Mam bardzo ważne pytanie. Czyja wiara jest bardziej racjonalna, wiara niewierzącego (ateisty). czy wiara wierzącego (teisty).
http://faustyna.pl.w.interia.pl

A w co dokładnie ?

Hej Pug... czyżbyś w coś wierzył... albo w coś nie wierzył... wydawało mi się , ze raczej wiesz dokładnie jak jest.

I to jest największe pytanie.
Pytanie podstawowe.
Ja wolę wierzyć, to wydaję mi się bardziej racjonalne.

Hmm...

zawsze mnie zastanawiało owo rozgraniczenie:
- wierzę, że Bóg nie istnieje
- wierzę, że Bóg istnieje

Za każdym razem się w coś jednak wierzy. Czy można w takim razie nie wierzyć?

Popieram, jest to przedział otwarty.. coś pomiędzy zero i jeden.

O ja wierzę w sporo rzeczy, np. w to, ze w następnych wyborach nie wygra Liga Polskich Rodzin, albo, że Rosja wreszcie się zawali i zacznie odbudowę na "normalnych" zasadach, wierzę, że jestem w stanie osiągnąć cel który sobie stawiam, wierzę, że na świecie jest wystarczająco racjonalnie myślacych ludzi by niektóre błędy popełnione w przeszłości nie zostały popełnione ponownie. Ale mogę się mylić, to tylko rzeczy które pozwalają mi swobodnie patrzeć w przyszłość ...

Otóż to.
Z punktu widzenia wierzącego wiara to konieczność.
Niestety punkt widzenia wierzącego nie musi być słuszny, a wszelkie uogólnienia językowe mogą być mylące.
Śmiesznie by było gdyby wszyscy biali mówili na ludzi innej rasy "nie-biali", gdy o wiele rozsądniej jest ich określać tak jak faktycznie się nazywają. Odnosząc się do takiego przykładu wszystkich wierzących można posądzać o członkowstwo w Ku-Klux-Klan ...

Żadna wiara nie jest racjonalna, bo opiera się na wydumanych założeniach.



Można - światopogląd nie musi być wykreowany na podstawie wiary - choćby to była nawet wiara w zmysły czy naukę.

Zawsze jest w nim przynajmniej podstawowy element wiary - wiara w słuszność tego światopoglądu choćby tylko w odniesieniu do mojego jednostkowego życia.

Słuszność światopoglądu może opierać się na wierze - i tu masz rację, albo może opierać się na np. uświadomieniu sobie niepewności wszelkich założeń - i jest to światopogląd na pewno słuszny, bo założeń nie da się obiektywnie udowodnić, co udowodnił Wuj Zbój.
Mamy więc dowód słuszności światopoglądu, a nie wiarę w jego słuszność.

A najprostszą odpowiedzią byłoby: wcale nie trzeba być przekonanym w słuszność swojego światopoglądu (ale to dotyczy światopoglądów opartych na wierze).

Tak czy inaczej, światopogląd nie musi być generowany na podstawie wiary w cokolwiek.

Jest przynajmniej jeden ateista na świecie, który się z tobą zgodzi. To ja.

Choćby się inni pieklili, że ateizm to nie jest wiera - ja jednak uważam że w jakimś tam stopniu nią jest.

Proponuję na samym początku ustalić, co oznacza dla Was słowo "wiara" POTEM można się zastanawiać, czy ateiści ją mają...

Często jak proszę ateistów o ich definicje wiary wychodzi, że ja nie jestem wierzący

Przyjęcie za pewnik czegoś, na co nie ma dowodów.

A ponieważ nie można uzyskać absolutnych dowodów na cokolwiek, wiarą jest każdy światopogląd oparty na dowolnym założeniu - chociaż nie taką samą wiarą, ale jednak.

Można budować światopogląd bez wiary.

kiedys spotkalem sie ze smutnym stwierdzeniem:
Ja wierze... na wszelki wypadek gdyby jednak cos bylo po smierci.
Jest to bardzo smutne stwierdzenie, poniewaz jest to unikanie szukania wlasciwej drogi w zyciu, odnajdywanie codziennych obowiazkow, a wiezacym jest sie tylko kiedy wymaga okolicznosc. Tak samo jak ktos twierdzi ( niestety wiele osób) ze jest wierzacy niepraktykujacy, ale co z tego wynika? Nic! Nie bieze zadnej odpowiedzialnosci taki czlowiek na swoje barki, nie modli sie za czlowieka, nie chodzi do Kosciola itp. A przeciesz wiara opiera sie na czynach