Ani świecki, ani święty.

Czyli jest osobą konsekrowaną, kapłanem?

Nie, mam nadzieje, że klasyfikacje mnie jako osoby mamy już za sobą w sferze personalnej i możemy odnieść się dalej do pytań.

Ja zadaje przecież pytania.

Czyli nie jest osobą świecką, nie jest kapłanem ani osobą konsekrwowaną.
Problem w tym, ze tak się nie da i UnioDivina coś kręci.

Sharp7
nikt nie ma obowiązku pisania kim jest, ile waży, jaką religię wyznaje, ani gdzie pracuje. Uszanuj cudze prawo do prywatności, nie bądź wścibski.

UnioDivina
Twoim celem jest promowanie szeroko pojętej mistyki?

Val, jeśli UD nie jest mistykiem, to nie mieści się w temacie wątku, który sam założył...

sharp7, jak myślisz: czy mamy do czynienia z jakimś studentem lub pracownikiem naukowym prowadzącym badania z dziedziny, bo ja wiem, socjologii?

Doprawdy?!
Nakryłaś mnie!

Jeżeli mam to zamienić na pytanie "Jak to możliwe, że nie jest świecką ani nie jest kapłanem ani konsekrowaną?"

To pytanie raczej odnosi się do legitymacji niż rzeczywistego faktu dlatego ani świeckość tu nie pasuje, ani kapłan, ani osoba konsekrowana, to tylko pewna nalepka, która jakoś się odbija w oczach innych, błyszczenie zostawiam Bogu i ludziom do tego wybranym, rozumiem, że wiele osób pewno poczuło by psychologiczny spokój wiedząc, że taka i taka osoba to musi być godna zaufania, to oczywiście zdrowe podejście, ale ja tego nie oczekuje, wierze w Twój rozum, który potrafi rozeznać co dla Ciebie dobre, a co nie. Nie jestem też tutaj aby kogokolwiek uśpić tym czy tamtym tylko pokazać jak rzeczywistość wygląda od strony mistyka. Jeżeli uważasz, że kategoryzacja mojej osoby gdzieś Cie zaprowadzi rób to ale nie ma potrzeby nazywaniem braku utożsamienia się z jakąś rolą od razu krętactwem. Nie udzielam sakramentów jako kapłan, ani nie rzucam inkantacji jak osoba konsekrowana, a osobą świecką być nie mogę, chyba, że uznasz, że jestem wszystkimi na raz to wtedy się zgodzę. Zostańmy przy tym, że jestem sobą, gdy jesteś w pełni sobą jesteś mistykiem, nie ma innego wyjścia. Doszukiwanie się we mnie cech, których nie mam spowoduje właśnie pewien konflikt, bo pierw abyś mógł coś z tego zyskać musiałbym spełnić Twoje wymagania i zaspokoić Twoje oczekiwania w stosunku do wyobrażenia mistyka, a nie mogę tego zrobić ponieważ byłoby to na pograniczu manipulacji czy usypiania. Pozwól mi być po prostu i pozwól sobie tutaj być ze mną jeżeli chcesz, zadawaj pytania jeżeli Cie jakieś nurtują, a ja postaram się odpowiedziami wybudzić formy refleksji - to wszystko.




Moim celem jest odpowiadanie na pytania, które szukają odpowiedzi. Przy okazji zwracam uwagę na kwestie mistyki i jak one przenoszą, i przemieniają wiarę w wiedzę i doświadczanie Boga w życiu codziennym.

Skoro dziecko nie wierzy to jest niewierzące. Proste.

No właśnie: jeśli...

Nie rozumiem dlaczego w tym wątku tyle przytyków osobistych pod adresem UD. Czym sobie zasłużył na tą nagonkę? Ma gość kulturę osobistą, pisze co myśli, przedstawia swoje poglądy, bez obrażania. A jednak jest nagonka na niego, żądania weryfikacji tożsamości (mimo że regulamin tego nie wymaga), wyśmiewanie, ad personam, doszukiwanie się w nim jakiegoś oszusta i oczywiście trollowanie wątku .


Na czym polega doświadczanie Boga w życiu codziennym dzięki mistyce?

Według mnie nie jest. Według mnie mistyk to ktoś, kto ma bliskie relacje z Absolutem, doświadcza Go, być może na co dzień. A UD napisał:

- i to jest moim zdaniem wyraz ciężkiego niezrozumienia tego, czym jest mistyka.

