Żydzi Boga nazywali też "El", a inne narody swoich bogów.

A w niektórych utworach dawnych Kaananitów wystarczyło zmienić słowo Baal na Jahwe i wyszły Psalmy w obecnej postaci.

A dlaczego ŚJ tak upierają się na wymowę Imienia bożego jako JEHOWA ?
Czy to jest może po aramejsku ?

Czemu się upierają - nie wiem. Samo to imię to tetragram JHWH z podstawionymi samogłoskami ze słowa adonaj "Pan".

Ja mówię do Boga "Ojcze".

Tak nauczył nas nasz Pan - "Ojcze nasz który jesteś w niebie...."

A dalej:"święć się IMIĘ Twoje...",a więc imię ma znaczenie.
Jeśli chodzi o wymowę,to wystarczy poczytać Mickiewicza,Słowackiego-oni używali formy Jehowa,więc to nie ŚJ sie uparli.Tak myślę.

I jeszcze,dalczego nikt nie poddaje w wątpliwość wymowy imienia Jezus,Mojżesz,Abraham,Piotr i innych zawartych w PŚ.Przecież też dokładnie nie wiemy jak je wymawiano.Dlaczego tylko imię Boże?
I jak ,w związku z tym,rozumieć słowa:"Kto wzywa IMIENIA Pańskiego będzie zbawiony"Rzym.10:13?A jest to cytat z Joela 2:32,gdzie stoi imię Boga.

- "Ojcze, nadeszła godzina moja" (J 17,1 )......."Objawiłem imię Twoje ludziom" (J 17,6 )
Jedyne imię Boga jakie Jezus nam objawił jest własnie "OJCZE".

Dziękuję za szybką odpowiedż. Szczerze mówiąc spodziewałem się szerszego omówienia tego pytania, zwłaszcza w kontekście interpretacji ŚJ. Powstanie tego Imienia poprzez wstawienie samogłosek e-o-a ze słowa Adonaj = PAN, znane mi było już ze Słownika Teologii Biblijnej w tłumaczeniu ks. bpa K. Romaniuka.

Flp 2.9  Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię,
10  aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych.
11  I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca.
A także: Litania do Najśw. Imienia Jezus
Dlatego też nie potrafię uzasadnić im dlaczego w naszych przekładach PŚ istnieje JAHWE a nie
JEHOWA jak to wymawiają ŚJ.
W języku staropolskim też to Imię było tak wymawiane. Myślę że wtym (a także w wielu innych sprawach) jesteśmy zgodni z nimi. Jeśli nie tak to proszę o korektę.
Pozdrawiam.
Dawid

Jeśli tak uważasz...Jednak zgodnie z zasadami języka polskiego słowo "ojciec" nie jest imieniem własnym

Dawid 7



Możesz to udowodnic?

...ale nie jest ono w Rz wymienione. Dlaczego ?
To oczywiste.

• Jeżeli powiem "Nie będzie mnie na zebraniu, podziękuj proszę w moim imieniu" to czy chodzi o wymienienie imienia "Marek" czy o podziękowanie "jako ja" ?
• Czy jeśli poeci polskiego ROmantyzmu pisali "W imieniu Bonapartego jest odrodzenie Polski" to mieli na myśli wypowiadanie imienia "Napoleon" ?
• Czy jeśli Juliusz Cezar mówił "ta bitwa rozsławi moje imię" to miał na myśli swoją sławę jako osoby czy sławę imienia "Juliusz" ?

"Imię" jest w Piśmie używane jako synonim nazwanej nim osoby, a nie jako samodzielny byt ważny sam w sobie.

Wymowa "Jahwe(h)" jest rekonstrukcją opartą na analizie imion teoforycznych [zawierających cząstkę imienia Boga] i rozrzuconych tu i ówdzie transkrypcjach tego imienia na grecki i inne języki. Hebrajski przedrostki jo- [np. Joel, Jonatan], jeho- [np. Jehoszua, Jehocadak] oraz przyrostki -ja [Awija, Matanja], -jahu [Elijahu, Jeszajahu] pozwalają przewidzieć zachowanie samogłosek [bo to o nie tutaj chodzi] w pełnym imieniu przy odpowiednim postawieniu akcentów. Ważnym elementem rozważań jest fakt powiązania imienia Boga z czasownikiem hajah, które to powiązanie sprawia, że wymowę "Jehowa(h)" trudno czymkolwiek wytłumaczyć.

Sami tłumaczą to tak: "Chociaż jesteśmy skłonni uważać wymowę ‘Jahweh’ za bardziej poprawną, to jednak zachowaliśmy formę ‘Jehowah’, ponieważ jest ona dobrze znana już od XIV w." (Strażnica, nr 15 z 1961 roku, str. 12) oraz "Czy jednak nie byłoby lepiej posługiwać się tym imieniem w brzemieniu prawdopodobnie bliższym oryginalnemu? Niekoniecznie, bo nie ma takiego zwyczaju w odniesieniu do imion biblijnych." (Broszura Świadków Jehowy pt. "Imię Boże, które pozostanie na zawsze" (1996 r.) s. 8 )
Inne cytaty (oraz ich źródła) tutaj: viewtopic.php?p=464444#p464444
(tam też była na ten temat dyskusja, o ile dobrze pamiętam)

Jest to dość typowa rzecz dla wszelkich sekt - wybiera się jeden (czasem słuszny, czasem nie, ale zwykle mało ważny) element i podnosi do rangi głównego wyznacznika wiary.
Identycznie jest zresztą np. z moralnością: wybrali jeden element (palenie papierosów) i podnieśli do rangi najważniejszej sprawy moralnej.
Podobnie z krwią itd...