakramentu (wg rzymskiego rozumienia terminu sakrament).
Prawosławny i orientalny Wschód inaczej podchodzi do małżeństwa - właśnie sakramentalnie, nie jurydycznie i stad nie ma tam miejsca na "aż do śmierci", ani na całą problematyką "ważności" przyrzeczeń małżeńskich. Małżeństwo zostało ustanowione (jako sakrament) przy stworzeniu pierwszych ludzi, i ma wymiera wieczny. Drugie, i kolejne małżeństwo (tak samo po śmierci współmałżonka/ki, jak i po rozwodzie) jest możliwe jedynie dzięki ekonomii (choć ta była i jest różnie stosowana) i ma inny charakter niż pierwsze.

Nie opuszczę Cię aż do śmierci.
Kod NLP wbity w rotę ślubowania małżeńskiego koduje małżonków ku śmierci. I to w jednym z najbardziej radosnych momentów w ich życiu, w dniu otwarcia się na całe długie wspólne życie.

Uważam, że powinny być podjęte praca nad odkodowaniem roty ślubowania małżeńskiego od śmierci.
Podejmujemy wspólny związek nie po to by zmierzać ku śmierci, tylko po to by wykonać swoje zadania życiowe, wspólnie z małżonkiem.

No chyba się nie uda...

Bo ciężko powiedzieć teraz chrześcijanom, że Jezus jednak się mylił i małżeństwo nie jest związkiem dozgonnym...

Jezus nikogo w nic nie kodował. Nie uprawiał psychomanipulacji ani neurolingwistycznego programowania. To, że ślubowanie małżeńskie jest zbieżne z nauka Jezusa, nie zmienia faktu, że zawiera kod śmierci.
Jezus nie uczył, że małżeństwo zmierza ku śmierci.
On uczył, jak żyć.

A my pamiętając, że ślubowanie składamy na doczesne życie, nie musimy myśleć przy okazji ślubowania o śmierci. Jaśniej już nie umiem wytłumaczyć.

Ciekawe, że prawosławnym jakoś się udaje.

I to jest ich problem...

Kościoły Wschodu uczą, że małżeństwo jest wieczne, a nie tylko dozgonne.... w czym ma tkwić "ich' problem?

Podeszło do Jezusa kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób: Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat weźmie wdowę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umarł bezdzietnie. Wziął ją drugi, a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci. W końcu umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę. Jezus im odpowiedział: Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania. (Łk 20)

Z powyższego wynika, że małżeństwo ma charakter dozgonny, a nie wieczny... Szersze wyjaśnienie rozumienia "wieczności" małżeństwa w prawosławiu wydaje się wręcz konieczne.

ok, dzieki, ze powstalo wiele watkow zwiazanych z tematem a ja nadal nie rozumiem najprostszego [pomijajac kodowania, umowy i transakcje]

Bog jest miloscia [tak mialem na lekcjach religii]
Bog jest niesmiertelny [to tez z tych lekcji]
Wniosek: milosc jest niesmiertelna

milosc = milosc

Kocham kobiete miloscia prawdziwa.
Przysiega malzenska zwalnia nas [wraz ze smiercia] z obowiazku co do ciala jak i co do milosci.
Wniosek: wraz z cialem umiera milosc?
czy bez ciala nie ma milosci?
czy milosc trwa dalej, ale co, no wlasnie co?

Wkradł się tu pewien błąd logiczny... Stwierdzenie, że Bóg jest miłością nie oznacza wcale, że wszelka miłość jest Bogiem i w związku z tym każda miłość jest nieśmiertelna. Podstawmy pod cytowane rozumowanie inne czynniki.
1. Wieloryby są ssakami.
2. Wieloryby są zwierzętami wodnymi.
3. Ssaki są zwierzętami wodnymi.
Prawda, czy fałsz?


Niekoniecznie... Wygasa jedynie przysięga małżeńska, która oznacza określone dozgonne obowiązki wynikające z miłości, a nie samą miłość.

Prawda