Sam nikt się nie zbawi, ale wspólnie z Chrystusem - "Kto cię stworzył bez ciebie, nie zbawi cię bez ciebie" (św. Augustyn).

Szarotko-i uważasz,że to wszystko wyjaśnia?..może jednak zapoznaj się z podstawami katechizmu?
wierzba..nie rozumiem o czym do mnie piszesz
Wiem tylko że Pan Bóg na siłę i za uszy nikogo do raju nie wciągnie-jeśli nie ma pracy człowieka z łaską.
A co do piekła..nikomu go nie życzę..natomiast szkoda mi ludzi którzy na własne życzenie,tam właśnie brną.
Z samych książek nikt się nie nawróci-to chyba jasne dla każdego?

renato, czemu nie możesz po prostu zaakceptować faktu, że ja odeszłam od KK. Nie jestem już katoliczką w Waszym rozumieniu i póki co nie zamierzam nią być. To takie trudne do zrozumienia? Nie zamierzam ani się nawracać, ani czytać KKK, nie zamierzam chodzić do kościoła, ani stawiać sobie ograniczeń w seksie.

zastanawiam się dlaczego ty nie potrafisz zaakceptować swojego życia?..wchodzisz tu,piszesz swoje racje rozmijające się z nauką kościoła..po co?--są z pewnością inne fora,gdzie nikt nie pisze o grzechu,kościele,wyrzeczeniach,łasce--bardziej dla ciebie odpowiednie.-nie rozumiem twojej obecności na forum katolickim....skoro nie zamierzasz nic zmieniać.
Oczywiście że akceptuję twoją decyzję..wokół mnie jest bardzo dużo ludzi niewierzących (jak to w UK)..jak i wśród moich znajomych--ja ich nie nawracam,ani oni nie mieszają się w sprawy wiary--bo to rzeczywiście dwa inne światy--ale skoro tu wchodzisz,piszesz..to chyba powinnaś liczyć się z tym,że piszą tu także wierzący katolicy..dla których twoje życie jest po prostu płytkie..i jakby bez przyszłości (tej wiecznej)...--oczywiście że każdy tu może pisać,i rozumiem ze właśnie z tego kożystasz..ale po co?

"Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam. Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: Boże, miej litość dla mnie, grzesznika."

(Łk 18:10-13)

Akurat zgodzę się (nie we wszystkim) z renatą155.O co więc pretensje? O to że jesteś wymiatana z KK?
Chyba przez samą siebie.

Usłyszałem niedawno w RM ( ) ciekawe porównanie młodej dziewczyny,
która tłumaczyła "kontrowersyjne" wypowiedzi niektórych biskupów (brzmiało to mniej więcej tak - może jest to w archiwum):

czy abstynent powinien czuć się oburzony opinią innych abstynentów,
wyrzucających mu regularne picie (którego nie zamierza zaprzestać),
wykluczające de facto tego człowieka z ich grona?

Planujesz kościelny ślub w maju...jak wobec samej siebie będziesz się czuła przyrzekając "przyjąc i po katolicku wychowac dzieci"?
Nie wiem czy wiesz ale takie kłamstwo jest m.in. podstawą do uniewaznienia sakramentu małżeństwa.

liam..twój wpis jest nie na miejscu--celnik wiedział kim jest przed Bogiem..Szarotka jest na takim etapie że odrzuci wszystko nawet gdyby sam Pan Jezus przed nią stanął..nie widzisz różnicy? w pokorze?..ja widzę..tu jest pycha

No, właśnie ta pycha mnie uderzyła.

@renata155
Liamowi mogło chodzić m.in. o to:Skąd wiesz, że ty tam nie brniesz?Dlaczego uważasz, że jej życie nie ma ("jakby") przyszłości wiecznej, a twoje akurat ma?
Czy Kościół rozdaje jakieś certyfikaty (wejściówki), które są respektowane u bram nieba?
//może kiedyś tak było, ale się skończyło


Czy ty czasem nie zazdrościsz trochę osobom,
którym sumienie pozwala na robienie tego, co robią?

Tego czy ktoś będzie zbawiony, czy potępiony, poza Bogiem nikt nie wie i nikt nie jest uprawniony do przesądzania.
Zycie gotuje czasem takie meandry, że ten na daną chwilę stojący w bramach niebios, może równie dobrze zmienić kierunek i znaleźć się w bramach piekieł.
I vice versa.
Ale chyba nie powiesz Szarotce, ze jest do pogodzenia jej deklaracja i zamysł ślubowania o wychowaniu dzieci po katolicku??

Zależy co mamy rozumieć pod stwierdzeniem "po katolicku".
Czy ma to być przekazaniem wiedzy o religii katolickiej - zaszczepieniem wiary ("zasianie ziarna"),
czy też niezbędne jest danie przykładu swoim życiem ("podlewanie ziarna").
Bo tego, że nawet osoba niewierząca może (lepiej/gorzej)
wychowywać dzieci w wierze katolickiej, jestem pewien (przykład z tego forum).

Czy ten zamiar wychowania dzieci w wierze katolickiej jest ślubowaniem?

skąd wiem?..bo nie mam takiego życzenia tam brnąć
Kościół może i nie rozdaje..słowo Boże w PŚ chyba jednak nie pozostawia wątpliwości,jaką droga człowiek p[powinien zdążać?
jesteś pewien że chodzi ci o sumienie?..czy pobłażliwość według ciała i zachcianek?...staram się postępować według mojego głosu sumienia...i zdecydowanie to ono,a nie ciało ma pierwszeństwo..robienie tego co się chce,mi nie odpowiada..prowadzi donikąd

Nie wchodząc w spór "kto ma przyszłość" (bo skąd mam wiedzieć ?) na to pytanie odpowiem: jak najbardziej.
Co więcej uczestnictwo w Kościele jest (oczywiście ułomnym, bo jesteśmy w doczesności) uczestnictwem w Niebie. Kościół to Rodzina Boga - i Niebo nie jest niczym innym.

No proszę. Wystarczy nazwać brak kształtowania sumienia "otwartym sumieniem" i już mamy z cnoty wadę i z wady cnotę...

"Wychować w wierze katolickiej" przyrzekają nowożeńcy w sakramencie małżeństwa - jest to zatem ślubowanie przed Bogiem.
Wychować w wierze katolickiej nigdy nie znaczy przekazać li tylko wiedzę o katolicyźmie.
A nigdy nikogo nie wychowasz w żadnej wierze, religii, jeśli sam nie żyjesz ta wiarą i nie świadczysz swoim życiem, postępowaniem, w co wierzysz.