Nie zabić, ale ulżyć choćby to wiązało się z przyspieszenie, śmierci - Stosowanie środków przeciwbólowych by ulżyć cierpieniom chorego Nawet za cenę skrócenia jego życia może być moralnie zgodne z ludzka godnością, jeśli śmierć nie jest zamierzona, ani jako cel, ani jako środek. lecz jedynie przewidywania i tolerowana jako nieunikniona KKK 2279.

Śmierć nie może być środkiem służącym ulżeniu choremu w cierpieniu.
Nie zapominajmy, że aborcja bezpośrednia jest przez Kościół bezwzględnie potępiona.

Oczywiście nie śmierć, ani nie narodzonych, ani dzieci czy dorosłych.
Niemniej podawanie środków uśmierzających ból mogą śmierć przyspieszyć.

No to dzięki Bogu, że to tylko nieporozumienie. Rozmowa wyraźnie dotyczyła dziecka w łonie matki (czy też płodu, żeby nie wchodzić w dyskusję o odpowiedniej terminologii) i @Johnny chyba do tego się odnosił

To już jest decyzja moich rozmówców, czy odnoszą to również do (jak już ktoś wyżej zresztą wspomniał) np. nieuleczalnie chorych na raka, którzy na razie cierpienia nie czują, ale niewątpliwie je odczują.

Cawilian:

Podobno chrzest wypala nieusuwalne pietno na duszy. Zadnej "liny asekuracyjnej" w przypadku mylnej interpretacji jego znaczenia. Co sie Bogu podoba, co Go zniecheca pozostaje w ludzkich domyslach.
Ty, jako ochrzczony, czujesz sie Batmanem w stanie niewazkosci, szybujacym w kierunku nieba. Jednak moze sie okazac, ze to szybowanie jest "lotem nad kukulczym gniazdem".

Jaki wniosek mozemy wysnuc z nauk chrzescijanskich? Bog jest milosierny, daje zycie, daje wolna wole w istniejacym swiecie podleglym prawom fizyki, "Matce Naturze" - bedzie lepiej. A ta matka knabrna jest, plod moze zostac niedonoszony, zdeformowany itp. .
I teraz pytanie; czy milosierny Bog woli cierpienie? Czy jest podobny do cynicznego debila Terlikowskiego "Nie ma mozgu, nie cierpi, niech dogorywa na chwale Pana"? Odczucia rodzicow sa oczywiscie pomijane przez rozplodowego kretynka.

Uczucia rodziców są twardo osadzone w biologii. Matka woli raczej umrzeć, niż dopuścić do śmierci dziecka. Wszyscy rodzice gniazdowników chronią dzieci z narażeniem życia. Potomstwo jest wychowywane nawet jeżeli wydaje się odbiegać od normy. Koncepcje eugeniczne to wymysł ludzki. Są wśród nich powszechnie spotykane, nawet u najpierwotniejszych kultur.

Zastanów się lepiej, jak wiele dzieci, diagnozowanych podczas ciąży jako nieuleczalnie chore, okazywało się całkowicie zdrowymi po urodzinach.

Niekiedy siedziec za Madzie.
Spotyka sie niemowlakow wyrzucanych na smietnik. Sasiad winien?
Wiem, przypadki sporadyczne, dokladnie tak jak zezwolenie na usuwanie ciazy.

.. które należy piętnować i tłumaczyć ludziom, że tak nie wolno, dokładnie tak, jak z zezwoleniem na usuwanie ciąży.

Niby JAKIE "inne przesłanki"?
Po prostu: jeden człowiek, uważający się za Najwyższą Wyrocznię, Władcę Narodów i Sumień, ogłosił w 1869 dokument, w którym oznajmił swoje zdanie, sprzeczne z datującą się od starożytności teologią i praktyką penitencjarną Kościoła. Niemal w tym samym czasie uchwalono nieomylność tego człowieka.

Nie wstyd ci posługiwać się taką prymitywną ekwiwokacją i publicznie robić idiotę z siebie lub ze świętych Doktorów Kościoła Katolickiego? Teologowie i juryści kościelni od starożytności nie mieli żadnych wątpliwości, że zarodek ludzki należy biologicznie, w systematyce organizmów, do gatunku Homo sapiens -- przecież powstawał w wyniku współżycia dwojga ludzi i oczywiście, że biologicznie nie był np. krokodylem. Rozumieli też doskonale, że nie oznacza to, że zarodek jest człowiekiem w sensie etycznym, religijnym, prawnym. Jest fazą rozwojową H. sapiens, ale człowieczeństwo nie pojawia się z chwilą powstania nowego organizmu, uczłowieczenie embrionu następuje stopniowo.

Ze słynnymi twierdzeniami tychże ojców na temat kobiet też się zgadzasz, akruk?

Jesteś taki przewidywalny, że twoje tanie sztuczki w ogóle nie bawią.
Zgadzam się z ich rozumowaniem i argumentacją w kwestii człowieczeństwa embrionów. Co więcej: rozumowanie i uzasadnienie pozostają poprawne, ponieważ mimo upływu stuleci postęp biologii nie wpłynął na podstawy tej argumentacji. Detale, w rodzaju Tomaszowego "w którym konkretnie dniu powstaje dusza kobieca, a w którym męska", są tylko nieznaczącymi dla poprawności całości szczegółami, powtórzonymi zresztą po Arystotelesie, ówczesnym autorytecie przyrodniczym.

To dobrze, że się zgadzasz ale nie wiem dlaczego kłujesz powyższymi opiniami w oczy katolików, którzy przecież nie muszą zgadzać się z omylnymi ludzkimi wyrokami.

@akruk chyba nie, ale dolary przeciw orzeszkom że JKM pewnie by im przyklasnął ;)

No chyba nie do końca, bo tam nigdzie nie ma o tym, że "proces uczłowieczania" następuje "stopniowo" - człowieczeństwo pojawia się z chwilą "wniknięcia" ludzkiej duszy "z zewnątrz".



A z jakich powodów należy to rozdzielać? Zwłaszcza, że to rozdzielenie natychmiast kreuje nierozwiązywalny problem: w którym momencie człowiek nabywa "człowieczeństwo"? Owi ojcowie nie potrafili tego rozstrzygnąć inaczej, niż arbitralnie. Tak samo "rozstrzyga" się to dzisiaj. Czyli: uznanie kogoś za obdarzonego "człowieczeństwem" następuje w wyniku swobodnej decyzji i od tej swobodnej decyzji zależy przyznanie mu prawa do życia. Tu jest sedno problemu.

"Kłuję w oczy" katolików poglądami świętych Doktorów, czyli najlepszych uczonych teologów, filozofów i nauczycieli Kościoła? Myślałem, że Kościół dlatego ich uhonorował, żeby wierni wiedzieli, że to źródła mądrości, a nie żeby się ich wstydzić i im zaprzeczać.

Współczesne opinie też są tylko omylnymi ludzkimi wyrokami. Z którymi katolicy nie muszą się zgadzać. Co gorsza: nie tylko istnieją w Kościele od niedawna, ale mają o wiele gorsze, wręcz prymitywne uzasadnienie, które na dobitkę całkowicie przemilcza sposób rozumowania i argumentację funkcjonującą w Kościele przez dziesiątki pokoleń.

Ten przypadek potwierdza, że mnóstwo wiernych nie zna historii Kościoła, w szczególności historii teologii moralnej. A nawet jeśli zna, to je lekceważy, w ogóle nie zastanawiając się nad nimi. Wiara oparta na ignorancji i bezrefleksyjności to pożywka dla fanatyzmu.