Głupota jest to poziom poznania prawdy nie pozwalający na odróżnienie dobra od zła.
Najwyższy poziom głupoty jest przy zerowym poznaniu prawdy, czyli rzeczywistości i stopniowo maleje w miarę podnoszenia się poziomu poznania prawdy.
Dobro jest to stan wytworzony sprawiedliwością i miłosierdziem.
Zło jest to stan wytworzony niesprawiedliwością.
O minimalnym poziomie mądrości można zacząć mówić, gdy osoba potrafi względnie dobrze odróżniać podstawowe dobro od zła.
Inaczej mówiąc, człowiek głupi, to człowiek nie znający prawdy.
Poznawanie prawdy odbywa się w bezpośrednim kontakcie z rzeczywistością.
Wiara jest to przekonanie osoby, wytworzone przez jej zdolność do rozumowania, że przedmiot wiary istnieje, pomimo niemożności poznania go.
Różnica pomiędzy wiarą człowieka głupiego i mądrego, polega więc na tym, że człowiek mądry opiera swoją wiarę na wiedzy, a człowiek głupi opiera swoją wiarę na urojeniach.
O tym że wiara opiera się na prawdzie, świadczą jej dobre owoce.
O tym że wiara oparta jest na nieprawdzie, świadczą jej złe owoce.
Wiara może być wytwarzana w stosunku do rzeczy mało ważnych, np. że jutro będzie deszcz padał, ale i w stosunku do rzeczy fundamentalnych, na której opiera się religia.
Religia jest to światopogląd określający cel życia człowieka, oparty na wierze co było przyczyną i źródłem powstania świata materialnego, gdyż wiedza na ten temat jest niedostępna, a ma fundamentalny wpływ na określenie tego celu.
Religią w najwyższym stopniu opartą na poznaniu prawdy jest chrześcijaństwo, na co dowodem jest cywilizacja rozwoju świata w dobrobycie, szczęśliwości i rozkwicie życia. Chrześcijaństwo stwarza optymalne warunki poznawania prawdy przez ludzi.
Religią opartą na największej głupocie (nic samo z siebie bez przyczyny wytworzyło świat materialny) jest materializm, na co dowodem jest cywilizacja śmierci i zniszczenia przez tą religię wytworzoną, czego dowody otaczają nas w obfitości. Religia materialistyczna stwarza najgorsze z możliwych warunki poznawcze.

Zło i dobro to wymysł człowieka - zauważ, że przed człowiekiem, albo nawet nie przed trochę bardziej rozwiniętym człowiekiem, nie było pojęcia "dobra i zła" - były tylko prawa natury. Dotyczą nas te same prawa co zwierząt - musimy zabijać, aby przetrwać (wiem zaraz powiesz, że nikogo nie zabijasz, a jakoś żyjesz, to pomyśl o mięsie), musimy się rozmnażać, żeby gatunek przetrwał, słabe jednostki są usuwane (np. alkoholicy nie zdolni do pracy stają się bezdomnymi i zazwyczaj umierają dość szybko).

Tak może napisać tylko człowiek, który w swoim życiu nie zaznał zła!

Maluczki

Twoja filozofia niemamonistyczna jest zaiste kuriozalna

najnowsze badania niezbicie wykazują, że zwierzęta wykazują altruizm
(nie tylko wobec osobników spokrewnionych)
a zwierząta stadne wykazują coś co można by nazwać moralnością

człowiek ma te cechy duzo bardziej rozwinięte - ale nie są one jakościowo inne
jak chcesz to napiszę coś więcej lub ewentualnie podrzucę linki

Jeśli zwierzęta mają zasady moralne to odczuwają też poczucie winy, bo mają rozeznanie dobra/zła. Myślę, że niedługo ktoś podrzuci 'wiarygodny' link o wierzeniach religijnych zwierząt.
Neurobiologiczny mechanizm altruizmu poznano. Nic mi nie wiadomo, że neurony lustrzane występują u zwierząt stadnych. Znaleziono je dotąd tylko u człowieka i naszych najbliższych krewnych. Mylę się?

Proszę: viewtopic.php?p=620548#p620548

badania o których piszę nie miały charakteru badań neurobiologicznych ale były to badania etiologiczne

np. nad zachowaniami altruistycznymi w stosunku do osobników niespokrewnionych.

nie wiem czy mają poczucie winy - natomiast wiadomo, że mają poczucie sprawiedliwości - osobniki, które nie stosują się do zasady wzajemności spotykają się z dezaprobatą stada

przejawiają też zachowania pewne zachowania, które można traktować jako parareligijne

oczywiście badań nie przeprowadzano nad wszystkimi zwierzętami stadnymi, ale tylko nad niektórymi - co do reszty można snuć przypuszczenia przez anolagię, ale pewności oczywiście nie ma

są to sprawy znane
- gdzieś o tym już pisałam

Zachowania altruistyczne są pochodną wyposażenia organizmu w mechanizmy decydujące o takich reakcjach. Nie można więc wnioskować o zachowaniach altruistycznych, jeżeli badania neurobiologiczne tego nie potwierdzają.

Zaraz. Przecież do altruizmu nie potrzeba neuronów lustrzanych. Mój pies wszystkich chciałby wylizać po mordzie. Tylko w przypadku "pocieszania" są potrzebne.

Złość pomieszała Ci zmysły?
Nie złość się, złością niczego nie przewalczysz. Jedynie stanięcie w prawdzie daje uwolnienie i możliwość nawrócenia, a to zależy tylko od Twojej woli i pomocy Bożej.

Czyli zwierząt.A kto wie co myśli sobie taki pantofelek

potwierdzają - poszukałam i znalazłam
są badania stwierdzające obecność neuronów listrzanych u zwierząt społecznych
prowadził je Giacomo Rizzolatti http://pl.wikipedia.org/wiki/Giacomo_Rizzolatti
(o badaniach można przeczytać w internecie - ale nie chce mi się wyszukiwać linków)


a poza tym zachowania altruistyczne (altruizm to pojęcie etiologiczne a nie neurobiologiczne) nie muszą mieć takiego samego pochodzenie neurobiologicznego jak u człowieka, chociaż jak się okazuje się, że mają - przynajmniej u naczelnych więc Twoja argumentacja jest nietrafiona

Zakład Biofizyki Obliczeniowej i Bioinformatyki
Wydział Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii
Uniwersytet Jagielloński:

"Neurony lustrzane to komórki nerwowe, które uaktywniają się w momencie, kiedy zwierze wykonuje jakąś czynność i wtedy, gdy obserwuje tę samą czynność wykonywaną przez inne zwierze. Neurony te zaobserwowano zarówno u naczelnych, włączając ludzi jak i u niektórych ptaków"

http://bioinfo.mol.uj.edu.pl/articles/Kujda06

Cóż, kiedy nie ma się żadnych argumentów, to pozostaje puste ujadanie.