Pędziwiatr - nie musi
Wszystko jest kwestią intencji - które nie mnie oceniać w końcu...
I to moje "gotuje" nie dotyczyło tylko emocji - gniewu, buntu - ale i sądów...
Pozdrawiam

W dazeniu do pokory trzeba nieraz prosic Boga, by to On nas upokorzyl. Czy to oznacza, ze trzeba przyjac wszystko bezwarunkowo? Czy sa jakies granice, jesli tak, jak je rozeznac? Nawet Jezus stojacy przed Kajfaszem zapytal policzkujacego Go, dlaczego tamten uderzyl, a przeciez On byl najpokorniejszy.
Czy przyjmowac wszystko z pokora oznacza pozwolic sie zdeptac, znieslawic, zniszczyc? Czy to wtedy nie jest poprostu niedolestwo lub jakas falszywie pojeta pokora?

Sądze, że pokora, jak każda cnota, jest drogą środkową pomiędzy dwiema skrajnościami - pychą i przesadną uległością. Pomiędzy kompleksem wyższości, a kompleksem niższości.
Pokora dla mnie wiąże się ze zdrowym poczuciem własnej wartości. Dzieki temu poczuciu mogę nadstawić drugi policzek, bo wiem, ze nie ocena ludzi stanowi o mojej wartosci.

Rację ma Bianka ...
Lecz dla mnie pokora jest jeszcze czymś innym.
Pokora pozwala mi - mimo prób poniżania ze strony innych osób - pozostawić sobie możliwość dążenia do raz wytyczonego celu. Jeżeli tylko jestem przekonany o jego słuszności...

Pokora....czyli Prawda.

viewtopic.php?t=753

Pokora jest postawieniem siebie w Prawdzie przed Bogiem,
innymi ludźmi.To wsłuchiwanie się w Głos Boży w naszej Duszy,
w sanktuaruim,w którym spotykamy się sam na sam z Bogiem.

Bóg jest sprawiedliwy(Jr11,20)
Gniew Boży pochodzi z Miłości(Za1,14-15)
Oporny i pyszny dromadzi nieszczęścia(Prz22,8)
Szczęśliwy podąża wiernie za sumieniem(Ps106,3)


Pędziwiatr ujął "definicję" pokory na samym początku.
Daje wyrazy swojego uznania...
Jest tam jednak i pytanie:
A jak to realizowac na co dzien w domu, w pracy, w szkole?
Upokorzac sie to nie plaszczyc.

Uważam,że są sytuacje,w których należy w sposób łagodny,
ale konsekwentny,stanowczy,ale nie apodyktyczny bronić
PRAWDY.Uważam,iż najlepszym tego przykładem jest JEZUS:

"Jeśli coś złego powiedziałem,udowodnij mi to.
A jeśli dobrze,to dlaczego mnie bijesz?"

Tak odpowiadał arcykapłanowi,gdy go oczerniano,sponiewierano.
W jego słowach była mistycznie powalająca Prawda,która nie czyni niepokoju w sercu człowieka,ale w sposób majetastyczny broni jego godności.

Jak to napisał Pędziwiatr:



Zgadzam się z Tobą "Pw" w 100%

Odnośnie opinii na forum:



JEZUS był bezkompromisowy.
Jeśli ktoś tak rozumuje pokorę,
widocznie widzi jej nieuporządkowaną stronę człowieka tchórzliwego,
który boi się po prostu powiedzieć PRAWDY.
Pokora to nie uległość,choć ma wiele z nią wspólnego.
Czy można być uległym na zło,któremu mogę zapobiec?
Oczywiście,że nie.



Zgadzam się z tym całkowicie.
Dlatego zapraszałem na:
viewtopic.php?t=753
Człowiek bardzo wierzący czasami zapomina o tym,
że musi pracować nad sobą.Nie może zasypiać,by nie
wkradł się złodziej do duszy.
Człowiek ten jest jak Kościoł:Święty,zarówno grzeszny.
I z tą Prawdą należy się liczyć.
Skoro jestem grzeszny,nikt nie daje mi prawa do tego,
by "skreślać" człowieka,który tak jak ja-ma wady.




Ja o to prosiłem.Myślałem,że zwiariuje z nadmiaru cierpienia;)
Tak!To jest Prawda.


Z Bogiem.

Wciaz poszukuje odpowiedzi na to pytanie. Mowic, ze sie dazy do pokory, a przyjac upokorzenie i przejsc przez probe, to dwie zupelnie odrebne sprawy.
To naprawde boli. ale chyba jest mozliwe?

