Paradoks to błąd w rozumowaniu lub założeniach, który prowadzi do absurdalnego wniosku. Np. mogę łatwo wykazać błąd w paradoksie Boga i kamienia.

Mamy teraz takie rozumowanie: wszechmocny Bóg może, a Przemiłosierny chce zikwidować zło na świecie. Tymczasem zła wokół cała masa. Zatem albo Bóg nie jest wszechmocny, albo nie jest miłosierny i mu to zło nie przeszkadza, albo go nie ma. Gdzie tu paradoks? Gdzie błąd?

Bóg jest Miłością, Mądrością i jest Wszechmocny.

Definicja oficjalna:
paradoks
1. «twierdzenie zaskakująco sprzeczne z przyjętym powszechnie mniemaniem, często ujęte w formę aforyzmu; też: sytuacja pozornie niemożliwa, w której współistnieją dwa całkowicie różne lub wykluczające się fakty»
2. «rozumowanie pozornie oczywiste, ale wskutek zawartego w nim błędu prowadzące do wniosków jawnie sprzecznych ze sobą lub z uprzednio przyjętymi założeniami»

PWN
paradoks [gr. parádoxos ‘nieoczekiwany’, ‘niewiarygodny’], rozumowanie o pozornie oczywistej prawdziwości jego elementów, ale — wskutek zawartego w nim błędu lub nieostrości wyrażeń — prowadzące do wniosków jawnie sprzecznych ze sobą.

Tak więc trzymajmy się oficjalnie przyjętych definicji, aby nie mieszać

I jeszcze tupnij nóżką dla wzmocnienia wyrazu tej "argumentacji"!

Przecież dokładnie zgadzają sie z moją.
Ale mniejsza o definicje: gdzie tkwi błąd w przedstawionym przeze mnie prostym rozumowaniu?

Błąd w " Zatem albo Bóg nie jest wszechmocny, albo nie jest miłosierny i mu to zło nie przeszkadza, albo go nie ma"

Paradoks w Tym rozumowaniu polega na zaznaczonych wyrazach. Nie ma tu błędu, są tu dwa wykluczające się wnioski/założenia.
Skąd wiesz, że Przemiłoserny chce zlikwidować zło na świecie? A nie może tak być, że chciałby aby człowiek podejmował mądry wybór, bo sprawiłoby Mu to przyjemność, ale WIE, że jest słaby i słabościom może ulec, co by go NIE ucieszyło, ale skoro stworzył WOLNĄ WOLĘ to nie ingeruje, chyba że ktoś się do Niego modli i widzi jego intencje, to mu pomaga, ale w sensie, że łatwiej mu będzie się powstrzymać("łaska"), co nie znaczy że pokusy czynienia zła znikną.
Paradoks polega również na tym, że przyjąłeś założenie, że skoro jest Wszechmocny to może, ale nie chce zlikwidować zła- nie jest przemiłosierny, bo nie zgadza się to z Twoją osobistą definicją. A może pomaga tylko Tym, którzy szukają Boga i starają się żyć wedle Jego zasad?
A jak ktoś nie chce, aby Bóg mu pomagał, to mu nie pomaga?
Oraz wyciągasz wnioski, co Bóg myśli, czyli stawiasz się w jego pozycji, bo dla Ciebie tylko taka opcja jest logiczna. Dzięki takim założeniom podważasz twierdzenie o miłości Bożej. Bo od przyjętych założeń będzie zależało, czy coś potwierdza bądź nie teorię o której mowa.

Joba 38:3-11
3. Przepasz no biodra jak mocarz! Będę cię pytał - pouczysz Mnie.
4. Gdzieś był, gdy zakładałem ziemię? Powiedz, jeżeli znasz mądrość.
5. Kto wybadał jej przestworza? Wiesz, kto ją sznurem wymierzył?
6. Na czym się słupy wspierają? Kto założył jej kamień węgielny
7. ku uciesze porannych gwiazd, ku radości wszystkich synów Bożych?
8. Kto bramą zamknął morze, gdy wyszło z łona wzburzone,
9. gdym chmury mu dał za ubranie, za pieluszki ciemność pierwotną?
10. Złamałem jego wielkość mym prawem, wprawiłem wrzeciądze i bramę.
11. I rzekłem: Aż dotąd, nie dalej! Tu zapora dla twoich nadętych fal.
(BT)

Wszechmoc nie oznacza pstrykania palcem. Bóg w swej mądrości wiedział że jedyną drogą pokonania zła jest wcielenie, potworna męka i śmierć a potem Zmartwychwstanie. I pokonał zło.

Wszechmoc Boga oznacza powiedzenie tylko słowa (lub jak kto woli: Słowa),
oznacza możliwość robienia wszystkiego zgodnie z zamysłem własnej woli.
W jaki sposób pokonał,
skoro do końca świata złe duchy będą pętać, kusić i wodzić ludzi na wieczne potępienie?
Czy Diabeł i demony nie będą wrzuceni do jeziora ognia i siarki, skoro zło zostalo już pokonane?

