Chyba nie ma takiego człowieka, który nie zetknąłby się z chorobą, cierpieniem.
Ale dlaczego "w bólu"?.....medycyna dysponuje coraz nowszej generacji środkami przeciwbólowymi.
Katechizm Kościoła 2279 - "Stosowanie srodków przeciwbólowych, by ulżyć cierpieniom umierającego, nawet za cenę skrócenia jego życia, może być moralnie zgodna z godnością, jeżeli śmierć nie jest zamierzona, ani jako cel, ani jako środek, lecz jedynie przeiwywana i tolerowana jako nieunikniona".
Wbrew waszym notorycznym oskarżeniom, Kościół nie traktuje cierpienia jako rzeczy nieuniknionej.

Niestety organizm się uodparnia

Niestety - wiem coś o tym
Dlatego koncerny farmaceutyczne non stop tworzą nowe wersje, komponenty.

Nie katolik powiedziałby mu wtedy raczej: Słuchaj urwało ci obie nogi, masz rozerwane wnętrzności i tętnice udowe a mimo to potrafiłeś znaleźć pistolet (prawdopodobnie między wnętrznościami, chyba że to Indiana Jones i miał kabure pod pachą)i zdołałeś podnieść pistolet do skroni. Jesteś na tyle silny że dasz radę - przeżyjesz! Jeszcze będziemy razem tańczyć (chociaż może ty akutat na wózku, ale co tam!) na twoim weselu.
Tymczasem ateista powiedziałby mu: Nie masz szans strzelaj!

Naprawdę nie widzisz różnicy między poronieniem a aborcją? Rozumiem że kiedy ktoś umiera z naturalnych powodow ty mówisz wtedy: Bog go zabił! No nieźle jesteś bardziej wierzący od niejednego katolika.

później ja napiję się burbona, a tobie do kroplówki wleję kielicha czystej (bo chyba nie sądzisz, że to z czego się kwas wylewa jeszcze coś przetrawi ?), nie przejmuj się niczym, ponoć robią już przenośne płucoserca, pamiętaj również, że małżeństwo będzie tylko cywilne, bo z powodu braku genitali związek nie będzie mógł zostać skonsumowany. Widzisz, maluje się przed Tobą swietlana przyszłość. Wystarczy się nie zabijać, liczyć, że ktoś nas znajdzie, a do tego czasu nie umrzesz, a dodatkowo, że przeżyjesz siedemnaście operacji. Jest o co walczyć, dasz rade, masz szansę.... paffffffff....... <tutaj widze dwie możliwości 1. Jednak się zabił 2. Zastrzelił mówiącego te słowa>

Ókaż,
"Jeszcze będziemy razem tańczyć (chociaż może ty akutat na wózku, ale co tam!) na twoim weselu.
Tymczasem ateista powiedziałby mu: Nie masz szans strzelaj!"

Ókażku,mam nadzieję,że ty nie myślisz serio,że każdy ateista tak by postąpił,a każdy katolik zachowałby sie niczym święty.Niestety życie pokazuje mi,że czasami bywa paradoksalnie odwrotnie.Bliscy mi ludzie-ateiści,maja złote serca i nierzadko juz wykazywali swoją życiowa postawą,że są nieraz bliżej Boga niż wierzący.Ich moralność,(nie rozpatrując tu aspektu,czy pochodzi ona od Boga,czy nie) stała na najwyższynm szczeblu.
Dlatego wciąż mam nadzieję,że użyłeś tu po prostu jakiegoś skrótu myślowego...

Niby wierzący, którym się tylko wydaje - mało, są przekonani, że głęboko wierzą

Może ująłbyś to jasniej,Alus?

To my sie znamy?

Dural;

Alus,byłoby dobrze,jakbys rozwinął swoją myśl,bo jestem skłonna pomyśleć,że 1.ateistów masz jako ludzi gorszych,drugiego pokroju,2. że obraziłeś mnie w sposób bezpodstawny.

mariamne. Podchodzisz do tej historyjki zbyt serio. Jest ona przerysowana już od samego początku. Służy tylko do zobrazowania pewnego problemu. Ok?

Co do bólu i eutanazji jeszcze;
byłam obecna przy śmierci ojca bliskiej mi osoby.On chorował dwa lata,dwa lata rozwijał sie niezdiagnozowany rak,a mężczyzna ten cierpiał niewiarygodnie.Przerzuty objęły przerażającą ilość organów.Ale do samego końca on prosił,by mu pomóc,bardzo chcial żyć,pomimo bólu.Do ostatniego momentu,pomimo,że przerzuty objęły także mózg i coraz rzadziej był swiadomy,na łożu śmierci,kiedy czuł,że to koniec,błagał,żeby dzwonic po karetke.Jego żona była zrozpaczona,bo widziała,jak bardzo pulsuje w nim jeszcze życie,a to był juz koniec.Jednak wezwała karetkę.Dano mu jakies środki i umarł nieświadomy.Ale widziałam,jak człowiek potrafi trzymac sie życia.I dlatego euztanazji zawsze powiem nie.

Ufff...