Nie umiem wyobrazić sobie Boga nagradzającego i karzącego tych, których stworzył, a którego cele są wzorowane na naszych własnych - krótko mówiąc, Boga, który jest jedynie odbiciem ludzkich słabości. Ani też nie wierzę w przeżycie przez jednostkę śmierci jej ciała, chociaż słabe dusze żywią takie myśli z powodu strachu lub absurdalnego egotyzmu.-albert einstein


Chcę wiedzieć, jak Bóg stworzył ten świat. Nie interesuje mnie to czy inne zjawisko. Chcę znać Jego myśli, reszta to szczegóły. - albert einstein

podpisuje się pod tym

Powinno być ,,chcę znać jego wolę,, , bo z myślami to trochę tak jak z mrówką która chce ogarnąć ludzkość i poznać myśli człowieka. haha podważam samego Einstaina.

Skoro Bóg stworzył wszystko, to chyba zabawnym jest oczekiwanie małego człowieka że wiedza o tym jak to uczynił będzie mu dana. To troche tak jakby Einstein tłumaczył swoją teorię względności pingwinowi...

Bóg chyba niema myśli a w każdym razie nie myśli nad czymś, nie planuje, nie zastanawia się co stworzyć itd.
Przynajmniej jeśli założymy, że jest wszechwiedzący i niezmienny.

Za dobre wynagradza,za złe karze..drobne nieporozumienie teologiczne..które teraz w kościele juz nie zobowiązuje--wiec spoko--NIE KARZE

to teraz juz obowiązuje "opcja" że Bóg nie karze za grzechy ?
i nie ma juz kary wiecznego potępienia ?

Bóg postanowił, że karą za grzech [sam w sobie] człowiek żyjący w grzechu sam ściąga na siebie karę. Oczywiście grzeszący zadaje przy tym cierpienie swemu bratu tak też było z Kainem, który zabił swego brata Abla.

Bóg Ojciec wszelkie zło dopuszcza ze względu na wolność, jaką dał człowiekowi, i by przez cierpienie jednego człowieka drugi został zbawiony. Tajemnica cierpienia wyjaśniona jest dokładnie w Nowym Testamencie poprzez całe życie na ziemi Moje i Mojej Matki oraz tych, którzy przy Mnie byli.

Bóg dopuszcza istnienie Judaszy; każdy z nich ma szansę [być uratowanym], dopóki trwa jego życie na ziemi. Życie to jest wieczną walką, w której ściera się dobro ze złem. Tajemnica cierpienia zawiera w sobie tajemnicę zbawienia, która pozostaje tajemnicą Boga Ojca.

To nie jest żadne nieporozumienie, tylko fundament religii, przynajmniej w czasach przedsoborowych. To przyczyna dla której miliony wiernych i miliardy potencjalnych wiernych miała i ma dystans do tej religii, z prostego powodu, ze strachu.

Ja interpretuję i rozumiem karanie Boskie, tak jak tłumaczy merkaba. Jednak mogę to tak tłumaczyć tylko dzięki pewnej znajomości filozofii i religii wschodnich.
Prawo Karmy (przyczyny i skutku) w niczym nie przypomina srogiego, złoszczącego się Ojca. Jest beznamiętne. A co ważne - zawsze działa. I w istocie jest tym samym, co napisał merkaba.

Za to mam pytanie do teologów.
Kiedy, w jakich warunkach i na jakiej podstawie zmieniono definicję Boga w Kościele Katolickim i czy to rzeczywiście jest prawda?

Chodzi o definicję, jakiej ja uczyłem się do Pierwszej Komunii Świętej i do Bierzmowania.

Bóg jest duchem nieskończenie doskonałym, który za dobre wynagradza a za złe karze.

Tak, bo już samo życie,ziemskie cierpienie jest wystarczającą karą

Życie ziemskie nie jest cierpieniem, przynajmniej nie zawsze, nie dla każdego.
I nie jest żadną karą, tylko drogą powrotną do Boga.

Czy to, co piszę, nie jest zgodne z teologią katolicką?
Czemu teologowie zamilkli?

Zapytałem o prostą, za to podstawową sprawę, którą nazwano tu "nieporozumieniem teologicznym".

bo ciężko walczyć z Prawdą

Ja źródeł katolickich prezentujących taką teologię, o jakiej wspomniała renata155, nie widziałem.


[Okaże się to] w dniu, w którym Bóg sądzić będzie przez Jezusa Chrystusa ukryte czyny ludzkie według mojej Ewangelii.
(Rzymian 2:16)

Jeden jest Prawodawca i Sędzia, w którego mocy jest zbawić lub potępić. (...)
(Jakuba 4:12)

Ciesz się, młodzieńcze, w młodości swojej, a serce twoje niech się rozwesela za dni młodości twojej.
I chodź drogami serca swego i za tym, co oczy twe pociąga;
lecz wiedz, że z tego wszystkiego będzie cię sądził Bóg!
(Koheleta 11:9)

I dalej widziałem pod słońcem: w miejscu sądu - niegodziwość, w miejscu sprawiedliwości - nieprawość.
Powiedziałem sobie: Zarówno sprawiedliwego jak i bezbożnego będzie sądził Bóg:
na każdą bowiem sprawę i na każdy czyn jest czas wyznaczony.
(Koheleta 3:16-17)

Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia,
a nie tylko mnie, ale i wszystkich, którzy umiłowali pojawienie się Jego.
(2 Tymoteusza 4:8)

Albowiem Pan jest naszym sędzią, Pan naszym prawodawcą, Pan naszym królem! On nas zbawi!
(Izajasza 33:22)

lecz Bóg jedynie jest sędzią - tego zniża, tamtego podnosi.
(Psalmów 75:8)


Więcej:
http://www.teologia.pl/m_k/zag08-2c.htm (Bóg i Słowo Sędzią)

I na forum:
viewtopic.php?f=1&t=25304 - Bóg jest sędzią
viewtopic.php?t=14856 - sędzia sprawiedliwych
viewtopic.php?f=48&t=23603 - Czy to herezja?
viewtopic.php?t=15219 - Albo sprawiedliwość albo miłosierdzie

Niech Ci Bóg wynagrodzi Elbrus, za Twoją pracę.
Króluj nam Chryste.

czyli, że bóg stworzył świat po to, by za dobre wynagradzac, a za zło tępić? to po co mi wierzyć w takiego Boga. mam się Go bać? jakoś nie sądze by bóg tak postępował. wydaje mi się być czymś idealnym i on wszystkich chce w królestwie nie zaleznie jak tu na ziemi postępujesz. po prostu po śmierci wybierasz brame i często nie chcą co możesz wejść w niewłaściwą. nawet jak jezus powiedział, że trzeba iśc w skromne wejście, a nie te co się świeci, bo tamte to coś tam do piekła(nie pamiętam jak było dokładnie, ale cos tam takiego jak czytałam ewangelie było). no dobra. w boga sednio wierze, ale jak istnieje to tak myślę, że jest.

myśloł indyk o niedzieli...
znasz to ?
uc sie chopie uc, duużo sie uc...