Chyba tylko "A smutne twarze katolików w Polsce wcale nie wynikają z wiary w Boga, a z sytuacji materialnej w jakiej się znajdują.". - zgadzam się , choć są różni ludzie. Nie każdy jest biedny finansowo, nawet w kraju takim jak Polska .Chyba częściowo się zgadzamy.
Po za tym powodów do nudy i zainteresowania jest tak dużo jak dużo jest ludzi, im więcej będzie różnych obrzędów w katolicyzmie ,tym każdy łatwiej powinien znaleźć coś dla Siebie.Wcale nie mówię ,że okres zwykły to nudny , lub nie nudny okres , bo to zależy jak dla kogo.Chodziło tylko ,że w tym czasie o uczucie z nudzenia raczej najłatwiej ,dla większości oczywiście ,ale niczego nie dogmatyzuje . Każdy jest różny.

I tu pełna zgoda. Z autopsji moge stwierdzic, że kiedyś tez mnie trochę nudzilo, jak nie do końca rozumiałam co dzieje się na Mszy św. Nie twierdzę, że teraz nie zdarza mi się, że moje myśli gdzieś pobiegną obok, ale generalnie każda Msza św. mija mi szybko, za szybko .

Obawiam sie, ze dla miłosników gitar, perkusji, tańców i dowolnych śpiewów....mogą nastać baaaardzo "nudne" czasy.
W Roku Wiary może właściwie zostana odczytane zalecenia SWII, a nie tak jak do tej pory, ze każdy sobie robił podczas Mszy św. co chciał i jak chciał byleby tylko Eucharystie urozmaicić ku uciesze zebranych widzów.



...i o to chodzi!

To Kościół już nie jest otwarty?

A co ma do tego otwartość?

Tutaj nie chodzi o zamykanie sie, ale o przestrzeganie ustalonych przepisów.

Oczywiście przepisy, ryty można zmieniać, ale nigdy dowolnie i indywidualnie. Kosciół nie przestał być hierarchiczny i wszelkie nowosci musza byc bezwzglednie zaakceptowane przez Watykan.

Tak więc zmiany -TAK, ale tylko i wyłącznie pod pełnym nadzorem władz zwierzchnich.

Taka procedura zawsze obowiązywała i ciągle obowiązuje. Niestety wielu jest takich co wypaczyli SWII i poszli na całość co prowadzi do parodii.

Nie pisze tutaj o Polsce, u nas dzieki staraniom m.in. Prymasa Wyszyńskiego do nadużyć wielkich nie dochodziło, chociaz niektórzy księża przeginali np. ustawiając w kościołach tabernakulum gdzies z boku lub rozwalając stare piekne ołtarze i zamieniając je na dziwaczne "stoliki"....a wszystko w ramach mylnie pojętego "przystosowywania do nowych przepisów"
To jeszcze jednak nic, gdy sie spojrzy na Zachód to włosy na głowie sie jeżą. Czasem nie wiadomo co to jest. Czy to jeszcze Eucharystia, czy widowisko cyrkowe z klaunem w ornacie w roli głównej.

ale oprócz tego że w Biblii jest powiedziane oradości są także słowa błogosławieni którzy się smucą albowiem oni będą pocieszeni .poza tym uśmiech na twarzy niekoniecznie jest dowodem radości ale może być skutkiem użycia LSD ( przypomniał mi się ten skecz kabaretu neonowka jak to kościelny dosypał do kadzidła marihuany bo chciał aby radośnie było


Po za tym dla mnie zbyt wielka ilośc emocji pozytywnych czy negatywnych jest zawsze podejrzana

Kozioł czy to aby nie przesada okazując takie zdziwienie ? Nie znasz polskich realiów ? Z wypowiedzi pod pewnym artykułem -



Kto tyle zarabia w tym kraju, w Polsce ? Średnia krajowa jaka jest ? A średnia emerytura ? Myślę że wiele ludzi musi sobie wiele odmówić aby na wszystko ledwo starczyło. Nie potrzeba bombardowania, wystarczy smutna rzeczywistość. Nie wspominając o bezrobociu, ludzie boją się stracić pracę, żyjąc na kredyt, mając zaciągnięte kila kredytów, w razie takiej sytuacji stają się niewypłacalni. I wtedy widmo znalezienia się na bruku jest możliwe. Po wprowadzeniu euro do Polski ludzie mogą znaleźć się w jeszcze gorszej sytuacji.

Bo żyją w prawdzie, a prawda na ogół boli. Chodzi o tych, którzy nie udają i nie uciekają w religię, lecz odnajdują w niej siebie prawdziwego.

Tymczasem okazuje się, że polskie społeczeństwo z roku na rok jest coraz szczęśliwsze. Zagadkowa zbieżność z roku na rok malejącą liczbą wierzących-praktykujących...

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/ ... oleni.html

Społeczeństwo też nie ma zbyt wielu powodów do radości

Mimo to jest coraz szczęśliwsze, przynajmniej w świetle badań.

To prawda, ze przyczyna "smutku" Polakow w duzej mierze jest sytuacja materialna w kraju. Z tego "zdziczenia" wychodzimy bardzo dlugo, albo wcale. Bo w kraju zostala rodzina. Wszystko moze sie zdarzyc. Dlatego trzeba zarabiac, oszczedzac, bo pieniadze moga ocalic kogos bliskiego.
To akurat napisalam na wlasna niekorzysc, ale chce byc uczciwa.
Ja jako katoliczka bylam smutna. Bolesne, bo to byl okres ktory powinien byc najbardziej radosny - dziecinstwo i mlodosc. Poczucie ciaglej kontroli, ciaglego niedorastania do sytuacji. Od ksiezy slyszalam, ze jestem glupia, zla.
Nawet w tej chwili, jakbym byla katoliczka odbieralo by mi to radosc zycia. Przyjazn z Pakistanczykiem-muzulmaninem-gejem bez poczucia wyzszosci. Milosc do zwierzat. Ulubiona muzyka- np, Chor Aleksandrowa.
Obrzydzenie do roli kobiety w katolicyzmie. Czy to moja wina, ze smrod malego dziecka powoduje u mnie odruch wymiotny? Lubie sie uczyc, uwielbiam podroze. Za wlasne pieniadze, nie za laskawym przyzwoleniem meza. Lubie dobre, duze samochody.
Na marginesie - drogie panie, nigdy nie kupujcie samochodu reklamowanego jako "ulubiony przez kobiety". Albo jak sprzedawca mowi - kupilem taki dla zony. Bo to jest jezdzace g..

Widze tu jedna prawidlowosc. Lacina kontra gospel. Wcale nie uwazam, ze msza po lacinie jest jakos "szlachetniejsza". Moja lacinniczka mowila, ze lacina koscielna to bekart klasycznej. Wiec msza lacinska to taki disco-polo.

Nie wiem, w jakim ty "katolicyzmie" żyłaś, ale z pewnością w jakimś dziwnym i np. mnie zupełnie nieznanym