W takim razie najbardziej odpowiednim byłby tutaj przekład Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej:

z głosem archanioła i [dźwiękiem] trąby Bożej (...).

Zapewne tak.
Choć wyrażenie: "εν σαλπιγγι θεου" - "with the trump of God" myslę, że może też oznaczać: "z trąbą Bożą" (jak w Bg, Bb, Ns)
http://www.scripture4all.org/OnlineInte ... f/1th4.pdf (tłumaczenie na prawym brzegu).
Większość przekładów ang. podobnie, tylko niektóre z nich tłumaczą:
"with the sound of a horn" (Bible in Basic English)
"with the trumpet-call of God" (Twentieth Century New Testament).

Elbrus napisał:
Co komu przeszkadza dosłowność w przekładach,
skoro z prób "poprawnej interpretacji znaczenia" tworzy się taki mętlik?

Akurat nietrudno jest zgadnąć dlaczego ten fragment Ewangelii św. Mateusza (19.9)jest tak rozbieżnie tłumaczony. Kościół stara się nie dopuścić do rozwodów z powodu, o którym mówił Jezus, czyli cudzołóstwa/nierządu/rozpusty/prostytucji.
Słowo "porneia" miało szeroki zakres znaczeniowy, a Kościół wybrał to, co mu pasowało.

PRZEKŁAD NOWEGO ŚWIATA

VERUACH ELOHIM

(...) a czynna siła Boża przemieszczała się tu i tam nad powierzchnią wód.
(Rodzaju 1:2) PNŚ

I duch Boży ogarnął Zachariasza (...)
(2 Kronik 24:20) PNŚ


ורוח-ruach אלהים-elohim


PRZEKŁAD NOWEGO ŚWIATA

PNEUMA

Umiłowani, nie każdej natchnionej wypowiedzi wierzcie,
lecz sprawdzajcie natchnione wypowiedzi, czy pochodzą od Boga,
ponieważ wyszło na świat wielu fałszywych proroków.
Po tym poznajecie natchnioną wypowiedź od Boga:
Każda natchniona wypowiedź, która wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, pochodzi od Boga,
ale każda natchniona wypowiedź, która nie wyznaje Jezusa, nie pochodzi od Boga.
Jest to natomiast natchniona wypowiedź antychrysta,
o której słyszeliście, iż Przychodzi, i która już teraz jest na świecie.
Wy, dziateczki, pochodzicie od Boga i zwyciężyliście tych ludzi,
ponieważ ten, który jest w jedności z wami, jest większy niż ten, który jest w jedności ze światem.
Oni pochodzą ze świata, dlatego mówią to, co się wywodzi ze świata, i świat ich słucha.
My pochodzimy od Boga. Kto poznaje Boga, ten nas słucha;
kto nie pochodzi od Boga, ten nas nie słucha.
Tak spostrzegamy natchnioną wypowiedź Prawdy i natchnioną wypowiedź błędu.
(1 Jana 4:1-6)

My pochodzimy od Boga. Kto poznaje Boga, ten nas słucha;
kto nie pochodzi od Boga, ten nas nie słucha.
Tak spostrzegamy natchnioną wypowiedź prawdy i natchnioną wypowiedź błędu.
(1 Jana 4:6)

Jednakże natchniona wypowiedź wyraźnie mówi (...)
(1 Tymoteusza 4:1)

żebyście nie dali się szybko wytrącić ze swego sposobu rozumowania
ani poruszyć czy to przez jakąś natchnioną wypowiedź,
czy przez ustną wiadomość, czy przez list rzekomo od nas, jakoby już nastał dzień Jehowy.
(2 Tesaloniczan 2:2)

(an złożył też świadectwo, mówiąc:
Ujrzałem, jak duch zstępował z nieba niczym gołąb i na nim pozostał.
(Jana 1:32)

Potem Jezus został zaprowadzony przez ducha na pustkowie, aby go kusił Diabeł.
(Mateusza 4:1)

A Jezus powrócił w mocy ducha do Galilei.
I dobra wieść o nim rozeszła się po Całej okolicznej krainie.
(Łukasza 4:14)


