A ja zgodnie ze swoim zwyczajem czytam kilka książek na raz:

1. "Diunę" powoli sobie odpuszczam. Nie wiem dlaczego tak się dzieje, ale nie przekonał mnie początek, rozwinięcie nie wciągnęło dalej i tak leży sobie biedna.

2. "Wołanie na puszczy" Stefana Kisielewskiego. To taki publicystyczny deser. Nie wypożyczyłem w bibliotece miejskiej, więc nie muszę się spieszyć i delektuję się przepysznymi felietonami.

3. "Talleyrand" W.Łysiak - ciekawa książka, oczywiście w stylu Wilka. Mam mega rabaty w kilku księgarniach więc kupiłem na własność i spokojnie sobie zerkam.

4. "Czarodzicielstwo" T.Pratchett - mam ambicję przeczytać cały cykl opowieści "Świata Dysku". Prześmiewcze, ale nie głupkowate.

5. Obok łóżka leży wydruk "Spe Salvi" BXVI - wstęp był zachęcający, pewnie dziś poczytam

Pozdrawiam

Diuna - jedna z moich najlepsiejszych książek! Nie odpuszczaj! "Mesjasz Diuny" jest zakręcony, ale "Bóg Imperator Diuny" to mistrzostwo świata! Szkoda że F.Herbert nie zdołał zakończyć cyklu...

Ostatniej nocy czytałam świetną książkę. W zasadzie jest to prezent dla mojej lepszej połowy, ale... cóż, nie mogłam się powstrzymać

Olga Gromyko "Zawód: wiedźma"

Dawno już jej nie czytałem. Zabieram się za nią znów

Akutualizacja moich planów czytelniczych:
1. Dokończenie listów Pawła (utknąłem na Efezjanach)
2. Odświeżenie Deus caritas est, po to, by przejść do
3. Spe Salvi (wiadomo kogo)
4. Turms Nieśmiertelny Mika Waltari'ego (jako probierz: kupować Trylogię Rzymską lub Egipcjanina Sinuhe, czy dać se spokój)
5. Ostatnio prześladuje mnie myśl by odświeżyć sobie Diunę (cały cykl; może tym razem docenię te części, które kiedyś były dla mnie słabsze/mniej zrozumiałe: Mesjasz; Heretycy i Kapitularz. Z drugiej strony - może stracę nieco ze swego zachwytu nad pierwszą częścią cyklu i Bogiem Imperatorem...). Kupować nie ma kasy, a egzemplarz biblioteczny taki sfatygowany (wydanie dwutomowe z 1985 roku, ISKRY) ... W dodatku uważać, by przez przypadek nie natknąć się na pana Łozińskiego.

Ludzie! Wrzućcie troszkę na luz! Ileż można zaczytywać się teologicznymi książkami?

bartas- tyle samo, co innymi "branżowymi"
Dla mnie przeczytanie "spe salvi" było bardzo przyjemną odmianą od makulatury ze studiów

Ooops, coś nie tak... To powtóreczka...

No nic - chciałem wrzucić fotkę okłądki, ale....

Clifford D. Simak "Stacja Tranzytowa"

Czyżby kolejny teolog?

Nie chce wywołać burzy na forum, ale mnie się nie podobają encykliki Benedykta XVI.

Wybaczcie, ale ja kocham nadal swojego Jana Pawła II, Papieża, którego już z nami fizycznie nie ma, ale który w moim sercu - i myślę, że nie tylko w moim - nigdy nie umrze i Jego nauki zawsze zachowam

Właśnie jestem w trakcie czytania encykliki Veritatis Splendor. Czytam ją na zaliczenie z teologii moralnej, a przy okazji dla własnej wiedzy i przyjemności. Jestem po prostu pod wielkim wrażeniem, jak pięknie pisze o moralności człowieka, przywołując - w samym centrum encykliki - fragment Ewangelii, gdy do Pana Jezusa przychodzi bogaty młodzieniec i pyta jak osiągnąć życie wieczne.

Papieża Benedykta szanuję, gdyż jest on głową Kościoła i jako katolik mam obowiązek uznawać zwierzchność, ale jest on dla mnie tylko PAPIEŻEM, który w należyty sposób powinien spełniać swój urząd.
Jan Paweł II był i jest nadal dla mnie kimś więcej niż tylko Papieżem - Wielkim Autorytetem życiowym i moralnym.

nie teolog- student i pasjonat prawa

Dlaczego nie "podobało" Ci się "Spe salvi"?

Trochę trudno oceniać encyklikę w kategoriach podoba/nie podoba się. Z konkretnych zarzutów... może udałoby się obronić jeden- tekst jest mało spójny kompozycyjnie, ciężko się go czyta. Pod tym względem encykliki JPII rzeczywiście były bardziej dopracowane. Uderzył mnie też brak odwołań do pism soborowych czy dokumentów Poprzedników. W kilku miejscach aż się prosi o jakiś cytat Ale widocznie Papież miał swoje racje...

"Moherowe berety"
Ks. Henryk Łuczak


Książka jest zbiorem felietonów ujętych w formę literacką listu otwartego. Listy te są adresowane do osób znanych w życiu publicznym, choć nie wymienionych z nazwiska. Podjęty w nich problem nawiązuje bezpośrednio do epitetu "moherowe berety", który stał się narzędziem walki ideologicznej prowadzonej przez partie lewicowe z tradycją łacińską i kulturą chrześcijańską.
Autor traktuje ten epitet nie jako wadę lecz cnotę i w oparciu o dorobek poznawczy kultury klasycznej i chrześcijańskiej wizji człowieka w szeregu polemik demaskuje źródła "błędu antropologicznego" lewicowej ideologii społecznej oraz konsekwencje tego obłędu: "cywilizację śmierci".

Właśnie skończyłem: Jeremy Clarkson- "Motoświat"
Opis kilku krajów, które zwiedził w czasie kręcenia programu "Motoświat"- ciekawe spojżenie na podejście różnych naradowości do zagadnienia motoryzacji, a w kontekście tego także ujawnia różnice kulturowe, religijne... No i oczywiście mój ukochany, "Clarksonowy" humor.

Właśnie skończyłem "Asfaltowy saloon" Łysiaka i biorę się za coś cięższego

"10 lat i 20 dni - wspomnienia 1935-1945" - Karla Donitza. Tak, tego słynnego Donitza Dowódcę broni podwodnej, a następnie całej Kriegsmarine. To jego autobiograficzne wspomnienia z tamtych lat