IvySmall
Więc przeczytaj to co napisałaś na początku. To na pewno nie świadczy o tym że Twoja postawa jest ok. Zapytałem i myśle że bardzo trafnie - po co Ci jeden sakrament, jak innych nie przyjmujesz np Komunii Świętej? Spowiedź nie, eucharystia nie, więc po co małżeństwo jak z tego co piszesz wynika że zaniedbujesz podstawy swojego życia duchowego? Małżeństwo jako sakrament jest dla wierzących, lepszych lub gorszych, ale wierzących. I tu wyjasnienie dla Ciebie, nie takich co przyjmują Komunię ustali, ale sercem. Zatem albo się jest na full wierzącym, albo nie i nic tu nie ma do rzeczy postawa innych. Patrz na siebie i na swoją postawę, co zmienia to co robią inni gdy Ty robisz źle? A jeśli zamierzasz przyjąc kolejny sakrament, postępowaniem swoim zaprzeczając mu, to gratuluje. Jeśli szczerze chcesz to powinnaś przyjąc te słowa krytyki, a jeśli potrzebujesz tylko papier do ślubu, to nie widzę powodu naskakiwania na mnie, kiedy jak widac mam racje. To prawda że pewnych rzeczy nie wiem, ale wybacz, jak ktoś się przygotowuje do przyjęcia sakramentu bierzmowania, to nie pisze że inne dwa nie przyjmuje. Nie chodzi tu mechaniczen wykonywanie czynności, ale szczerą potrzebę, u Ciebie jak widać nie ma jej. To jest dziwne. Twoje oburzenie również. Gadasz na innych a sam jak widać robisz to samo. Może dla Ciebie to ok, ale Twój opis pasuje to tzw niedzielnych katolików, czyli żadnych katolików. Ty mówisz że to są gorliwi katolicy, a ja że oni zupełnie nie rozumieją o co chodzi w wierze.

Dlatego muszą zaistnieć oba te kryteria, by chrzestny był chrzestnym, a do tego był dobrym chrzestnym.

Ale po stronie Kościoła leży obowiązek sprawdzenia, czy daną osobę można dopuścić do tej funkcji od strony kanonicznej (czyli, czy w ogóle może być chrzestnym).
Zaś sprawdzenie, czy osobowościowo dana osoba się nadaje (czyli, czy będzie dobrym chrzestnym) jest już obowiązkiem rodziców. Jeśli ktoś nie umie wybrać dobrego chrzestnego, trudno.

Kościół nie robi badań psychologicznych potencjalnych chrzestnych, by wykazać kto się nadaje, a kto nie. Ale rodzice znając dane osoby powinni wiedzieć czego się spodziewać.


Myślę, że nie do końca rozumiesz ideę chrztu i chrzestnych.
W moim odczuciu, Ty to odbierasz jako pewien obrzęd rodzinny, okazję do spotkania, pewną tradycję, etc., a chrzestnych widzisz jedynie jako tych, którzy mają wspierać rodziców w wychowaniu... Ale w wychowaniu rozumianym jako zapewnienie wszystkiego dobrego materialnego i psychologicznego (np. miłości, bliskości, etc). Ale pomijasz najważniejszy aspekt, jakim jest wychowanie religijne dziecka. Chrzestny ma być szczególnym orędownikiem tego człowieka na jego drodze wiary. A zatem sam musi być silny w tej wierze, by umieć ją przekazać swojego chrześniakowi. Sam musi być silny - do tego jest potrzebny sakrament bierzmowania - by umieć nie tylko przy chrześniaku wyznawać swoją wiarę, ale też jej bronić.

A jaką postawę religijną przekaże chrześniakowi osoba, która do kościoła zachodzi dwa razy w roku, albo i rzadziej, a do tego o stanie łaski i Komunii nie ma co marzyć?

Ten aspekt 'ziemski' jest bardzo ważny i nie można go zaniedbywać, ale aspekt 'niebiański' jest o wiele ważniejszy. Dlatego Kościół ma spore wymagania przez chrzestnymi (bo nie jest to tylko kwestia bierzmowania), bo wie jak ważną funkcję mają do spełnienia w życiu tego, kto jest ich chrześniakiem.