πνεῦμα-pneuma

BIBLIA TYSIĄCLECIA, BIBLIA WARSZAWSKA - APOKALIPSA 1:10

BT - "Doznałem zachwycenia w dzień Pański i posłyszałem za sobą potężny głos jak gdyby trąby"
BW - "W dzień Pański popadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby, który mówił:"
BW-P - "pewnego dnia Pańskiego popadłem w zachwyt i usłyszałem za sobą głos jakby potężnej trąby"
BG - "Byłem w zachwyceniu ducha w dzień Pański i słyszałem za sobą głos wielki jako trąby, mówiący:"
NŚ - "W natchnieniu znalazłem się w dniu Pańskim i usłyszałem za sobą silny głos jakby trąby,"

Vocatio - "Bylem w duchu w - Pańskim dniu i usłyszałem za mną głos wielki jak trąby,"

Większośc przekładów oddaje te słowa tak jakby chodziło o konkretny dzień (tygodnia tj. niedzielę). Przypis w BT autorytarnie podaje że chodzi o niedzielę. Przypis w Vocatio nie jest już taki jednoznaczny. Przychyla się do dnia ostatecznego, Pańskiego.
Nie jest to sprawa drobna, bo jeśli rzeczywiści cała Apokalipsa odnosi się do Dnia Panskiego - Ostatecznego to na dzień dobry cała katolicka egzegeza Apokalipsy bierze w łeb.

Tak, tak, oczywiście.

W Hebrajczyków 1:8 jak i w wersecie 9 występuje to samo słowo θεος - czyli Bóg; nie ma tam formy "Boże"; aż tak się na grece nie znam, może to tłumaczenie w BT, BW jest uprawnione ale dla porównania w Mateusza 27:46 gdzie jest zawołanie "Boże mój" wygląda to tak:
http://biblos.com/matthew/27-46.htm
"Boże" = Θεέ
a więc to inne słowo niż;
"Bóg" = θεος

Witaj arcana85
Według Grecko-Polskiego NT (Wydanie interlinearne z kodami gramatycznymi)zarówno forma "Boże"w
wołaczu jak i mianowniku "Bóg"są poprawne gramatycznie(patrz:tablica kodów gramatycznych).

Spójrzcie w Septuagintę . Psalm 21

(Dr. J. Cylkow, Psalmy, str. 122-127)

Ps 45. Oda do króla z okoliczności jego ślubu z obcą księżniczką.
Do którego mianowicie króla oda wystosowana oznaczyć niepodobna.
Eichhorn wymienia Salomona, Hitzing Achaba, Graetz Chiskjasza, inni perskiego króla
- Najtrafniejszem zdaje się zdanie Philippsona, który wymienia Joszafata.
Por. tego króla historyą. 2 Kron. rozd. 17-22.
Ew. dzieli ps. ten na trzy części, z których każda zakończona wyrazami על כן.
O mesjanicznem znaczeniu polegającem na fałszywem tłumaczeniu wiersza 7.
mowy być nie może.


1. Przewodnikowi chóru na sześć głosów,
przez synów Koracha, dumanie, pieśń miłości.
2. Wynurza się z serca mojego słowo wdzięczne,
wypowiadam wiersz mój królowi, język mój oby był rylcem pisarza biegłego.
3. Urodziwszy jesteś od synów Adama, rozlany wdzięk na ustach twoich;
przeto pobłogosławi cię Pan na wieki.
4. Przypasz miecz swoj do biodra mocarzu, świetność twą i strój twój.
5. A w stroju swoim wystąp, wyrusz dla sprawy prawdy, i pobnębionej sprawiedliwości,
a niech ci wskaże przewagi prawica twoja.
6. Strzały twoje ostre, ludy pod ciebie padają, ugodzą w serce wrogów króla.
7. Tron twój, jak Pan wiecznietrwały, berło sprawiedliwe, berło królestwa twego.
8. Ukochałeś cnotę, a nienawidzisz bezprawia.
Przeto Pomazał cię Pan, Bóg twój, olejem wesela, ponad rówienniki twoje.
9. Myrrhą, aloesem i kassyą wszystkie szaty twoje,
z pośród pałaców z kości słoniowej, lirnicy cię rozweselają.
10. Córy królewskie są między oblubienicami twojemi;
stanęła małżonka po prawicy twojej w złocie Ofiru.
11. Słuchaj córo i spójrz, i skłoń ucho twoje i zapomnij lud twój i dom rodzica twojego.
12. A gdy zażąda król wdzięku twojego, bo on pan twój, skłoń się ku niemu.
13. Córo Tyru, darami oblicze oblicze twoje powitają możni ludu.
14. Pełna wspaniałości królewna w swem wnętrzu, z tkaniny złotej jej strój.
15. We wzorzystej odzieży prowadzą ją do króla, dziewice za nią, druchny przydane ci.
16. Prowadzone są wśród wesela i radości, wstępują na dwór królewski.
17. Miasto ojców twoich, będą synowie twoi, postanowisz ich książętami po całym kraju.
18. Wspominać będą imię twoje po wsze pokolenia; przeto narody sławić Cię będą na wieki.


