Witam. Mam 15 lat i od dłuższego czasu borykam się z pewnym problemem. 2 albo 3 lata temu przystąpiłem do spowiedzi. Wyznałem swoje grzechy, gdy nagle ksiądz zaczął zadawać mi pytania z rachunku sumienia. Na jedno z nich odpowiedziałem "nie". Po spowiedzi zdałem sobie sprawę, że zataiłem ten grzech. Zaprzeczyłem ze strachu. Od tamtej pory kilka razy byłem u spowiedzi i przyjmowałem komunię. Boje się, że mogły one być świętokradzkie. Sumienie męczy mnie za każdym razem, gdy przychodzę do kościoła. Nie wiem co mam robić. Sam nie wiem, chyba próbuje sobie wmówić, że wtedy nie pamiętałem tego grzechu. Jednak pamiętam dokładnie tą chwilę. Nie wiem co mam robić. Chodzę do kościoła regularnie co niedzielę i modle się, ale myślę sobie, że to co zrobiłem może przekreślić moje szanse na życie w zgodzie z Panem Bogiem.

Według mnie jeśli żałujesz, to powinieneś teraz wyznać ten grzech i powiedzieć w konfesjonale jakie były okoliczności, że go wcześniej zataiłeś itd.

Na następnej spowiedzi powiedz o tym - że wydaje Ci się, że zataiłeś (określ to tak jak to czujesz, tak jak to wiesz), powiedz o tym, że boisz się, że przyjmowałeś świętokradczo Komunię Świętą przez tyle a tyle czasu, itd. Nie bój się w żadnym razie księdza! Niestety (a może na szczęście?) księża są przyzwyczajeni do naprawdę ciężkich i trudnych grzechów - mają to na co dzień. Miej to już z głowy. Nie dręcz swojego sumienia - oddaj tę sprawę Bogu na spowiedzi. Niech On oczyści Cięz grzechu i uzrowi do bliskiej relacji z Nim.

Bóg z Tobą!
wspomnę o Tobie na modlitwie Panu!

Dziękuję za słowa otuchy. Teraz już nie czuję takiego lęku. Na szczęście w parafii teraz cały czas jest spowiedź przed świętami. Przełamałem ten strach. Dziękuję Wam

Trzymaj się! I niech Bóg Cię prowadzi!