Mam nadzieję, że rozumiesz? Bo współcześnie bardzo często mówi się jedynie o tej kwestii doczesnej bycia chrzestnym i na to zwraca się uwagę. Ty też to uczyniłaś, pisząc o tym, że 'zły chrzestny', bo przyjeżdża tylko co jakiś czas... A może codziennie na kolanach modli się o wszelkie dobro dla swojego chrześniaka, mimo, że nie może być przy nim?

Dlatego powtarzam: wybór chrzestnego -dobrego chrzestnego - to niesłychanie trudny wybór.

"W moim odczuciu, Ty to odbierasz jako pewien obrzęd rodzinny, okazję do spotkania, pewną tradycję, etc.,"

Nie. moje odczucie jest takie że rodzice chrzestni mają kochać moje dziecko jak swoje, pomagać mi we wpajaniu morałów życia (codziennego jak i Kościelnego). Mnie obchodzi to jaki człowiek jest, nie to co ma na papierku. W każdej dziedzinie życia. Nie ma dla mnie znaczenia jakie ma szkoły w cv itd.. papierek u człowieka mnie nie obchodzi. Tylko to jaki ten człowiek rzeczywiście jest.
I teraz zastanówcie sie nad swoim zachowaniem, skoro wszyscy mają mysleć tak jak Wy, a jak nie myślą tak jak Wy dostają ostrzeżenie.
Gratuluje podejścia do życia i przedmiotowego traktowania ludzi.

a i WIST
Przepraszam czy w pytaniu ujełam coś w stylu "aha i oceńcie moją sytuacje?"
Nie, więc oczekiwałam odpowiedzi na główne pytanie, napisania "tak możesz", "tudzież nie nie możesz" i tyle. to własnie Ty nie masz racji bo nikt Cie nie prosił o kazania.. chcesz je głosić? idź do seminarium duchowego i zrób święcenia na księdza.. nadgorliwość nie jest tu mile widziana. I to że jesteś modem na jakimś forum nie znaczy żeś Bogiem i nie daje Ci to prawa do oceny kogokolwiek.

Bierzmowanie nie jest papierkiem a namaszczeniem Duchem Świętym. Przekazywanie wiary to nie wpajanie morałów życia ale świadczenie o Jezusie Chrystusie, o tym, że jest Bogiem i ma realny wpływ na życie człowieka.
Dobrym człowiekiem może też być ateista. Ale nie może być dobrym chrzestnym. Jak można bowiem przekazywać coś, czego samemu się nie posiada, czyli wiary?

Kościół katolicki dopuszcza do chrztu dzieci, podczas gdy "jedna strona" jest niewierząca.
Warunkiem jest tylko złożenie oświadczenia, że dziecko będzie "bez przeszkód" wychowywane w wierze katolickiej.

Dopuszcza do chrztu w tym przypadku ze względu na wiarę "drugiej strony". Tak samo dopuszcza, by ktoś kto nie jest katolikiem został świadkiem chrztu w sensie poświadczenia faktu chrztu ale nie w sensie pełnienia funkcji chrzestnego(tak jak tę funkcję pojmuje Kościół).

IvySmall
Gdzie dostałaś ostrzeżenie za nie myślenie tak jak Wy? Co to jest ten Wy? Jak to się ma do tego co piszesz, bo ciągle unikasz odpowiedzi na postawione pytania. Pytasz o rzeczy dalsze gdy kuleją u Ciebie podstawy. Wierzyć i myśleć możesz jak chcesz, ale w chwili gdy deklarujesz jedno, a robisz coś wbrew deklaracji to już nie jest moja opinia ale Twoje błądzenie.