Ja nie prosiłem o zamiane pytania tylko odpowiedz na zdane przeze mnie, co sam umożliwiłeś
Nie mam w tym żadnego interesu, nie robie tego dla frajdy i próby zdyskredytowanie ciebie.
Po prostu pytam:
a) Jesteś osobą konsekrowaną
b) Jesteś kapłanem
c) Jesteś osobą świecką
Skoro założyłeś temat to prosze o odpowiedz, nic więcej. Jednak z pominięciem jakiś dziwnych wywodów z których wynika, że jest wszystkim albo nikim.

Wiadomo, że naiwne tłumaczenie sobie rzeczy, których się nie wie jest proste. Pozwól, że przedstawię to prościej. Jeżeli ktoś nie jest świadom swojej nie wiary nie może być nie wierzący, tak samo osoba nieprzytomna nie wie, że jest nieprzytomna dopóki się nie obudzi i nie zaklasyfikuje tego jako nieprzytomność. Jeżeli powiesz "on jest nieprzytomny" lub "to dziecko jest nie wierzące" to nie oddaje wcale faktu czy istoty zjawiska, tylko pewną spekulacje na temat tego co się z kimś dzieje, jednak nie oddaje to oczywiście prawdy o faktycznym stanie ducha dziecka. Definiując rzeczy w tak naiwny sposób budujesz sobie klatkę na rzeczywistość, która pozornie sprawiająca komfort stanie się twoim więzieniem, umartwianie rzeczywistości w postaci definicji i ograniczeń we własnym umyśle kreuje błędne przekonania, a te kreują konflikty na tle wiary w swoją niewiedze.



Nic nie szkodzi. Ludzie po to wpadają we własne iluzje aby kiedyś się z nich obudzić, inaczej nigdy nie będą mieć tego rozeznania. Jezus gdy mówił o nadstawianiu drugiego polika ukazywał to dość klarownie na dość prostym przykładzie, że osoba gdy uderzy raz i drugi bez oddania na pewno to dotknie jej subtelnego rozumu aby się nad tym zastanowić dlaczego, zaś gdy się odda osoba przeoczy ten subtelny moment świadomości i pytanie "Po co to zrobiłem?". Oczywiście metaforycznie nie odnosząc się do rzeczywistej walki.



Gdy doświadczasz Boga w życiu codziennym ja to nazywam "bycie jedną nogą w raju" nie ma smutku, agresji, nieszczęścia, zgubienia ani upadku w człowieku, tylko po prostu naturalna radość, miłość, która nie jest skierowana konkretnie do jakiejś osoby czy ogranicza się do jakiejś osoby, więc zawsze mówię, że to do Boga bo tu nie chodzi o konkretny Jego obraz czy wyobrażenie, ale o coś nieskończonego poza słowami. To jest po prostu coś niewyobrażalnego i nieokreślonego. Kiedyś mi było przykro, że ludzie tego nie widzą i ignorują, ale dziś już się z tego śmieje bo i tak nas to nie ominie, w końcu nie jest to coś odrębnego od nas, tylko ta wyobraźnia zwodzi człowieka na boki.




Moim zdaniem to wyraz ciężkiego wyobrażenia tego czym jest mistyka i czym jest Absolut, ograniczając się do swojej halucynacji na temat co-jest-czym możesz pominąć wiele faktów zbyt skupiony na swojej własnej imaginacji i definicji, która może być przecież błędna - bierzesz to pod uwagę? Nie bierz swoich wyobrażeń i przekonań, które reprezentują domysły i niewiedze za prawdziwe, a nie będziesz musiał oceniać ludzi i rzeczy wedle swoich definicji bo poza opakowaniem, w które wsadzasz ludzi może być tak naprawdę całkiem inny ich obraz i znacznie głębszy.


Jak już mówiłem prowokowanie dyskusji na temat tego czym jestem lub nie jestem mija się z celem, bo to pływanie w sferze wyobrażeń i pustej wiary, która nic nie zmienia. Pytania o wiele łatwiej trafiają do serca człowieka więc proszę skupmy się na nich.

Zawile tłumaczysz i robisz błędy ortograficzne (pisownia "nie" z przymiotnikami odczasownikowymi się kłania).
Zadam więc proste pytanie: czy dziecko które nie wierzy w bogów jest wierzące czy niewierzące (w bogów)?

Zatem:
1. Czy według UnioDivina w Niebie znajduje się coś w rodzaju kręgów (różnie nazwy występują) świętości?
2. Co UnioDivina sądzi o przyjmowaniu Komunii Świętej do rąk?