akaja- tak, było- między postanowieniami, jak już byłam dorosła. I co z tego? - Nie składałaś żadnych obietnic- możesz pić alkohol. Składałaś- nie pij. Bez względu na "okazję". Chyba tego nie rozróżniasz ...

We Francji- tak, odmawiam. Najwyżej pytają czemu. Nigdy problemu nie miałam (nawet w wytwórni Koniaku, gdzie każdy dostaje kieliszek tegoż do degustacji)



Zazwyczaj po prostu korzystam z daru mowy. Starczy zwyczajne: Dziękuję, nie piję.



Może po to, żeby podobać się bardziej Bogu, niż ludziom ?

Nie.
Jeśli picie to grzech, przysięgi są zbędne i w dodatku powodują większe na grzech narażenie (jak każde dodatkowe prawo).
Jeśli picie to nie grzech - przysięgi są nadużyciem.

Baranku a jaki jest sens składania takich obietnic abstynencji? W jaki sposób składając takie postanowienia bardziej podoba się Bogu?
A kto nie składa takich obietnic a pije alkohol popełnia grzech czy nie?
Bo z tego co wiem grzechem jest picie alkoholu w nadmiernych ilościach prowadzące do utraty przytomności, człowiek dorosły może jednak bez grzechu z rozsądkiem pić alkohol w umiarkowanych ilościach kontrolując siebie.

Jeśli więc sensem obietnic abstynencji jest zachowanie trzeźwości to zakładasz że wypicie jednego kieliszka wina czy jednego kufla piwa to tej utraty trzeźwości doprowadzi?

akacja- umiarkowane picie alkoholu prez dorosłych jest takim samym grzechem, jak pójście do klasztoru... A sens wyrzeczeń tłumaczył Ci szumi kilka stron wcześniej.

Hmm, tego nie rozumiem. Bo umiarkowane picie alkoholu przez dorosłych jak i pójście do klasztoru nie jest żadnym grzechem.

A możesz napisać czym dla Ciebie jest takie wyrzeczenie się alkoholu?

dostosowałam poziom odpowiedzi do pytania

Akacja- jak rozumiem sens wyrzeczeń tak samo, jak szumi. W jakiś sposób pomaga mi to wzrastać w wierze- tak, jak Tobie być może rezygnacja z Forum

Jeżeli jesteś gdzieś, gdzie wymagają takiego przyrzeczenia, masz dwie drogi: złożyć je, lub wystąpić ze wspólnoty i szukać innej drogi. Innego wyjścia nie ma. To tak, jakby kleryk mówił przełożonemu seminarium: zostanę u was, ale pod warunkiem, że nie będę musiał przestrzegać celibatu. Jesteś dorosła i wiesz, co wybierasz

Ależ ja nie zamierzam całkowicie rezygnować z Forum, bo pomaga mi w jakimś sensie wzrastać w wierze. Tylko zbyt duże przesiadywanie na forum mi szkodzi i przydało by się czasowa rezygnacja z niego ale nie zawsze.
Ze wszystkiego trzeba umieć dobrze korzystać i z umiarem, a nie z tego całkowicie rezygnować. Zarówno z forum jak i z alkoholu.

Skoro już powiedziałaś o tej rezygnacji z forum mamy analogię: umiarkowane picie alkoholu przez dorosłych oraz korzystanie z forum nie jest niczym złym.
Jeśli jednak dla kogoś forum szkodzi, ma problemy w korzystaniu z niego powinien z niego zrezygnować (choćby na jakiś czas), analogicznie, gdy ktoś ma problemy z piciem podejmuje się rezygnacji z alkoholu.

W dalszym ciągu więc nie rozumiem dlaczego podejmować się dobrowolnej abstynencji od alkoholu, gdy ktoś nie ma problemu alkoholowego?

znajdź sobie post szumiego i kilka razy go przeczytaj Rzadko się z nim zgadzam

Jeśli ktoś ma problem z alkoholem, to wtedy nie ma już mowy o "dobrowolnej abstynencji", o jakimś "dobrowolnym wyrzeczeniu" - wtedy jest to konieczność w celach leczniczych

Ja myślę, że w Polsce mnóstwo ludzi nie ma "problemu z mięsem" - a mimo to podejmują oni dobrowolną wstrzemięźliwość od mięsa co tydzień w piątek. Tak samo z alkoholem, tak samo z każdym chrześcijańskim wyrzeczeniem - rezygnuję z jakieś dobra, które mógłbym zdobyć, i tą rezygnację ofiaruję w intencji innego dobra. To jest jedyna możliwa forma chrześcijańskich wyrzeczeń.
Właśnie dlatego wyrzeczenie (np. KWC) ma sens, jeśli podejmujący się tego wyrzeczenia faktycznie rezygnuje z czegoś, co dla niego stanowi dobro. Jeśli ktoś ma problemy z alkoholem, albo np. nie smakuje mu on - wtedy nie ma mowy o takim wyrzeczeniu, wtedy się "po prostu" nie pije

Z tym masz rację.


Co może w piciu alkoholu stanowić dla niego dobro, skoro on nie pije wogóle ?

Jeśli komuś alkohol nie smakuje albo rzadko uczestniczy w imprezach z alkoholem to łatwiej mu będzie podjąć się takiego wyrzeczenia. Tylko właściwie po co?

No właśnie - po co. Jeśli ktoś nie pije, to nie ma mowy o wyrzeczeniu. Jeśli ktoś pije mało, to wyrzeczenie może i może podjąć, ale wielkiego sensu w tym nie widzę...


Picie alkoholu jest dla mnie dobrem. Z tego dobra rezygnuję. Nawet jak już nie piję, to dalej trwam w wyrzeczeniu z konkretnego dobra. Tak samo jak celibatariusz ciągle trwa w wyrzeczeniu z kontaktów seksualnych, co jest wyrzeczeniem z określonego dobra

Osoby po trzecim stopniu, jako nowi animatorzy oazowi podpisują krucjaty członkowskie a wcześniej miały krucjaty kandydackie, więc nie piły wogóle, jaki więc jest sens takich wyrzeczeń, skoro tego nigdy nie czynili?


To po co rezygnuje się z picia alkoholu skoro stanowi ono dla kogoś jakieś dobro?

Właśnie dlatego - to jest istota postu. Rezygnacja z jakiegoś dobra w imię wyższego dobra.

Sama rezygnacja jest OK - problem widzę jedynie gdy stwarza sie do tego atmosferę przymusu, zwłaszcza w stosunku do młodzieży (nawet pełnoletniej)

Świeżo upieczoni animatorzy oazowi nie rezygnują z jakieś dobra, ponieważ alkohol nigdy dla nich dobrem nie był, bo nigdy nie pili.

Sensem Krucjaty, jaki bym zrozumiała, może być podjęcie w duchu ekspiacji za grzechy pijaństwa. Czyli walka ze złem.