Jakie herezje rzekomo głoszą papieże? Lefebryści też obecnych papieży uznają za heretyków-wiec znaleźliście wspólny język
Z tą tylko róznicą że Wy uznajecie papieży za heretyków po 1054 a Lefebryści to za heretyków uznają papieży od Jana XXIII

Rozumienie słowa 'ekumeniczny' jest trochę inaczej rozumiane w tradycji prawosławnej
(wróć - patriarchat ekumeniczny).

III SOBÓR POWSZECHNY W EFEZIE (422)

W sprawie Nestoriusza (zob. VI. 3) Rzym odegrał pierwszorzędną rolę.
Nestoriusz usprawiedliwiał się w Rzymie.
A Biskup Rzymski wysyła listy do kleru i wiernych Konstantynopola oraz do ważniejszych biskupów Wschodu.
Toteż na Soborze legat papieski otrzymuje jednogłośnie uznanie, gdy przypomina prymat papieża.

"Nikt nie wątpi i całemu światu jest znane, że święty i błogosławiony Piotr,
głowa i książę Apostołów, filar wiary i fundament Kościoła katolickiego,
otrzymał od Pana naszego Jezusa Chrystusa, Zbawcy rodu ludzkiego i Odkupiciela,
klucze królestwa oraz władzę odpuszczania i zatrzymywania grzechów.
On to [Piotr] aż do tej chwili i na zawsze w osobach swych następców żyje i sprawuje władzę sądzenia."



ŚW. HORMIZDAS: Wyznanie wiary ( 517)

Formuła wyznania została przedstawiona do podpisu zwolennikom Akacjusza, patriarchy Konstantynopola,
którzy nie chcieli przyjąć decyzji Soboru Chalcedońskiego.
Podpisali ją prawie wszyscy biskupi wschodni
a potem cesarz Justynian oraz następni patriarchowie Konstantynopola i uczestnicy IV Soboru Konstantynopolskiego
(zob. np. Zbiór listów papieskich, tzn. Collectio Avellana, CSEL 35, 2, s. 608; Appendix IV, s. 800 podaje różne redakcje tej formuły).

"Pierwszym warunkiem zbawienia jest przestrzeganie zasady prawdziwej wiary
i nieodstępowanie żadną miarą od zarządzeń Ojców.
A ponieważ nie można pominąć postanowienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, który mówi:
“Ty jesteś Opoką i na tej opoce zbuduję mój Kościół” [Mt 16, 18]
i słowa te znajdują potwierdzenie w faktach, gdyż wiara katolicka zawsze była zachowana nieskalana na Stolicy Apostolskiej;
przeto nie chcąc odłączyć się od tej wiary i nadziei oraz idąc za rozporządzeniami Ojców,
potępiamy wszystkie herezje..."


SYNOD W SARDYCE (343-344)

Po liście Juliusza I synowie Konstantyna (zm. 337):
Konstans, władca Zachodu, zwolennik prawowierności nicejskiej, oraz na Wschodzie Konstancjusz,
sprzyjający przeciwnikom Atanazego, zwołują sobór w Sardyce (dzisiejsza Sofia).
Biskupi wschodni odmawiają udziału w soborze, w którymi ma brać udział Atanazy;
zbierają się razem w liczbie 75 i ekskomunikują Juliusza oraz przywódców soboru, m. in. Hozjusza z Kordoby.
Ten ostatni wraz z legatami papieża i dziewięćdziesięciu innymi ojcami
potępia biskupów intruzów Aleksandrii i Ancyry oraz przywódców partii antynicejskiej.
Nie ogłaszają żadnego nowego Symbolu wiary, ale wydają kilkanaście kanonów dyscyplinarnych,
podkreślając tradycyjne prawo papieża do unieważnienia wyroku wydanego przez synod prowincjonalny na biskupa.
Kanony te uchodziły w V wieku za decyzje Soboru Nicejskiego.

Kan. 3.
Powiedział biskup Hozjusz:
[należy czuwać] także nad tym, aby biskup nie przechodził z jednej prowincji do drugiej, w której są biskupi,
chyba że zostałby zaproszony, aby się nie wydawało, że zamykamy bramę miłości.

To także należy przewidzieć:
Jeśli przypadkiem w jakiejś prowincji jeden biskup będzie wiódł spór z bratem swym biskupem,
niech żaden z tych dwóch nie przywołuje biskupów z innej prowincji.