Ale po co ma coś likwidować. Jeśli nie chciał zła na świecie, to mógł stworzyć świat bez zła na świecie, tak? Mógł od razu stworzyć niebo z wolnym wyborem: chcesz być w niebie to jesteś, nie chcesz, to won do piekła. Ale nikomu przy tym krzywdy, poza sobą, nie zrobisz. Nic trudnego, prawda? No ale skoro Bóg wolał, żeby zamiast takiego prostego rozwiązania, po drodze do nieba były gwałcone niemowlaki...
Stworzył wolną wolę? To dlaczego nie stworzył jej tak, żeby pomimo jej istnienia nie można było czynić zła i sprawiać cierpienia drugiemu człowiekowi? Przecież jest wszechmogący, tak? Może wszystko.

Stworzył aniołów w niebie i pozwolił im wybrać piekło. Natomiast Ty żyjąc na ziemi masz o wiele większą szansę wybrać niebo, nie wystarczy jedna błędna decyzja.

Czuowiek- możesz pisać poematy z pretensjami do Boga bądź natury(jeśli Boga nie ma)- dlaczego natura stworzyła chore odruchy.
Mnie nie interesuje tłumaczenie "co Bóg miał na myśli". Stworzył świat na którym jest dobro i zło. Dał ludziom wybór, czy chcą po śmierci być z Bogiem czy z Szatanem. W religii katolickiej jest postać Jezusa- pojawia się na ziemi, która nie jest doskonała. Możesz iść drogą Jezusa lub się od niego odciąć. Proste.
Możesz cierpieć x lat, ale zyskać nieskończony czas w niebie. W perspektywie wieczności jest to niewielka cena, ale jako że żyjemy na ziemi i nie jesteśmy pewni, co będzie po śmierci to wszelkie cierpienie jest straszne i ma się pretensje do Boga, że stworzył człowieka takiego a nie innego.
Interpretuj sobie po swojemu, ja wyrosłam z zabawy, jak by wyglądał idealny świat na ziemi.
Matka natura też nas dziwnie stworzyła, skoro zaplanowała takie brutalne zachowania.
Więc możesz sobie rościć pretensje do matki-natury, po kiego licha takie chore odruchy stworzyła. Z takim nastawieniem zawsze będziesz miał pretensje- jak nie do Boga, to do natury.

Ja przyjmuję świat takim jakim jest. Nie projektuję "lepszych światów"- od tego jest fantastyka. A przejmowanie się złem, szukanie zła, czytanie o złu, oglądanie zła w TV- no sorry- ale szkoda zdrowia psychicznego na analizy "dlaczego". Pogódź się z rzeczywistością, że świat nie jest doskonały i że nawet bez Boga biologia jest brutalna. A dlaczego brutalna natura musi być? Dlaczego w toku ewolucji nie mogło się wykształcić tylko dobro?

Nie należy sobie wyobrażać Boga jako czarownika z bajki, takiego Rumburaka który tylko wypowiada słowo. Bo przez to wyobrażamy sobie że jest kontrolerem siły potężniejszej od niego a on jest tlyko naciskaczem guzików w tej maszynie. Moim zdaniem Słowo Boga to nie nasze słowo, nie drganie powietrza, ale jest tak wielkie że jest osobą, Drugą Osobą Trójcy - Synem. I gdy Bóg "wypowiada" słowo to Syn zajmuje się wszystkimi szczegółami, przy stworzeniu świata ktoś musiał dokładnie ustalić że ma działać opisywany teraz częściowo według teorii względności, a część jako mechanika kwantowa. Wszystko aż do najdrobniejszych szczegółów.
różnica między stworzeniem świata a Zbawieniem jest taka że Syn - Słowo zajmując się detalami nie cierpiał (ani nawet nie cierpiał znoju ?,choć jest że Bóg odpoczął) natomiast przy Zbawieniu nie wiem czy była konieczność cierpienia czy Bóg wybrał to mimo braku konieczności


Zwycięstwo było ponadczasowe. Będą wrzuceni bo zostali pokonani, w przeciwnym razie to święci byli by wrzuceni a na świecie zapanowało by piekło.

Napisałbym, że bredzisz, ale poprzestanę na twierdzeniu, że kompletnie nie rozumiesz, o czym piszę. Nawet nie próbujesz.

Po tym, jak rzuciłaś we mnie Leibnizem myślałem, że stać cię na więcej i wreszcie ktoś coś mądrego wniesie w ten wątek, ale niestety, bardzo szybciutko dorównałaś do twoich przedmówców. Wielka szkoda.
Ja nie potrafię polemizować z twierdzeniami typu "tak jest dobrze i już! czemu? bo tak!" Szkoda mi na to czasu.

A pomysł, żeby mieć pretensje do ewolucji vel Matki Natury, o to, że świat jest taki, jaki jest... Wybacz, ale "chyba cię cycki bolą"... (jak mawia czasem moja małżonka)