.
.
.
Do dyskusji chciałbym zaprosić ludzi, którzy mają wiedzę i przygotowanie w tym temacie.
Problemy są delikatne, ale dość istotne.

Najpierw źródło:

„Współczesne badania historyczne (...) zgadzają się co do tego, że pomiędzy śmiercią Jezusa a początkiem lat pięćdziesiątych (czy połową czterdziestych) pierwszego wieku wspólnota uczniów pod wpływem jakiegoś doświadczenia dokonała reinterpretacji przedpaschalnego nauczania swego Mistrza, reinterpretacji mającej wkrótce znaleźć wyraz w Nowym Testamencie."
Źródło: http://strzelczyk.edu.pl/e107_plugins/c ... ontent.202
ks. Grzegorz Strzelczyk, prezbiter Archidiecezji katowickiej, pracownik Wydziału Teologicznego UŚ.

Reinterpretacja czyli
"ponowne odczytanie, skomentowanie czegoś; ponowna interpretacja czegoś"
(Słownik Wyrazów Obcych, PWN. Tak samo tłumaczy Słownik Języka Polskiego, PWN.)

===================================

Moje pytanie:
Skoro wspólnota uczniów dokonała reinterpretacji przedpaschalnego nauczania Jezusa, oczywistym jest fakt, że w tej sytuacji bardzo trudno poznać co rzeczywiście Jezus nauczał w czasie ziemskiego życia.
Nowy Testament to już owoc tej reinterpretacji.

Mój niepokój budzi – co takiego mówił Jezus za swego życia, że trzeba było dokonać reinterpretacji Jego nauki? Od śmierci Jezusa upłynęło najwyżej 20 lat.
Czyżby Jego nauczanie stało sie nieaktualne i nie pasowało do współczesnych czasów?

Przecież gdyby dziś Bóg przyjął ciało ludzkie i żył pośród nas – pieczołowicie przechowywalibyśmy każde Jego słowo.
Czyżby nauka Jezusa nie pasowała do współczesnych czasów i do wiary współczesnej?

To mocne pytania, ale rzeczywiście – problem reinterpretacji nauki Jezusa budzi poważne pytania – przede wszystkim – w imię czego? W imię czego można dokonać reinterpretacji słów Boga? Czyż nie wypowiadał się jasno? A jeśli nie wypowiadał się jasno – to po co w ogóle mówił?

A drugie – nawet jeśli mieli doświadczenia Zmartwychwstałego – to Zmartwychwstały Jezus był bardziej wiarygodny od tego, który nauczał wśród nich?

Być może i najprawdopodobniej dokonali tej reinterpretacji pod wpływem wiary paschalnej – ale jak już pisałem wyżej – gdybym wiedział, że Bóg mówi do mnie – przechowywałbym pieczołowicie każde Jego słowo.

Tego zaś nie zrobiono.

Sugerujesz coś czego nie sugeruje definicja, nie jest powiedziane że zostało coś zmienione, ale: ponowne odczytanie, skomentowanie czegoś; ponowna interpretacja czegoś.

>
Przykład:

pierwotnie pierwsi chrześcijanie oczekiwali szybkiego przyjścia Chrystusa jeszcze za ich życia

z czasem - zaczęto oczekiwać, że nastąpi ono na koniec świata - w dalszej przyszłości, co znalazło swoje odbicie w Nowym Testamencie, napisanym już pod koniec I wieku.


Ponowne odczytanie czy interpretacja może, ale nie musi - zmieniać.
W tym przypadku - zmieniło perspektywę.

Nie rozumiem tego co napisałeś. Pierwotnie chrześcijanie wierzyli że Chrystus szybko wróci, a potem że wróci dopiero na koniec świata? Przecież paruzja będzie tak czy tak końcem tej rzeczywistości.

Natomiast zgadza się, już św. Paweł ganił w swoich listach tych którzy w oczekiwaniu na nadejście Pana zwyczajnie przestają pracować i lenią się, bo byli przekonani że nadejdzie niedługo. A to ociąganie się Jezusa zdaje się, tłumaczył jako dodatkowy czas dla nawrócenia i głoszenia, czyli właściwie jako łaskę.

Ponowne odczytanie może zbliżać do lepszego zrozumienia pierwotnego sensu. Nie we wszystkim wszyscy wierzący muszą mieć rację. Ale to nie czyni ich wiary nieprawdziwą.

Żeby zrozumieć siłę drzemiącą w śniegu trzeba poczekać, aż zacznie topnieć.

Wszystkie "reinterpretacje" pojawiały się wyłącznie na życzenie ludzi (vide: herezje) więc aby zapobiec dalszemu rozwojowi tych życzeń Kościół musiał scentralizować dogmaty. Zauważ jednak, że prawie 2000 lat życia Kościoła już minęło a nadal wiele pytań dotyczących wiary jest poddawanych pod dyskusję. I teraz uwaga: każdy nowy problem jest rozpatrywany pod kątem wcześniejszych odpowiedzi Kościoła na inne pytania.

.
WIST

naprawdę nie widzisz w tym nic niepokojącego?

1. nawracasz się na chrześcijaństwo, sprzedajesz wszystko, co masz i rozdajesz ubogim itd. - gdyż przyjąłeś wiarę, że Chrystus niebawem przyjdzie, że nastąpi koniec świata, paruzja

2. no, ale wraz z latami - ta paruzja nie następuje, wymierają całe grupy ludzi, którzy podobnie jak Ty przyjęli chrześcijaństwo,
wówczas Kościół sięga po dalszą perspektywę - skoro nie nadeszło teraz to pewnie będzie później


To tak w skrócie opisałem. Taka właśnie była perspektywa. Ta właśnie perspektywa w dużym stopniu wpłynęła na rozwój Kościoła tamtych czasów.


Chodzi o to, że jeśli coś się obiecuje czy przepowiada - a to nie nadchodzi = to jest pomyłka, jakaś forma nieprawdy.

Wyśmiewamy Świadków Jehowy, że przepowiadają koniec świata i nie nadszedł (czytano mi kiedyś w liceum jak byłem) - ale przecież to samo pojawiło się w chrześcijaństwu u źródła.


Ja osobiście reinterpretacji nie dowierzam, bo łatwo tłumaczyć sobie kolejne niepowodzenia irracjonalnymi przesłankami.

Jeśli teraz paruzja nie nadeszła, pomimo iż była przepowiadana - to pewnie będzie później.
Jeśli człowieka Bóg nie stworzył w ciągu 6 dni - to pewnie inaczej.
Jeśli wszechświat nie powstał w ciągu 6 dni - to pewnie inaczej itd.

Każdą tezę, która zostanie obalona - można tłumaczyć, że teraz już wiemy, bo w końcu zrozumieliśmy. Wcześniej nie rozumieliśmy. Można tak robić w nieskończoność.
Rozumiesz?