Jeśli zaś jakiś biskup został osądzony w pewnej sprawie i myśli, że ma słuszną przyczynę,
aby powtórnie wszczęto proces, wówczas zechciejcie uczcić, jeśli łaska; pamięć św. Piotra Apostoła.
Niech ci, którzy rozpatrzyli sprawę, lub biskupi z sąsiedniej prowincji napiszą do Biskupa Rzymu.
A jeśli on uzna, że należy wznowić proces, niech go wznowi i niech wyznaczy sędziów.
Jeśli zaś osądzi, że sprawa nie zasługuje na to,
by wznawiać rzeczy załatwione, co postanowi – zostanie potwierdzone.

Czy wszyscy się z tym zgadzają?

– Synod odpowiedział : “Tak” .


Za:
http://www.antyk.org.pl/wiara/ekumenizm.htm


Jak wyjaśnia to Kościół Ortodoksyjny?

dokładnie tak. Dodam jeszcze to:
Prawosławni twierdzą że bardzo trzymają się Tradycji i nauczania Ojców Kościoła. A oto co pisał św Cyprian:
"Także Piotr, któremu Pan powierzył pasienie i strzeżenie swych owiec, na którym założył i zbudował Kościół, zaprzecza, by miał złoto i srebro, lecz uważa się za bogatego łaska Chrystusa, za zasobnego jego wiarą i mocą, dzięki czemu w cudowny sposób wielkie czynił rzeczy, przez co ku łasce chwały w duchowe dobra opływał".
"Pan nasz, którego nakazów winniśmy się lękać i przestrzegać, mówiąc w swej ewangelii o godności biskupa i ustroju swego Kościoła, oświadcza i mówi do Piotra: 'Ja ci powiadam, że ty jesteś Piotrem, na tej opoce zbuduję Kościół mój i bramy piekielne nie zwyciężą go. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego, a cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebiesiech, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebiesiech' [Mt 16:18]. Wprawdzie zmieniają się czasy i sprawujący urzędy, ale trwa nieustannie ustanawianie biskupów i zarząd Kościoła tak, że Kościół opiera się na biskupach i wszystkie sprawy kościelne przez tych zwierzchników są załatwiane". (List 33:1).

"Jeden jest Kościół i jedna jest stolica, na Piotrze założona, głosem Pana. Nie można ustanawiać innego ołtarza i czynić nowego kapłaństwa, poza jednym ołtarzem i jednym kapłaństwem". (List 43:5).

"Ci właśnie obecni wystawili mu zaszczytne i chwalebne świadectwo. Korneliusz został biskupem [251-3] na mocy wyroku Boga i jego Chrystusa na podstawie świadectwa prawie wszystkich członków kleru; głosem, obecnego przy tym ludu; przez kolegium biskupów, starszych, dobrych mężów i to wtedy, gdy nikt przed nim nie był wybrany i gdy miejsce Fabiana [zm.250], to jest katedra Piotra, była nieobsadzona". (List 55:8).

"Nie z tej przyczyny powstały herezje i zrodziły się schizmy, jak właśnie z tej, że brakło posłuszeństwa kapłanowi Boga, że nie myślano, że w Kościele jest tylko jeden kapłan i sędzia, który w danym czasie jest zastępcą Chrystusa. Gdyby stosownie do nakazu bożego wszyscy wierni go słuchali, wówczas nikt by czegoś podobnego nie podejmował przeciw kolegium kapłanów, nikt by po wydaniu boskiego orzeczenia, po głosowaniu ludu, po wyrażeniu zgody przez współbiskupów nie czynił się sędzią już nie biskupów, ale samego Boga. Nikt by nie rozrywał niezgodą jedności Kościoła, nikt by w swym samolubstwie i pysze nie tworzył poza Kościołem nowej herezji". (List 59:5).

"A i Pan w ewangelii, gdy Go z powodu tego, co mówił, uczniowie opuścili, zwrócił się do dwunastu tymi słowy: 'Czy i wy chcecie odejść? Odpowiedział mu Piotr: Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego. A myśmy uwierzyli i przekonali się, że jesteś Synem Boga żywego' [J 6:67nn.]. Tymi słowy Piotr, na którym Kościół został zbudowany, naucza i wskazuje w imieniu Kościoła, że choćby mnóstwo upartych i pysznych, nie chcących go słuchać, z niego wystąpiło, Kościół jednak od Chrystusa nie odstępuje i tylko lud, złączony z kapłanem i trzodą, trzymający się swego pasterza Kościół stanowi". (List 66:8).

W sprawie monoteletyzmu również odegrał.



Szukał poparcia, nie tłumaczył się.



Św. Cyryl Aleksandryjski też słał listy.



A jego następcami są wszyscy prawosławni biskupi.




