Dobro pochodzi od szatana. Udowodnij, że nie.

Czyli tak jak myślałem. Nie masz nic do zaoferowania oprócz pustego gadania.

Tak jak myślałem. Łatwo się opisuje piękno cierpienia, jak samemu nic nie dolega. Piękne deklaracje blakną, gdy trzeba je w życie wprowadzić...

"Każde dobro jakie otrzymujemy i wszelki dar doskonały
zstępują z góry od Ojca świateł, u którego nie ma przemiany ani cienia
zmienności" Jk 1,17. Jeśli się wierzy Pismu, to nie ma z tym problemu.

Ojciec świateł to ten sam co niosący światło?

Od poczatku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. (J 8,44)....gdzie brakuje prawdy nie istnieje dobro.

Nie, ten drugi jak spadał, to mu wypadło

Wszak w piekle prawdy nie brakuje...

Równie powszechne jest dobro czego ty nie chcesz dostrzec[/quote]Dobro pochodzi od szatana. Udowodnij, że nie.[/quote]

Pewnie że nie, bo szatan jest ojcem zła, proste.

Tylko ojcem? A Bóg jest matką i pasierbem zła, a Syn córką, ciotką i teściem, zaś Duch święty kuzynem ze strony matki. Wciąga mnie ta genealogiczne dyskusja.

Przede wszystkim ponoć Bóg jest stwórcą wszystkiego, a więc także zła. I ja stworzyła nawet ocenił, ze to zło jest dobre - więc po cóż przeciwstawiać się jego woli? Gdyby nie chciał zła, to by go nie stworzył!

Bardzo łatwo wystawiasz osądy, skąd wiesz, że nic mi nie dolega? Nie mierz nigdy swoja miarką, a skup się raczej na słuchaniu co Bóg ma Tobie do przekazania.

Mówisz że jest stwórcą wszystkiego więc również i zła. Jest w tym jakaś logika, ale jest jedno ALE...
Jeśli zmontuję sobie na przykład rower, cały od podstaw złoże z części to jestem stwórcą tego roweru. Czy jestem też stwórcą jego usterek? Czy jestem stwórcą dziury w dętce i ojcem zardzewiałego łańcucha?
Przyjmijmy, że Bóg stworzył świat - ja stworzyłem rower.
To co stworzył Bóg było dobre - ja zmontowałem dobry rower.
Ale nawet stwarzając coś dobrego zdajemy sobie sprawę że mogą pojawić się usteki, które nie są dobre. Czy tworząc coś dobrego jesteśmy też stwórcami tych usterek. Bóg stworzył wszystko, ale może zło jest takim właśnie skutkiem ubocznym. Przewidzainym, ale nie stworzonym.

Jak nie twierdzę tylko pytam.

Tylko że w tym przypadku Bóg odpowiada także za dętki i zardzewiały łańcuch. Jeśli jest stwórcą wszystkiego, to wszystkiego!

Trzymając się tej rowerowej analogii, to jest jeszcze gorzej.

Bóg daje człowiekowi rower z papierowymi kołami. Człowiek rower dosiada i ten, naturalnie, zaraz się łamie. I co robi Bóg? Leje za to człowieka, który rower połamał, a na dokładkę takze jego dzieci, wnuki, prawnuki...

Nie miel jęzorem po próżnicy, tylko odwiedź mój garaż. Tam będziesz miał okazję zademonstrować, że cierpienie do dla ciebie faktycznie błogosławieństwo. No chyba nie unikasz błogosławieństw?

Tak jak napisałem, nie bronię tej teorii. Rzeczywiście chore byłoby gdyby rowerowy mechanik za powstałe usterki karał jeźdźca roweru. To monter mechanik odwalił kaszanę.
Dzięki Acro za rozjaśnienie w głowie.