2. רחש kipieć, jako deriv. מרחשת żarzysko. Lev. 2, 7. 7,9.
w przen. burzliwie, tłumne ciśnienie się uczuć w głębi serca.
דבר טוב słowo piękne, radosne. מעשי złączone w jeden utwór myśli.
Oby je język równie płynnie wypowiedział
jak rylec biegłego pisarza, który je ozdobnie i szybko pisze.
3. יפיפית pual redupl. od יפח być prześlicznym.
Uroda i wymowa były zwłaszcza u panujących wysoko cenione.
Do tych błogosławieństw przyłączy Bóg i inne, trwalsze.
4. Świetność i wspaniałość jest app. do חרבן
5. Inni: ostatni wyraz powtórzony dla wyrażenia nacisku.
Z pięknością i wymową łączy się dzielność,
przez miecz, wóz wojenny i strzały symbolizowane. Philippson.
צלח wł. przenikać, przeprawiac się. Por. 2 Sam. 19, 18.
רכב wyrusz na wozie wojenym 2 Król. 9, 16.
Pumpiański: צלח רכב "panuj". Por. Ezech. 16, 13. Ps. 66, 12.
Philippson i Hersh. Podążaj zwycięsko.
Sternberg: Przejdź po prawdzie, którą niby droga twoja zasłana
i podążaj do celu na rydwanie miłości i sprawiedliwości.
צדק ענוה Nom. comp. uciśniona sprawiedliwość.
Kimchi i De Wette zam. וצרק ענוה miłość i sprawiedliwość.
6. Zdanie: ludy pod ciebie padają, wtrącone nawiasowo.
Eb. Ezra. i Kimchi powtarzają יפלו.
Inaczej Luter: ostre są strzały twoje, że ludy przed tobą padają בלב wśród wrogów króla.
Uważa zatem עמים za zbrojne tlumy rozmaitej narodowości.
7. Z dzielnością łączy się majestat, symbolizowany przez tron i berło.
Inni: כסאך אלהים genitivus objectivus: przez Boga ustanowiony tron, jak כמהפכת אלהים.
Eb. Ez. zam. כסאך כסא אי por. הנבואה עודד הנביא II Kron. 15, 8
zam. והנבאה נבואת R. Albo מאלהים od Boga.
Tron Dawida uważany za za wieczny (2 Sam. 7, 13, 16),
nosił miano כסא הי tronu Bożego t.j. któremu lud Boży podlegał.
Tak czytamy וישב שלמה על כסא הי "i zasiadł Salomon na tronie Bożym" 1 Kron. 29, 23.
Tłumacze messjanistyczni uważają אלהים w tym i w następnym wierszu za voc.
8. אלהיך app. do אלהים jak אלהי אלהים ob. Ps. 43, 4. 48, 15. 50, 7.
9. קציעות sądząc z podobieństwa brzmienia kassja - Ebn. Ez.
uważa ten wyraz za równoznaczny z מקצעת "końce wszystkich szat twoich" Por. Ex. 26, 24.
מני zam. מנים pl. od מן z syr. מנא włos, struna,
instrument muzyczny albo grywający na tych instrumentach.
Suff. pl. odrzuca się często np. וקרע תלוני ,אורגים חורי, Ebn. Ezra. Minejczycy w poł. Arabii.
Targ. מארע מני z Armenii (ob. Jer. 51, 27).
10. Córki królów zwyciężonych są w haremie twoim.
שגל pierwsza małżonka króla, tytuł Chald. i perskich władczyń.
Por. Dan. 5, 2.3. Neh. 2, 6. Nazwa heb. jest גבריה.
"Po prawicy" na honorowem miejscu. 1 Kr. 2,19.
בכתם אופיר I Kr. 9,28. Jez. 13,12. ubrana w złoto z Ofiru, miejscowości w połud. Arabii.
11. Apostrofa do księżniczki.
12. Pilipps. ażeby pożądał. Inni: a wtedy pożąda.
13. Hitzig: A teraz, córo Tyru. Ew. Graetz i wielu innych:
a córa Tyru niby lud Tyru jak בת בבל. Bogaci, dostojnicy państwa.
14. Niezrównanie piękna stoi królewna w wewnętrznych pokojach
t.j. w oddzielnym gmachu zwanym בית הנשים Por. Est. 2.
zkąd do komnat królewskich בית המלך przeprowadzoną będzie. Philipps.
Inni rozumieją wew. strój, niby cnoty księżniczki.
Pump. jak כל כבורת "cały przepych królewny wystawiony w wew. pokojach".
Graetz czyta פנינם zam. פנמה i במשבצות za ממשבצות "cały przepych królewny,
perły w kwadratach złotych jest stroj jej." (Hist. Izr. t. II uwaga 7).
Sternberg פנימה od פנים oblicze, osoba najpiękniejszej z księżniczek
promienieje z pośród szat utkanych złotem albo też zam. פנינה perła.
16. Sternberg po dywanach różnobarwnych.
Tyr słynął z wyrobu świetnych tkanin.
תובל hof. od יבל prowadzoną jest przez druchny,
które razem z nią sprowadzono לך dla ciebie królu. Por. Gen. 29, 29. 24, 61.
17. Autor składa królowi życzenia: Synowie twoi podobni będą do twoich przodków.
Interpreci stosujący ten ps. do Dawida albo do Salomona nie zwrócili uwagi na to,
że ani jeden ani drugi królewskich przodków nie miał.
בכל הארץ w całem państwie albo we wszystkich prowincjach.
Por. 1 Król. 10, 24. 2 Kron. 21, 3.