A nie podległość Rzymowi.


Barbarzyński język polski nie oddaje różnicy pomiędzy Petrosem i petrą.



Na której? Aleksandrii, Antiochii, Jerozolimie?

trymet, nie obraź się ale nie będę odpowiadał na wyrwane z kontekstu cytaty na dodatek bez źródeł.

Teraz to już ładnie w tym zabrnęli.
Ale nie o to mi chodziło. Papież Honoriusz I został wyklęty przez Sobór konstantynopolitański III, który jest o dziwo uznawany przez KRK.

Biskupi Rzymu. Święty Piotr był biskupem Rzymu




A nie podległość Rzymowi.[/quote]
Patrz wyżej


Protestanci i Jehowi też tak sobie interpretują Pismo Święte



w Rzymie. Patriarchat Rzymski zawsze miał prymat

Nie obrażam się. Tylko nie udowodniłeś tego co podałem (co św Cyprian)

I tu dochodzimy do kolejnej niepotwierdzonej teorii.



Ale nie taki, jak to sobie teraz wyobrażacie.

http://www.trinitarians.info/swiadkowie-jehowy/patrystyka-ojcowie-kosciola/art_277_Prymat-sw_-Piotra-wedlug-Cypriana.htm

Tego nie wiem - a prawosławni jak uważają,
czym była Stolica Apostolska rozumiana przez ojców soborowych?

Ja znalazłem coś takiego:


Sobór Konstantynopolitański I (381)

Kanon II.
II. O dobrym uporządkowaniu poszczególnych diecezji;
o przywilejach należnych wielkim miastom w Egipcie, oraz Antiochii i Konstantynopolowi;
biskupowi nie wolno angażować się w sprawy cudzego Kościoła

"Biskupi należący do jednej diecezji nie powinni angażować się
i wtrącać w sprawy Kościołów, które są poza granicami ich okręgów kościelnych;
zgodnie z kanonami biskup Aleksandrii zajmuje się tylko sprawami Egiptu,
biskupi Orientu zajmują się tylko Orientem,
zachowane zostają przywileje przyznane kościołowi w Antiochii w kanonach nicejskich.
Biskupi diecezji Azji czuwają jedynie nad sprawami dotyczącymi Azji,
a biskupi Pontu nad tym, co dotyczy kościoła Pontu, biskupi diecezji Tracji nad tym, co dotyczy Tracji.
Biskupi nie powinni bez specjalnego zaproszenia udzielać święceń
ani wykonywać innych czynności swego urzędu poza obszarem swojej diecezji.
Według tej zasady jest rzeczą jasną, że zgodnie z zaleceniami synodu w Nicei,
władza synodu prowincji reguluje wszystkie sprawy tej samej prowincji.
Co się tyczy kościołów Bożych znajdujących się wśród ludów barbarzyńskich,
należy nimi zarządzać zgodnie z obyczajem przyjętym przez naszych ojców."

Kanon III.
Biskup Konstantynopola jest drugi po biskupie Rzymu

"Biskup Konstantynopola powinien mieć honorowe pierwszeństwo po biskupie Rzymu,
ponieważ to miasto jest Nowym Rzymem."


List biskupów zebranych w Konstantynopolu (382)

8.
"Co do zasad administrowania w poszczególnych Kościołach, to, jak wiecie,
utrzymał się w mocy starożytny zwyczaj i zarządzenie świętych Ojców z Nicei:
w każdej prowincji biskupi i wraz z nimi, jeśli tego chcą, również biskupi z sąsiedztwa,
stosownie do potrzeb udzielają święceń kapłańskich.
Wiecie, że zgodnie z tymi rozporządzeniami zarządzane są wszystkie Kościoły u nas
i w ten sposób zostali ustanowieni kapłani w Kościołach najważniejszych.
Co zaś się tyczy młodego, by tak rzec, Kościoła w Konstantynopolu,
który, dzięki Bożemu miłosierdziu, niedawno wyrwaliśmy bluźniącym heretykom jak z paszczy lwa,
to konsekrowaliśmy tam na biskupa najczcigodniejszego i miłego Bogu Nektariusza.
Stało się to na synodzie ekumenicznym, za zgodą wszystkich,
na oczach umiłowanego przez Boga cesarza Teodozjusza i wszystkich duchownych,
spotkało się też ze zgodną aprobatą całego miasta.
Dla najstarszego i prawdziwie apostolskiego Kościoła w Antiochii Syryjskiej,
w którym po raz pierwszy użyto czcigodnego imienia «chrześcijan»,
zebrani razem biskupi tej prowincji i diecezji wschodnich
kanonicznie konsekrowali na biskupa wielce czcigodnego i miłego Bogu Flawiana.
Stało się to za zgodą całego Kościoła, tak jakby jeden głos obdarzył tego męża zaszczytem.
Synod zaś uznał ordynację za prawomocną.
Zawiadamiamy was także, że najczcigodniejszy i miły Bogu
Cyryl jest biskupem Jerozolimy, matki wszystkich Kościołów.
9.(...)
Przeto jednomyślni w wierze i umocnieni chrześcijańską miłością
nie wypowiemy więcej słów potępionych przez Apostoła:
„Ja jestem Pawła, a ja Apollosa, ja zaś Kefasa” ,
wszyscy bowiem należymy do Chrystusa, który w nas nie jest podzielony.
Jeśli więc z Bożą pomocą, zachowamy niepodzielone ciało kościoła, z ufnością staniemy przed trybunałem Pana."
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WE/sobory/dokumenty1soborow_03.html