Rozumiem że nie znosisz krytyki. Zrobiłem to do czego zobowiązywało mnie słowo Boże, do napominania, teraz możesz iść dalej i robić jak uważasz.

na codzien spotykam sie z krytyką i jest ona czescią mojego życia bo wybrałam sobie takie hobby i taką prace że nie unikne jej..
Mam natomiast problem z bezpodstawnym ocenianiem mnie. Masz racje ze bez sensu przyjmować jeden sakrament zaniedbując drugi. Okej. A gdzie jest napisane że ja nie chce przyjąć innych sakramentów? Ja już nie wiem kto z Was mówi prawde o tym bierzmowaniu spowiedzi i komunii. Ksiądz jasno mi powiedział że bez bierzmowania mogę tylko w kościele stać. Zaznaczyłam wcześniej, że moje pytanie jest czysto dla wyrównania mojej wiedzy na ten temat. Kto na kogo pierwszy naskoczył oskarżając go o obłudę? Przyczytaj pierwsze 3-4 posty będziesz wiedział, tylko pytanie czy bedziesz w stanie w tej kwestii przyznać mi rację. Pozdrawiam

IvySmall,napisalas tak:

Chcialas miec konkretna odpowiedz na swoje pytanie, ktore juz w tresci jest tendencyjne: zakladasz, ze bedziemy cie faszerowac formulkami KPK, ale masz nadzieje, ze gdzies sa ukryci ksieza-partyzanci, ktorzy ratuja wiernych, nie chcacych dostosowac sie do prawa kanonicznego i zalatwiaja im papierki tak, jak sie to ludziom podoba.

Odpowiedzi udzielil ci szumi:


WIST co prawda nie odpowiedzial ci na twoje pytanie, ale powiedzial co mysli o osobach, ktore wybiorczo traktuja Kosciol i jego zasady, jako niezyciowe przepisy.
I wtedy z twojej strony wystapila reakcja, ktora ja akurat bardzo dobrze znam: "a u was Murzynow bija".

Ja powiem tylko tyle. Moim zdaniem, nie rozumiesz czym jest Kosciol i wydaje ci sie, ze to ludzie wymyslaja wiekszosc Jego nauki, zeby innym zycie uprzykrzyc. Ze to wszystko ma jakis sens duchowy i sluzy umocnieniu wierzacych na drodze do Boga, nawet ci do glowy nie przyjdzie.
Sprawiasz wrazenie osoby, ktorej akurat w Kosciele pewne rzeczy sie podobaja i tworzysz sobie typowy dzisiaj zlepek religijny: "to mi sie podoba, to przyjme, a to jest bez sensu, ja wiem lepiej, wiec trzeba znalezc liberalnego ksiedza, ktory zrozumie moje poglady i zrobi tak jak ja chce".

Tyle, ze oszukujesz sama siebie. Taka religia, ktora sobie sama tworzysz ciebie nie zbawi, co najwyzej sprawi, ze bedziesz miala jakis czas dobre samopoczucie, ze "wyszlo na twoje".
I przed tym WIST chce ciebie przestrzec: chrzescijanstwo jest religia, ktora dal nam Syn Bozy, nie po to, zeby nam bylo milo i sympatycznie, ale zeby dac nam prawdziwe i pelne zycie, a nie jego mila i slodka namiastke. Wybieranie sobie zwyczajow i obrzedow bez proby zrozumienia ich glebszego sensu, nie przemieni twojego zycia. A o to Panu Bogu chodzi: pokazac nam czym prawdziwe zycie jest.

chrzescijanstwo jest religia, ktora dal nam Syn Bozy, nie po to, zeby nam bylo milo i sympatycznie, ale zeby dac nam prawdziwe i pelne zycie, a nie jego mila i slodka namiastke. Wybieranie sobie zwyczajow i obrzedow bez proby zrozumienia ich glebszego sensu, nie przemieni twojego zycia.

masz tutaj absolutną rację. ale najwyraźniej sami księża się do tego nie stosują. Oni oceniają czy można zrobić ustepstwo czy nie na podstawie grubości koperty. jeżeli Księża nie zą rzetelni.. dlaczego ktokolwiek miałby byc. Dlatego zadałam pytanie. Bo prawda i praktyka jest taka że Prawo Kanoniczne sobie.. a Ksiądz sobie. Nie twierdze że to dobrze. Ale tak jak mówisz że robie ja, czyli wybieram sobie wygodne dla mnie zasady robią wszyscy inni. Choćby Katolicy palacze fajek. Ale oni skądś dostali na to ciche przyzwolenie.