Myślę,że:
.......


Ja to rozumiem w takim sensie,że należy prosić Boga o to wtedy,
gdy czujemy się pochłonięci pychą z próżnym mniemaniem o sobie.
Nie oznacza to tego,by z woli własnej przyjąć postawę
"świniaka idącego na rzeź z własnej woli"...
ale jedynie chęć uniżenia się w momencie,gdy zauważę,że moja
duchowość się (często nieświadomie) wywyższa.



Rozeznanie?
Uważam,że każdy z ludzi ma inny charakter.
Granicę tę można rozeznać (myślę,że) tylko dzięki Łasce Bożej
i Darom Ducha Świętego.Właśnie one po to są przeznaczone.
Większość z nas oglądała PASJĘ.
Jak zachowywał się tytułowy bohater,
gdy go poniżano przed Piłatem?
Patrzył się w niebo,podczas,gdy nad nim unosił
się Duch Święty w postaci gołębicy...



JEZUS przyszedł po to,by dać świadectwo Prawdzie.
Nie chciał pokazać,jaki to On był pokorny...
Przemawiał,gdy uznał to za stosowne.
Pragnę zauważyć,że u HERODA nie odezwał się ani jednym słowem,
mimo,iż władca wyśmiewał się z niego i kpił...




Na ten temat każdy może mieć inne zdanie.
Więc ja powiem tylko jedno.
Proszę spojrzeć na pierwszych chrześcijan.
Część marzyła o tym,by być zdeptanym,zniesławionym,zniszczonym
dla Chwały Bożej...Dochodziło do takich wynaturzeń,że celowo poczęto
szukać okazji do śmierci męczeńskiej.......
Tu sądzę jednak,że nie jest ważna nadgorliwość,ale do niesienia
krzyża,podczas,gdy inni od niego uciekają...


Z Bogiem.

A propos dzisiejszego dnia - z rozważań ks Twardowskiego


To taka inna strona - pokory

Jotka wejdź na forum,chyba EKUMENIZM,temat:

TEOKRACJA-Dobra czy zła...

Powiedz to na łamach forum.Z nieba mi spadłaś...
Bardzo ciekawe porównanie pokory do MARYJI
(najpokorniejszej)..
Nie wpadłbym na to sam.

Z Panem Bogiem

Brakuje mi pokory wśród niektórych księży, co bardzo boli. Wydaje im się ,ze są alfą i omegą nie tylko w kwestiach religijnych.
Brakuje mi pokory wśród katolików, którzy wylewają potoki słów na tematy religijne, i wygłaszaja swoje teorie zupełnie w oderwaniu od Boga i Jego słowa, wśród Katolików, którzy szastają oskarżeniami względem ludzi nie przystających do ich stereotypów. Tu na forum tez brakuje mi tej pokory ubranej w zgrzebny worek, która więcej słucha niż sie wypowiada. Tyle słów a tak mało w nich pokory niejednokrotnie. Tyle pewności siebie a tak mało wsłuchania w Boga.
A tak na marginesie -we mnei też jest mało pokory, choć bardzo sie staram. Dla mnei wspanialym wzorem pokory był św. Franciszek

Dla mnei pokora, to tak jak ks. Twardowski powiedział: Być jak tęcza, ktora nie zajmuje sobą miejsca", a wg mnei to być jak szyba, przez którą przechodzi światlo Boże, nie widać juz mnie, jest tylko On, we mnie i przeze mnie dotyka innych. Ale to ideał
Pozdr.

Bracie Cieplutki - a czy człowiek pokorny może powiedzieć, "że jest pokorny" ?.

74. ,,Niech i mnisi, i ludzie świeccy myślą, iż ja tego dokonałem. Niech we wszystkich sprawach, i dużych, i drobnych podążają za mną'' -- takie są ambicje głupca; tak wzbierają jego żądze i duma.

Dhammpada, Głupiec

przypomnialy mi sie pewne slowa , oto one:

Ci ktorzy wchodza i podnosza glowe ponad innych.
Ci wszyscy zdumieja sie bo ukaze im znak mojej chwaly
i milosci wzgledem Ciebie ludu wzgardzony.
Beda przypisywac sobie chwale , i twierdzic ze sluszna podazali droga .
Lecz oczy ich byly na uwiezi i serca zwiazane ,
aby poznali ze ja jestem Panem i Moja chwala i Moc na wieki.

moze to tu niepasuje ale tak mi sie przypomnialo