Bardzo dobra spostrzeżenie, nic dodać, nic ująć

Oczywiście. Ty uważasz tak, ja inaczej. To DOWODZI tylko, że wszystko JEST względne.

Tylko, że chłopcu NIC NIE WYROSŁO W CIELE, ale chłopiec WCHŁONĄŁ swojego brata czy siostrę. Czy płód wchłonięty przez drugi płód przestaje być człowiekiem?

Ta opinia też jest względna.

Albowiem
względność względności
przeczy
jej absolutności.

Nie wiem co to jest absolutność względności albo względność absolutności, wiem tylko, że zasady moralne są względne, gdyż są różnie rozumiane, interpretowane i stosowane w zależności od ludzi, miejsc, sytuacji i czasu. Istnieją, oczywiście, zasady, których twórcy pragnęliby aby były absolutne, czyli obowiazywały wszystkich, wszędzie i zawsze, ALE TAK NIE JEST.

To nie ma większego znaczenia czy wyrosło, czy było, czy skąd się wzięło. W mojej opinii - oczywiście nie przestaje być człowiekiem, jeśli jednak nie ma szans na przeżycie i szkodzi swojemu bratu, to należy działać dla dobra brata. Nawet etycy (a więc jak sądzę i organizacje pro-life) twierdzą, że jeśli dziecko nie ma szans na przeżycie, a zagraża matce, to trzeba ratować matkę nawet kosztem dziecka. Mogę poszukać Ci tekstu w którym się o tym wspomina, ale jak sądzę znasz te kwestie bardzo dobrze. W przeciwnym wypadku nie zajmowałbyś się sytuacjami wyjątkowymi i szczególnymi

Ja staram się wejść w skórę fundamentalisty religijnego, dla którego życie osoby ludzkiej (oni używają takiego fajnego terminu) powinno podlegać ochronie od poczęcia do naturalnej śmierci. No więc nie można "narośli" usunąć (czyli zabić), bo powinno podlegać ochronie do naturalnej śmierci. A że zagraża innej osobie ludzkiej? Czy to wystarczający powód by kogoś zabijać? A jeśli lekarze są pewni, że obie osoby ludzkie umrą, jeśli tej "naroślowatej" nie zabić? A ja pytam, skąd mają pewność? Pewni będą dopiero jak coś się stanie - do tego momentu należy mieć nadzieję, że zadziałają siły wyższe. Ileż to jest przypadków beznadziejnych, gdzie lekarze szans nie dawali, a osoba ludzka jednak wyzdrowiała?!

Cóż. My wierzymy, że tak właśnie jest.

Wierzymy, że są uniwersalne prawa i zasady, według których będziemy sądzeni przez Boga w czasach ostatecznych. Rozpoznajemy je słysząc głos Boży w sercu, głos zwany sumieniem.

Jakoś tak dawno nie odwiedzałem tego tematu Jajko - starasz się wejść w tą skórę źle. Najpierw poznaj dobrze stanowisko ludzi w których role chcesz się wczuć, a potem próbuj ich zrozumieć. Na odwrót nie wyjdzie z tego nic sensownego - jak widać powyżej z Twoich wypowiedzi

@iks_iks:

Staram się jak umiem najlepiej. A te dyskusje służą m.in. temu, żebym poprawiał błędy.

@piok33::

Problem polega na tym, że różni ludzie słyszą różne głosy różnych bogów i te głosy mogą być sprzeczne. NIE ISTNIEJĄ UNIWERSALNE PRAWA I ZASADY akceptowane przez wszystkich. Owszem, poszczególne grupy uznają własne prawa i zasady, ale nie uznają cudzych. Oczywiście, każda grupa uważa, że ich zasady są najlepsze i że to one powinny wszędzie obowiązywać.

Jak stwierdza się czy człowiek żyje czy nie?
Badając czynnosć bioelektryczną mózgu.


Wchłonięty "bliźniak" w ogóle nie ma mózgu więc trudno mówić tu o życiu.
Są ludzie składa się w części z wchłoniętego bliźniaka
(trudno ustalić kto kogo wchłonął) - mówimy wtedy o pewnym rodzaju
chimery (termin medyczny) gdy dwa zarodki o różniących się genach
połaczą się w jeden organizm

wcale nie tak rzadko się to zdarza
a ludzie żyją bez świadomości, że są chimerami
dopóki nie trzeba przeprowadzic badań gentycznych
(np. na potrzeby przeszczepu)

swoją drogą ciekawy to problem dla teologów
jeśli załozyć, że te dwa zarodki mają dwie dusze
- co się z nimi dzieje z tymi duszami
jak scalą się w jeden organizm
i rozwija się juz potem jeden, zarodek,
jeden płód, rodzi się jedno dziecko?

@Jajko, życzę powodzenia, ja jednak zwracałem uwagę, że warto czasem się zatrzymać, bo można iść w złym kierunku.
Jeśli chodzi o różne zasady różnych religii - owszem są różnice. Dlatego uważam, że najgłupszym poglądem jest stwierdzenie, że każda filozofia jest jednako dobra (nawet te zupełnie przeciwstawne), a dużo sensowniejsze uważam uznawanie jednego zbioru poglądów, który wydaje nam się najlepszy.

Jeśli chodzi o teologiczny problem takiego zagadnienia, to myślę, że rozstrzygnięcie jest dość proste - taki twór nie ma szans rozwinąć - jeśli więc stanowi jakiekolwiek zagrożenie, to należałoby go usunąć. Jeśli medycznie moglibyśmy mu pozwolić na rozwój, to spodziewam się iż teologia zalecałaby takie rozwiązanie.

Dusza to nie coś, co jest fizycznie przypisane do człowieka i jeśli zarodek się podzieli na dwa to nie jest tak, że będą miały tę samą duszę, ani jak dwa zarodki się złączą, to nie będą miały podwójnej duszy itd.

Z mojej strony chyba EOT - nic konkretnego się nie dzieję, życzę wszystkim miłego wieczoru

Człowiek nie jest wyrocznią w sprawie zasad moralnych, lecz Bóg Jedyny.

Dla Ciebie wyrocznią jest Twój bóg, dla kogoś innego jego bóg. I niestety te wyrocznie często są sprzeczne....