Według mnie przyjemniejsza , a już na pewno bardziej racjonalna jest dyskusja o czymś co według dyskutanta istnieje , no ale mniejsza z tym

Ja głównie dyskutuję o przekonaniach osób wierzących. A te istnieją jak najbardziej

Słowo Bóg wypowiedziałaś na tym forum 473 razy nie licząc odmiany przez przypadki i ty twierdzisz ,że dyskuytujesz o przekonaniach

Są nazwy które nie posiadają desygnatów. Można więc gadać o czymś czego nie ma. Tak trudno to pojąć?

Widać że Ci się nudzi na forum skoro masz czas na liczenie słów

"inny sens niż ułatwienie człowiekowi zycia"..a jaki inny?
- "Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie!. Albowiem na tym polega Prawi i Prorocy" (Mt 7,12).
O niebie, piekle, Jezus mówi kilka zdań - Jego nauka tyczy życia doczesnego.
Człowiek szczęśliwy automatyczmie, mimochodem obdarza tym samym otoczenie, buduje pokój... ułatwia życie sobie i innym.
"Cokolwiek uczyniłeś jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili" - kochając ludzi, kochamy Boga.
Szczęśliwe życie jakie wypracujemy tutaj przeniesiemy poza granicę śmierci..."jakie życie taka śmierć, nie dziwi nic...jakie serce taki lęk...jaka słabość taki grzech...

U mnie za decydujące wskazałbym następujące "potrzeby wewnętrzne":

1. Istnienie Prawdy, którą dane nam będzie poznać (czyli ostateczne rozwiązanie sporu typu "Ty mówisz A, ja mówię B i nie wiadomo jak jest naprawdę).

2. Istnienie doskonałej i miłosiernej Sprawiedliwości. Doskonałej, czyli takiej, do zaistnienia której konieczne jest istnienie Prawdy i posiadanie pełnej wiedzy o niej (nie ma sprawców nieznanych, niesłusznie skazanych. przekupnych sędziów, a poza tym brane są pod uwagę absolutnie wszystkie okoliczności czynu). I miłosiernej, takiej która nie sadza za byle drobiazg na krzesło elektryczne, a daje szansę na zrozumienie błędu, zadośćuczynienie i odpokutowanie kary.

Pewnie można to podciągnąć pod punkt "lepsze samopoczucie człowieka", ale z drugiej strony nie widzę w tym nic złego. Jak odczuwam głód czy pragnienie, to staram się je zaspokoić. Dlaczego na polu "potrzeb wewnętrznych" miałbym się katować

Nauka i inteligencja są drogą do wiedzy, religia i wiara są drogą do mądrości.
Wiedza nie jest potrzebna ludziom do szczęścia, mądrość jest niezbędna.

Ty na ten przykład prawie tak samo często używasz słowa "ateista" jak "Bóg" a przecież twoim zdaniem nie ma ludzi niewierzących


To Twoje słowa Jak się teraz czujesz?

SweetChild:

Ale przecież wiara nie daje tego wszystkiego.

filippiarz, co to jest mądrość?

Nieuwarunkowany zewnętrznie (wiedza, kultura, poglądy) sposób właściwego postępowania, wiodącego do pożytku i szczęścia własnego i wszystkich wokół.

I wiara daje coś takiego? Ja tego nie zauważyłam u ludzi wierzących, za to obserwuję u różnych osób niezależnie od ich przekonań. Niektórzy po prostu mają coś takiego Wypracowane, czy wrodzone nie zależy od wiary w cokolwiek. Raczej od charakteru, osobistych skłonności danej osoby.

Nie musisz liczyć słów Wystarczy, że skorzystasz z wyszukiwarki

Dlaczego więc Sewerynie tak często rozmawiasz o ateistach, jeżeli uważasz, że nie ma ludzi niewierzących?

Owszem - powinna.
Ale wiara to nie jest pogląd, że istnieje Bóg i można być osobą święcie przekonaną za wierzącą, a ta wiara ogranicza się tylko do poglądów i nie zmienia wnętrza człowieka. Ktoś już to niedawno Ci mówił gdzieś indziej.
Dla mnie np. JP2 i Dalajlama są/byli bardzo zbliżeni w swej wierze, różnili się tylko poglądami.

Ateiści wierzą na swój sposób . Posiadają czszątkową wiarę chodźby z tego powodu iż w jakimś procencie muszą założyć istnienie Stwórcy , skoro nie wiedzą jak został stworzony świat .