i jeszcze jedno Aguniu- Bóg nas ZAWSZE słyszy...to my nie zawsze słuchamy Jego .

Anula74 - Ja słucham i wierzę i modlę się. Ale mimo to nadal jest jak jest.

Aguniu, ja też modlę się i wierzę i jest coraz....gorzej

To, co nas nie zabija, to nas niestety nie wzmacnia. Mnie przynajmniej osłabia. Sprawia, że z dnia na dzień po prostu czuję się nikim.

Dziewczyny nie umartwiajcie się, szkoda Waszego zdrowia! Bóg jest w nas i zawsze z nami, nigy nas nie opuszcza. Musicie w tym wszystkim co się teraz u Was dzieje znaleźć cel, który nasz Bóg chce Wam przekazać. Jest coraz gorzej bo same tego chcecie, niby się modlicie, ale i tak same nie wierzycie że to o co prosicie zostanie Wam dane. Wierzcie i dziękujcie za to co otrzymujecie, nawet za to cierpienie bo ono gwarantuje Wam zwróci się w tysiąc razy większym szczęściem! "Trwajcie mocni w wierze" jak mówił nasz papież. Aguniu, Anulo usmiech poproszę! Sercem i modlitwami jestem z Wami.

betka22 przydałaś nam się tu dzisiaj, bo rzeczywiście popadłyśmy w depresję pisarską

Betko , trudno być optymistką, gdy wszystko się w życiu wali. Mi się wali coś prawie codziennie, nawet w drobnych sprawach. To nie życie- to ciągłe zmaganie się z życiem

Anulko wiem u mnie też idealnie nie jest, problemy które mam niejednokrotnie przyprawiają mnie o płacz i złość, ale tym że będę się zadręczać w niczym sobie nie pomogę. Zrozumiałam to dopiero wtedy, kiedy po dwóch miesiącach, takiego letargu, w którym byłam spojrzałam na siebie i zrobiło mi się samej siebie żal. Schudłam 10 kilo, dla swoich najblizszych nie byłam oparciem, bez przerwy się nad sobą użalałam, a to na pewno Bogu się nie podoba. Bo przecież mam dwie ręce, dwie nogi, głowę na swoim miejscu, jestem zdrowa, a przede wszystkim wierzę w Boga i dzięki Niemu nigdy nie jestem sama Aguniu, Anulo rozumiem jak Wam ciężko, u mnie też wszystko kolorowe nie jest, ale się nie poddam, choćby dla Was dziewczyny, pokaże Wam że nawet jak się wali cały świat, wiara w Boga i naszą kochaną świętą Ritę czyni cuda. Kochane główki do góry i co dwie minuty uśmiech na Waszych buźkach proszę! Jesteście wielkie pamiętajcie

pojutrze nasz ( czyli świętej Rity ) dzień . proponuje w modlitwach szczególnie uwzględnić Anule . Ona tyle cierpi co nasza święta . zapalmy jak najwięcej jakichkolwiek światełek w oknach od naszej patronki... i do roboty o 18.00 . pozdrawiam wszystkich i miłego weekendu .

Oj dawno mnie tu nie było... przepraszam za nieobecność obiecuje się poprawić.

Ciesze się Dariuszu, że ta stronka Ci się przydała, acz pamiętaj, że te tłumaczenia momentami bywają niepoprawne - w sensie gramatycznym.
Dziewczyny nie poddawajcie się i przede wszytskim nie roztkliwiajcie nad swoimi problemami, to nie ma sensu...
Zaufajcie Bogu i módlcie się do Rity - u mnie troszkę lepiej, wyszłam ze stanu depresyjnego, nie przejmuję się już tak bardzo. Nadzieje na mój związek z osoba o której pisałam - właśnie pogrzebałam - nie wiem, czy to dobrze wiązać nadzieje względem człowieka , którego nie ma wtedy gdy go najbardziej potrzebuje...

Co do języków - Dariusz ma racje uczmy się języków, nie jest to trudne, a ile satysfakcji sprawia gdy możemy się wykazać
Ciesze się Betko, że pojawił się u Ciebie optymizm pozdrawiam

Dariuszu, proszę mnie nie wyróżniać!!! Samotność jest okrutna ale nie cierpię bardziej,niż Wy

ok , zatem pozwole sobie jutro wyróżnić w modlitwach zasypanych 28 górników w Nowej Zelandii , którzy liczą na ratunek . pozdr .

Drodzy! Pamiętam o Was w swoich modlitwach Dziś przyjęłam komunię św. w intencji użytkowników naszego forum, żeby wszystkie trudne sprawy się wreszcie poukładały i żebyśmy nie tracili wiary, bo Pan Bóg, kochani, pragnie szczęścia każdego z nas, tylko nam czasami trudno w to wierzyc. Spokojnej nocki

..."jeśli ufasz Panu , wszystko jest możliwe"... to słowa naszej Świętej , niech służą nam jako motto na 22 - go listopada .

Hej wszystkim.. u mnie tez tak jest ze im bardziej się modlę tym czasami wydaje mi się ze jest gorzej.. ale kiedys to musi sie skonczyc prawda?? tak bardzo nie chce mi sie zyc.. rano pierwsza mysl po przebudzeniu to "kolejny dzien cierpirnia", w ciagu dnia bez przerwy o tym mysle a tuz przed snem "Boze ratuj" i tak wkolko.. Mam ochotę zapaść się pod ziemię, mam wrazenie ze wszyscy wytykają mnie palcami, unikam towarzystwa ale wiem ze ciagle tak nie można życ.. Nie dość ze strasznie za nim tesknię, to jeszcze to mega upokorzenie ze on taka glupote mogl zrobic, plus zamartwianie sie o pieniądze, mielismy wspolne zobowiązania. w moim zyciu w kazdej sferze sie popsulo.. nawet moja mama ktorej ciagle sie wyplakiwalam ostatnio powiedziala mi cos takiego ze jej przez to wszystko serce wysiądzie.. Św Ritio ratuj!!!!!!!