No to tym bardziej gościa nie lubię hehe

Ale Wolniewicz jest już stary, zbliża się śmierć, nie wierzy aby coś było "potem" a mimo tego nie boi się śmierci. A popatrzmy na katolików, niby wierzą że po śmierci pójdą do nieba a i tak śmierć ich przeraża. Dziwne.

Przecież nie będziemy się inkarnować w materię w nieskończoność, Ziemia to tylko kolejny przystanek do wieczności. A więc tylko do czasu gdy ziemskie doświadczenia przestaną być nam niezbędne, (po prostu z nich wyrośniemy), na tym właśnie polega rozwój duchowy.

Tak dla ścisłości, dusza (każda dusza) istniała od zawsze a wiec nie mogła być stworzona w jakimś historycznym momencie, raczej zrodzona przez Boga, jak to się mówi - " pierwej zanim świat zaistniał".

A co do tej świadomości - to właśnie dusza nadaje świadomość ciału a więc świadomość duszy istnieje zawsze niezależnie od tego jakie akurat ożywia ciało. Oczywiście świadomość ma swoje stopnie ewolucyjne, inna będzie świadomość duszy ludzkiej, jeszcze inna zwierzęcej, roślinnej czy jakiegoś minerału. Ewolucja ciała i ewolucja duszy to całkowicie dwie odrębne kwestie.

Ale baaardzo długo. TO ja już wolę, to o czym mówią ateiści - jedno życie i koniec

Już za późno na te dywagacje i jakikolwiek wybór. Nie możesz nie istnieć skoro już jesteś, zresztą sam wyraziłeś zgodę na swoje istnienie baaaardzo dawno temu, nie pamiętasz? A więc rzekłeś, kobyłka u płota.

NIe pamiętam aby się zgadzał, chyba że w umowie było jedno życie a potem Niebo

Zwierzęta nie mają zdolności do miłości, nie mają wolnej woli i nie są istotami osobowymi, są bezrozumne z natury, nie mogą popełnić grzechu, więc nie będą sądzone na Sądzie Ostatecznym.

Dla mnie stwierdzenie, że zwierzęta miałyby ginąć bezpowrotnie, jest sadystyczne i absurdalne! Jeżeli zwierzęta ODCZUWAJĄ, to powinny mieć duszę NIEŚMIERTELNĄ, mimo tego, iż nie są istotami osobowymi! Jeśli zwierzęta są śmiertelnie i giną bezpowrotnie, to musiałyby być według "mojej logiki" po prostu biologicznymi maszynami, bez zdolności do odczuwania czegokolwiek (np. przyjemności czy bólu), BEZ ŚWIADOMOŚCI. Zwierzęta musiałyby być "rodzajem robotów", czymś bez odczuć, bez nawet "zwierzęcego rozumu". Skoro zwierzęta miałyby odczuwać np. ból i przyjemność, mieć świadomość, to dla mnie jedynym logicznym rozwiązaniem problemu ich eschatologii jest to stwierdzenie, że są one przeznaczone na wieczną szczęśliwość (co prawda nie jest to szczęśliwość istot osobowych, związana np. z wizją uszczęśliwiającą). Zwierzęta są istotami bezosobowymi, nie mają wolnej woli i zdolności do miłości. Ale jeżeli mają świadomość i zdolność do odczuwania mimo tego, to są czymś więcej niż "biologicznymi maszynami". Zwierzęta nie mogą popełnić grzechu. Dlaczego niewinne, bezgrzeszne, ale świadome czy odczuwające zwierzęta miałyby być skazane na anihilację? Jawi mi się to jako coś okrutnego i obrzydliwego!

Jak to nie mają?? Zwierzęta mają zdolność do miłości.

Zwierzęta nie mają duszy rozumnej czy natury jak stworzenia osobowe (ludzie i aniołowie). Zwierzęta nie mogą grzeszyć. Nie mogą zdobywać zasług. Nie mogą wybierać między dobrem i złem.

Co nie oznacza że nie są zdolne do miłości

Nie mają wolnej woli. "Osoba to istota zdolna do miłości". Osoba ma wolną wolę. Zwierzęta nie są osobami.

"nie są zdolne do miłości"? bo dogmat tak mówi? A mój kot i pies są zdolne w odróżnieniu od wielu ludzi!

Zdefiniuj (albo poszukaj sobie definicji w nauce chrześcijańskiej) najpierw miłość to będziesz wiedział o czym mowa.

W każdym razie mój kot i pies są wyższe od Buddy, bo Budda potrafi tylko współczuć, ale nie jest zdolny przywiązać się do kogoś a zwierzęta są zdolne.