cz.3:
(ks. Remigiusz Popowski, Grecko-polski Nowy Testament. Wydanie interlinarne z kodami gramatycznymi, str. 90)

2130
εὐνουχίζω (εὐνοῦχος: εὐνή ->2126*, ἔχο ->2189; ίζω),
aor. act. εὐνούχίσα, aor. pass. εὐνουχίσθην, czynić eunuchem kogoś, z acc.;
kastrować, trzebić: Mat 19,12a,b.
(Słownik grecko - polski Nowego Testamentu, Remigiusz Popowski SDB, str. 243)


cz.2:
viewtopic.php?p=530401#p530401
cz.1:
viewtopic.php?p=521692#p521692

Czytając artykuł o apostazji:
http://kosciol.wiara.pl/doc/1055778.Kochani-apostaci/2
natknąłem się w tekście na taki oto fragment:
„Dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne” (Rz 11,29)
którym autor uzasadniał nieodwołalność chrztu katolickiego a zaraz przywołał zasadę:


Pokusiłem się o sprawdzenie tego wersu w przekładzie interlinearnym Vocatio gdzie brzmi on:
"nieżałowanym bowiem - dary i - powołanie - Boga"

W moim mniemaniu "nieodwołalne" to trochę więcej niż "nieżałowane" i zbyt autorytarne, zwłaszcza gdy z tych słów wyrwanych z kontekstu wyciąga się daleko idące wnioski.

Wierniejszy oryginałowi jest w tym miejscu przekład NŚ:
"Gdyż dary i powołanie od Boga nie są czymś, czego by on żałował."

Kolejnośc jak kolejność ale w tych dwóch wersach Hebr 1:8,9 istotniejsze mi się wydaje wierne oddanie przypadków z greki o czym pisałem tutaj:

viewtopic.php?f=1&t=22335&start=510

BIBLIA TYSIĄCLECIA, BIBLIA WARSZAWSKO-PRASKA, BIBLIA PAULISTÓW

1 List do Koryntian 15:37


To, co zasiewasz, nie jest od razu ciałem, którym ma się stać potem (...)
(1 Koryntian 15:37)(BT)

To, co zasiewasz, nie jest od razu ciałem, którym ma się stać potem (...)
(1 Koryntian 15:37)(BWP - Romaniuka)

To, co zasiewasz, nie jest przecież od razu rośliną, którą będzie potem (...)
(1 Koryntian 15:37)(Paulistów)