Sobór Nicejski I (325)

Kanon VI.
O precedencji niektórych stolic i o tym, że nie można zostać powołanym na urząd biskupa bez zgody metropolity

"Starożytny zwyczaj niech będzie zachowany w Egipcie, Libii i Pentapolis,
zgodnie z którym biskup aleksandryjski posiada władzę nad tymi wszystkimi prowincjami,
tak jak i biskupowi Rzymu przysługuje podobny zwyczaj.
Podobnie ma się rzecz w odniesieniu do Antiochii i innych prowincji:
niech będzie zachowywane w Kościołach pierwszeństwo wynikające ze starszeństwa.

Niech będzie rzeczą całkowicie jasną, że jeśli ktoś został biskupem bez aprobaty metropolity,
wielki sobór zarządził, że nie może on być biskupem.
Lecz gdy wybór został dokonany przez wszystkich, z rozsądkiem i w sposób zgodny z kanonami kościelnymi,
a sprzeciwiają mu się dwaj lub trzej z powodów osobistych,
wówczas niech obowiązuje postanowienie większości."
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WE/sobory/dokumenty1soborow_02.html

Rzym, a po nim Konstantynopol, miały pierwszeństwo z powodów politycznych. Gdyby było inaczej, to nad Rzymem byłyby stolice apostolskie: Aleksandria, i Jerozolima, i Antiochia.

To Rzym interpretuje Biblię na swój opaczny sposób, tak samo jak protestanci, ŚJ i inni odszczepieńcy. Chyba umknęła Ci historia o papieżu heretyku Honoriuszu I wyklętym przez Sobór powszechny.
W ten sposób upada dogmat o nieomylności papieża w sprawach wiary i moralności.

http://www.ultramontes.pl/honoriusz_papiez.htm
Papież może być heretykiem - nie może natomiast przedstawiać herezji obowiązującej wszystkich wiernych w sumieniu
przedstawionych w oficjalnych dokumentach Magisterium prezentowanych jako nauka Kościoła.

Innymi słowy dogmat o nieomylności znaczy tyle: papież jest nieomylny, o ile nie jest omylny.

Taki dogmat można uchwalić w stosunku do każdego.

Honoriusz I został wyklęty, bo jawnie popierał herezję. A jeśli jawnie popierał, to znaczy, że przedstawiał swoim wiernym z "nieomylnego stanowiska" fałsz jako prawdę.

Idąc tokiem rozumowania zaprezentowanym w linku (http://www.ultramontes.pl/honoriusz_papiez.htm) papieżem może być nawet satanista, i nadal pozostanie nieomylny w sprawach wiary i moralności.

Nie mam takiej wiedzy, żeby wskazać wszystkie błędy i herezje KRK. Te co przychodzą do głowy to:
-Dogmat o Niepokalanym Poczęciu NMP
-nauczanie o grzechu pierworodnym
-Dogmat o nieomylności papieża w sprawach wiary i moralności
-dodatek do wyznania wiary, w którym błędnie stwierdza się, że Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna (prawidłowo - Duch Święty pochodzi od Ojca)

Można jeszcze dodać podejście do małżeństwa. KRK twierdzi, że najważniejsza celem małżeństwa jest płodzenie i opieka nad dziećmi. KRK twierdzi także, że małżeństwo kończy się w chwili śmierci współmałżonka, co również jest błędem.

Przez blisko 1000 lat Rzym nawymyślał masę różnego rodzaju potwornych bzdur. Myślę, że przytaczanie wszystkich (i tak ich nie znam) nie ma większego sensu.